«Τέρατα» που πήραν αμνηστία για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

Η αμνήστευση είναι μια πράξη αβροφροσύνης με την οποία η πολιτεία παραιτείται από την τιμωρία εγκλημάτων που διαπράχτηκαν εναντίον της, κι αυτό γιατί ο δράστης μπορεί να βοηθήσει στο γενικότερο καλό, φέρνοντας ενώπιον της δικαιοσύνης ακόμα πιο διαβόητους εγκληματίες. Αμνηστία χορηγήθηκε, όπως ξέρουμε, μαζικά κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε γερμανούς και ιάπωνες επιστήμονες, οι οποίοι μετακόμισαν στη Δύση και συνέβαλαν τα μέγιστα στην προαγωγή της επιστημονικής γνώσης παρά τον τουλάχιστον αντιδεοντολογικό τρόπο με τον οποίο έκαναν άλλοτε τα πειράματά τους. Το πράγμα δεν σταμάτησε φυσικά το 1945, αφού ακόμα και άνθρωποι που επιδόθηκαν σε φρικαλεότητες και θηριωδίες εξασφαλίζουν χάρη από καθεστώτα και δημοκρατίες ακόμα και πολύ πρόσφατα…

Ο πρόεδρος Ομάρ αλ-Μπασίρ και οι κατηγορίες για γενοκτονία

Ο πρόεδρος του Σουδάν, Όμαρ Χάσαν αλ-Μπασίρ, παραμένει στο ύπατο αξίωμα του έθνους από το 1993. Το 2015 επανεξελέγη μάλιστα στη θέση του με το 94% των ψήφων και σε πείσμα των κατηγοριών για εγκλήματα πολέμου στο Νταρφούρ από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο! Παρά το γεγονός ότι το Διεθνές Δικαστήριο δεν του εκχώρησε ποτέ αμνήστευση για τις διώξεις του, ήταν η Αφρικανική Ένωση αυτή που απένειμε χάρη στον πραξικοπηματία στρατιωτικό. Η απόφασή της καταδικάστηκε βέβαια τόσο από το Διεθνές Δικαστήριο όσο και πολλά έθνη του πλανήτη, αν και λίγη σημασία έχει αυτό για τον μαζικό δολοφόνο, ο οποίος απολαμβάνει πια την προστασία 54 αφρικανικών χωρών. Ήταν στη σύγκρουση στο Νταρφούρ το 2003 που οι νεκροί άγγιξαν τις 300.000-400.000, με πολλούς ακόμα ακρωτηριασμένους, βιασμένους και βασανισμένους από τους παραστρατιωτικούς της κυβέρνησης του Σουδάν. Οι τίτλοι τέλους στην υπόθεση αλ-Μπασίρ δεν φαίνεται να έχουν πέσει ακόμα, καθώς παρά την αβρότητα της Αφρικανικής Ένωσης, το Διεθνές Δικαστήριο δεν έχει παραιτηθεί από την εκστρατεία για την ποινική του δίωξη…

Ο στυγνός δικτάτορας Αουγκούστο Πινοσέτ που κάποιοι ονόμασαν «σωτήρα»

Αφού κατέλαβε πραξικοπηματικά τα ηνία της Χιλής το 1973, ο στρατιωτικός καριέρας λειτούργησε κατόπιν ως πρόεδρος μεταξύ 1974-1990 και έγινε ένας από τους πιο προβεβλημένους κακούς της Λατινικής Αμερικής. Η δική του βασιλεία του τρόμου περιλάμβανε περισσότερους από 80.000 φυλακισμένους και εκτοπισμένους, οι 30.000 εκ των οποίων βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν. Την αμνηστία του Πινοσέτ εκχώρησε μάλιστα ο ίδιος ο Πινοσέτ! Όντας ακόμα στην εξουσία, φρόντισε να χορηγήσει προεδρική χάρη στον εαυτό του από κάθε μελλοντική δίωξη και καθιέρωσε δεδικασμένα ώστε να διασφαλίσει ότι κανείς δεν θα τον κυνηγήσει όταν θα έχανε τη δύναμή του. Ήταν εξάλλου στρατάρχης της Χιλής μέχρι και το 1998, πολύ μετά το πέρας της πραξικοπηματικής του προεδρίας δηλαδή! Κατά τη συνταγματική αναθεώρηση που καθέλκυσε ο ίδιος το 1980 άλλωστε, ήταν ισόβιος γερουσιαστής, κάτι που τον έθετε επίσης στο απυρόβλητο των διωκτικών αρχών μέσω της βουλευτικής ασυλίας. Παρά ταύτα, ο Πινοσέτ συνελήφθη στο Λονδίνο τον Οκτώβριο του 1998 με διεθνές ένταλμα σύλληψης. Η κακή κατάσταση της υγείας του τον απελευθέρωσε όμως και μάλιστα χωρίς περαιτέρω περιπέτειες με τον νόμο (οι κατηγορίες αποσύρθηκαν το 2002). Στα επόμενα τέσσερα χρόνια μέχρι τον θάνατό του, διατήρησε την ασυλία του στη Χιλή…

