Τόσο οι νομοθέτες όσο και το αμερικανικό κοινό δεν φαίνεται να συμφωνούν στο ποια μέτρα πρέπει να υιοθετηθούν για τον περιορισμό των τόσων αδικοχαμένων ζωών από την ανεξέλεγκτη οπλοκατοχή που πλήττει τη χώρα.
Είναι αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα να φέρεις πάνω σου όπλο χωρίς καμία δικλείδα ασφαλείας ή μήπως πρέπει να τεθούν αυστηρότεροι έλεγχοι στο ποιος αποκτά ένα όπλο;
Τα συμφέροντα δίνουν και παίρνουν όμως και συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα που έχει μάλιστα σοβαρό λαϊκό έρεισμα, την ίδια ώρα που συχνά πυκνά οι νομοθέτες των αμερικανικών πολιτειών κλείνουν το μάτι στους πιστολέρο συμπολίτες τους περνώντας διατάγματα που απλοποιούν τις διαδικασίες σε τέτοιον βαθμό που ακόμα κι ένας ανήλικος ή πρώην κατάδικος μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση στον ζοφερό κόσμο των όπλων!
Κι ενώ κανείς δεν συζητά να αλλάξει η Δεύτερη Τροποποίηση, η κατάσταση έχει σήμερα αλλάξει δραστικά από τον καιρό που οι πατέρες του αμερικανικού έθνους έπιασαν τα όπλα για να διώξουν τους Εγγλέζους.
Μια σοβαρή συζήτηση θα πρέπει να ανοίξει επιτέλους στην Αμερική ώστε να σταματήσει να αιματοκυλίζεται παρέχοντας όλα τα μέσα και τις διευκολύνσεις στους δολοφονικούς σκοπούς κάθε τρελαμένου.
Θέλει βέβαια κεντρική (ομοσπονδιακή) κυβερνητική βούληση, αφού παρά το γεγονός ότι κάποιες υποθέσεις οπλοκατοχής έχουν φτάσει στο Ανώτατο Δικαστήριο, η συντριπτική πλειονότητα των νόμων που την αφορούν αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια της εκάστοτε πολιτείας, που μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.
Και αυτά που θέλουν είναι συνήθως τρομακτικά…
Ο ομοσπονδιακός νόμος αφήνει τους πάντες να αγοράζουν όπλα σε ιδιωτικές εκθέσεις όπλων
Ο έλεγχος στο ποινικό μητρώο των κατόχων όπλων αποτελεί διαχρονικά το μεγάλο αγκάθι της αμερικανικής νομοθεσίας, καθώς πολλά αρχίζουν και τελειώνουν εδώ. Ακόμα και σήμερα, το λευκό ποινικό μητρώο χρειάζεται μόνο για όπλα που θα αγοράσει ο πολίτης από εμπόρους όπλων. Το ποσοστό των όπλων όμως που αγοράζονται από τέτοια μαγαζιά αντιστοιχεί μόλις στο 60% των συνολικών πωλήσεων! Πώς προμηθεύονται όλα τα υπόλοιπα;
Μα από το «παραθυράκι» του νόμου, τις εκθέσεις όπλων, στις οποίες μπορεί να πάει όποιος θέλει και να αγοράσει ό,τι θέλει χωρίς την ενοχλητική χαρτούρα. Κακοποιοί και επίδοξοι μακελάρηδες μπορούν λοιπόν να αποκτήσουν ανετότατα ό,τι αγαπά η διεστραμμένη καρδιά τους από μια έκθεση όπλων χωρίς να εγείρουν κανένα στραβό βλέμμα. Το ίδιο ανεξέλεγκτο καθεστώς ισχύει και για online αγορές όπλων, αλλά και για μεταβιβάσεις όπλων μεταξύ ιδιωτών! Είναι λες και ο νόμος για το ποινικό μητρώο έχει ψηφιστεί για να πλήξει τους παραδοσιακούς -και νόμιμους- εμπόρους.
Γι’ αυτό και η οπλοκατοχή στις ΗΠΑ δεν χρειάζεται μαύρη αγορά: η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δίνει όπλο σε όποιον θέλει. Θέλετε και το καλύτερο; Τροποποίηση που πέρασε το 2003 κάνει απείρως δυσκολότερη την πρόσβαση στα μητρώα των εμπόρων όπλων τόσο για την αστυνομία και τον Τύπο όσο και την ίδια την πολιτεία!
Ο νέος νόμος ορίζει ότι οποιοδήποτε μητρώο αποκτηθεί από έμπορο όπλων οφείλει να καταστραφεί μέσα σε 24 ώρες, κάνοντας έτσι πρακτικά αδύνατο να συλληφθούν οι έμποροι που παραχαράζουν τα στοιχεία των πελατών τους ή κάνουν τα στραβά μάτια στις ατασθαλίες τους με τον νόμο. Ο ίδιος νόμος (Tiarht Amendment) θέτει απίστευτους περιορισμούς τόσο στις πολιτειακές όσο και τις ομοσπονδιακές διωκτικές Αρχές αναφορικά με την έρευνα για το καθεστώς απόκτησης του όπλου!