Οι 77 σφαγές του Εντγκάρ Μαλντονάδο

Ο Μαλντονάλο ήταν αρχιστράτηγος της Γουατεμάλας και ο Νο 1 προεδρικός συμβουλάτορας κατά τον εμφύλιο πόλεμο που συγκλόνισε τη χώρα για 36 συναπτά έτη. Ο ίδιος είχε λάβει από τον πραξικοπηματία ομοϊδεάτη του αμνηστία για όσα έκανε ως επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, αν και η χάρη ακυρώθηκε δικαστικά αργότερα. Ήταν στα χρόνια που ήταν διοικητής ενός επίλεκτου σώματος του στρατού που επιδόθηκε σε αγριότητες και θηριωδίες, καθώς μεταξύ 1981-1982 και μόνο κατηγορήθηκε για 77 διαφορετικές περιπτώσεις μαζικών σφαγών. Οι αναρίθμητοι μαζικοί τάφοι λειτουργούν εδώ ως τραγικό πειστήριο της δολοφονικής του δράσης. Παρά το γεγονός ότι κατηγορήθηκε για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, διατηρεί την ασυλία του ως βουλευτής αλλά και μέλος της σημερινής κυβέρνησης. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Γουατεμάλας απόρριψε μάλιστα τον Ιανουάριο του 2016 το νέο αίτημα των χιλιάδων θυμάτων του να διωχθεί για τα εγκλήματά του εναντίον τους…

Ο «Χασάπης της Λυών» Κλάους Μπάρμπι και η αμνήστευση λόγω «τεχνογνωσίας»

Ο Κλάους Μπάρμπι ήταν ο πιο διαβόητος ίσως ναζί που έλαβε χάρη από τις διώξεις για τα τόσα εγκλήματά του κατά της ανθρωπότητας, κι αυτό γιατί ήταν άσος στο κυνήγι των κομμουνιστών και οι ΗΠΑ τον θεώρησαν πολύτιμο για να στηθεί στην αγχόνη. Παρά το γεγονός ότι δικάστηκε ερήμην και καταδικάστηκε δύο φορές στη Γαλλία, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν φροντίσει να τον φυγαδεύσουν από την Ευρώπη αμέσως μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου. Αργότερα βέβαια οι Αμερικανοί τον επανέφεραν στη Γερμανία, όπου μέσω των συμπαθειών του στο παλιό Γ’ Ράιχ μετατράπηκε στον πιο παθιασμένο πολέμιο της λεγόμενης «κομμουνιστικής απειλής». Κάτω από τις ευλογίες των ΗΠΑ, αλλά και την προστασία από τη συνεργαζόμενη κυβέρνηση της Βολιβίας, ο Μπάρμπι διέφευγε τη σύλληψη για 40 ολόκληρα χρόνια. Το αφεντικό της Γκεστάπο στη Λυών που καθέλκυσε τη δική του βασιλεία του τρόμου, με συστηματικούς βιασμούς, βασανιστήρια και φόνους εβραίων και άλλων πολιτών διεκδίκησε προσωπικό φόρο αίματος της τάξης των 14.000 ανθρώπων. Τώρα ήταν βέβαια σύμβουλος σε ζητήματα αντικομμουνιστικής προπαγάνδας και εκπαιδευτής παραστρατιωτικών ομάδων και απολάμβανε μια πρωτόγνωρη ασυλία. Εκδόθηκε τελικά στη Γαλλία και πέρασε από τρίτη δίκη το 1987, όταν και τον έστειλαν να σαπίσει ισοβίως στη φυλακή για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που είχε διαπράξει…

Ο «δρ Κόλαση» Σίρο Ισίι και τα ανατριχιαστικά πειράματα

Στον απόηχο του Σινο-Ιαπωνικού Πολέμου το 1931, στήνεται την επόμενη χρονιά η φρικιαστική Μονάδα 731 με στόχο την ανάπτυξη παραγόντων βιολογικού πολέμου. Επικεφαλής τίθεται ο νεαρός αξιωματικός Σίρο Ισίι, ένας αμοραλιστής στρατιωτικός γιατρός, που χρησιμοποιεί από το 1936 βακτηρίδια πανώλης και άλλα τέτοια ωραία τόσο κατά των κινεζικών στρατευμάτων όσο και αμάχων ή αιχμαλώτων πολέμου. Σύντομα βέβαια το πράγμα θα ξέφευγε, καθώς ο νεαρός γιατρός ήταν πεπεισμένος ότι το μέλλον του πολέμου ανήκει στους βιολογικούς παράγοντες. Με την αθρόα χρηματοδότηση της ιαπωνικής κυβέρνησης και τις ευλογίες του αυτοκράτορα Χιροχίτο, η Μονάδα 731 ελέγχει χημικούς και βιολογικούς παράγοντες πάνω σε ζωντανούς ανθρώπους. Ξέροντας προφανώς ότι οι Σύμμαχοι δεν θα δουν με καλό μάτι τις ενέργειες του διαβολικού δόκτορος, η ιαπωνική κυβέρνηση του χορηγεί προκαταβολικά χάρη για τις αντιδεοντολογικές και απάνθρωπες έρευνές του. Ο δρ Ισίι ήξερε βέβαια ότι αυτό δεν θα τον γλίτωνε, γι’ αυτό και σκηνοθέτησε τον θάνατό του αμέσως μετά το τέλος του πολέμου! Έπεσε όμως στα χέρια των Αμερικάνων το 1946, οι οποίοι ζητούσαν επιτακτικά την έκδοσή του στις ΗΠΑ. Ο «δρ Κόλαση» ευθυνόταν προσωπικά για τον βασανισμό, τη μόλυνση, τον ακρωτηριασμό και τον φόνο τελικά αμέτρητων κινέζων και αμερικανών αιχμαλώτων πολέμου. Ο γιατρός τούς μόλυνε με τα πάντα, από άνθρακα και ευλογιά μέχρι πανώλη, τύφο, χολέρα και τόσες ακόμα επώδυνες νόσους. Και παρά το γεγονός ότι η έρευνά του δεν είχε κανένα πρακτικό αποτέλεσμα για τις ΗΠΑ, οι Αμερικάνοι σταμάτησαν να ζητούν την έκδοσή του, αφήνοντάς τον ελεύθερο μέχρι το 1959 που πέθανε…