Είναι σαν τυλίγεις ένα όπλο με μια κορδέλα και να το κάνεις δώρο στον καταδικασμένο εγκληματία της γειτονιάς σου…
Οι μισές σχεδόν πολιτείες υποστηρίζουν ενεργά την πολιτική «πυροβόλα πρώτα, ρώτα μετά»
Η Φλόριντα άνοιξε διάπλατα τον δρόμο γι’ αυτό που αποκαλείται στις ΗΠΑ «νόμος πυροβόλα πρώτος». Η τροπολογία πέρασε το 2005 και αναίρεσε την παραδοσιακή νομοθεσία που ανάγκαζε κάθε ιδιοκτήτη ή περαστικό στον δρόμο να προσπαθεί να αποτραβιέται από την απειλή, πριν αναλάβει ένοπλη δράση. Ο νέος νόμος χορηγεί ασυλία στον άνθρωπο που θα ενεργήσει βίαια σε κατάσταση αυτοάμυνας, καθώς του αναγνωρίζει πάμπολλα ελαφρυντικά για την αφαίρεση ανθρώπινης ζωής όταν νιώσει ότι απειλείται.
Κι ενώ η τροποποίηση έγινε με τις καλύτερες των προθέσεων, θέλοντας να θωρακίσει την ικανότητα των θυμάτων να υπερασπίζονται τον εαυτό τους, το πράγμα έγινε νομικίστικο και έφτασε να αθωώνει τους πιστολέρο αστυνομικούς που σκοτώνουν τους πολίτες για ψύλλου πήδημα. Όπως στη διαβόητη και στη χώρα μας υπόθεση Τρέιβον Μάρτιν, όταν ο Τζορτζ Ζίμερμαν σκότωσε εν ψυχρώ το μαύρο αγόρι επειδή του φάνηκε απλώς «ύποπτο».
Η αστυνομία τον ανέκρινε και τον άφησε ελεύθερο, καθώς -όπως είπε ο εκπρόσωπός της- δεν είχε κανένα λόγο να μην πιστέψει τους ισχυρισμούς του!
Έντεκα πολιτείες επιτρέπουν σε καταδικασμένους εγκληματίες να ξαναπιάσουν όπλο
Οι άνθρωποι που παραβαίνουν τον νόμο και καταδικάζονται για κακούργημα χάνουν αυτομάτως τα δικαιώματα οπλοκατοχής που τους αναγνωρίζει η Δεύτερη Τροποποίηση. Με το που βγουν όμως από τη στενή, τα δικαιώματά τους αποκαθίστανται άμεσα! Κι ενώ αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να φαντάζει με γιορτή της δημοκρατίας, είναι αυτό που δίνει τη δυνατότητα σε ψυχοπαθείς και επικίνδυνους πρώην καταδίκους τη δυνατότητα να ξαναβάλουν στο δολοφονικό τους χέρι όπλο.
Για να είμαστε δίκαιοι βέβαια, κάποιες πολιτείες ζητούν αποδείξεις για τη μεταμέλεια του πρώην φυλακισμένου: στη Μινεσότα, για παράδειγμα, του ζητούν «καλές προθέσεις», το Οχάιο θέλει να δει πόσο «νομοταγής πολίτης» είναι και η Ουάσιγκτον του ξαναδίνει αυτομάτως τη δυνατότητα να φέρει όπλο αν δεν εγκληματήσει σε ένα διάστημα πέντε ετών μετά την αποφυλάκισή του. Έχουν σύστημα, τι νομίζατε;
Είκοσι τρεις πολιτείες επιτρέπουν τα όπλα στα μπαρ (και στο Μιζούρι είναι νόμιμο να πυροβολείς όντας «τύφλα»!)
Τι παίρνεις όταν συνδυάσεις αλκοόλ, κακή κρίση και γεμάτα όπλα; Τίποτα καλό, το μόνο σίγουρο. Αντίστοιχες έρευνες έχουν δείξει μάλιστα ότι οι κάτοχοι όπλου είναι πιθανότερο να κάνουν αποκοτιές όντας μεθυσμένοι (όπως οδήγηση υπό την επήρεια μέθης).
Κι ενώ η συσχέτιση μεταξύ οπλοκατοχής και κατάχρησης ουσιών και υψηλότατη είναι και καλά πιστοποιημένη, 23 αμερικανικές πολιτείες επιτρέπουν τα όπλα στα μπαρ! Στα μέρη δηλαδή που το αλκοόλ ρέει άφθονο και τα οξυμένα πνεύματα μπορούν να οδηγήσουν σε καυγάδες. Τα πρωτεία ανήκουν όμως στο Μιζούρι, το οποίο αναθεώρησε πρόσφατα τον σχετικό νόμο ώστε να συγχωρεί τους μεθυσμένους πυροβολισμούς (φτάνει να θεωρηθούν αυτοάμυνα)!
Τα 16χρονα του Βερμόντ μπορούν να αγοράσουν όπλα χωρίς πατρική συναίνεση
Ναι, σωστά διαβάζετε, πριν τα πιτσιρίκια του Βερμόντ αποκτήσουν το δικαίωμα να υπηρετούν στον στρατό, να πιουν μια γουλιά αλκοόλ ή να κάνουν ένα τατουάζ(!), μπορούν ανενόχλητα να αγοράσουν όπλο χωρίς καν να το γνωρίζουν οι γονείς τους! Και γιατί δηλαδή να μπερδεύονται οι γονείς στα πόδια των εφήβων όταν μιλάμε για φονικά όπλα; Αυτά ξέρουν προφανώς καλύτερα!
Την ίδια ώρα, οι κατασκευαστές όπλων μυρίστηκαν την ευκαιρία και άρχισαν να διαφημίζουν τα όπλα τους σε ανηλίκους, στοχεύοντας ακόμα και σε οχτάχρονα, μπας και πείσουν τους γονείς τους να τους αγοράσουν καμιά κυνηγετική καραμπίνα…
Σε εφτά πολιτείες τα όπλα είναι νόμιμα στα πανεπιστήμια (φτάνει να μη φαίνονται!)
Παρά τα τόσα μακελειά σε σχολεία που έχουν γίνει δυστυχώς σταθερά του αμερικανικού τρόπου ζωής, οι νομοθέτες δεν φαίνεται να ανησυχούν. Κι έτσι ολοένα και περισσότερες πολιτείες επιτρέπουν την -καλυμμένη- οπλοκατοχή στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ακολουθώντας το παράδειγμα των πιονέρων του χώρου, Γιούτα, Βιρτζίνια, Κολοράντο και Μίσιγκαν.
Η Γιούτα είναι εδώ ογκόλιθος, καθώς έχει ψηφίσει πολιτειακό νόμο που απαγορεύει στα εκπαιδευτικά ιδρύματα να απαγορεύουν την οπλοκατοχή στους χώρους τους! Μισισίπι, Ουισκόνσιν και Αρκάνσας σήκωσαν το γάντι και ψήφισαν αντίστοιχες τροπολογίες, θέλοντας προφανώς να παλέψουν τη φωτιά με τη φωτιά…
Σε τέσσερις πολιτείες δεν χρειάζεται καμία άδεια για να φέρεις κρυμμένο όπλο
Στις περισσότερες πολιτείες όλο και κάποια άδεια χρειάζεται για να κουβαλάς «σιδερικό» και παρά τα διαφορετικά κριτήρια, η έκδοσή της βασίζεται στο ποινικό μητρώο του κατόχου. Ο λόγος είναι προφανής, μιας και τα όπλα δεν πρέπει να δίνονται σε όσους αποδεδειγμένα δεν πρέπει να τα έχουν.
Κι όμως, η λογική δεν είναι κοινή, καθώς Αλάσκα, Αριζόνα, Βερμόντ και Γουαϊόμινγκ δεν απαιτούν από τους πολίτες τους καμία άδεια για να αγοράζουν και να κατέχουν όπλα. Ο μόνος περιορισμός είναι το 21ο έτος της ηλικίας του κατόχου. Όταν αυτό τηρείται, όλοι μπορούν να έχουν όπλα χωρίς ενοχλητικά χαρτιά και ποινικά μητρώα και να τα κουβαλούν όπου θέλουν, φτάνει να μη φαίνονται. Ναι, είναι τόσο εύκολο σαν να θες να αγοράσεις μια σοκολάτα!
Το πόσο στραβά μπορεί να πάει αυτή η απίστευτη ελευθεριότητα στην οπλοκατοχή είναι προφανές. Ορόσημο είναι εδώ ο Jared Loughner, ο διαβόητος επίδοξος δολοφόνος μιας βουλευτού της Αριζόνα, ο οποίος παρά το γεγονός ότι σκότωσε έξι ανθρώπους το 2011, στα μάτια του πολιτειακού νόμου της Αριζόνα ήταν απόλυτα νόμιμος σε όρους οπλοκατοχής…
Εκτός συναγωνισμού: Στο Kennesaw της Τζόρτζια ο νόμος υποχρεώνει κάθε σπίτι να έχει τουλάχιστον ένα όπλο!
Και πάλι διαβάζετε σωστά, δεν σας γελούν τα μάτια σας. Η μικρή αυτή επαρχιακή πόλη της Τζόρτζια όχι μόνο προωθεί ενεργά την οπλοκατοχή αλλά απαγορεύει διά νόμου στους κατοίκους της να μην έχουν όπλο! Ο νόμος του 1982 ήρθε ως αντίδραση στην τροπολογία του Ιλινόις που απαγόρευε την αγορά και την κατοχή όπλων και έχει κυρίως χαρακτήρα συμβολικό.
Η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων του Kennesaw έχει όμως όπλα και είναι φανατικοί υπέρμαχοι της οπλοκατοχής, καθώς ο συμβολισμός του νόμου είναι δηλωτικός της νοοτροπίας του πληθυσμού…