Υπάρχουν πολλοί τρόποι να εξοικονομήσει κανείς χρήματα, ας πούμε, από το χαρτί υγείας. Μπορεί ο καταναλωτής να επιλέξει τη συσκευασία των πολλών ή να αγοράσει χύμα, ή απλά να αγοράσει εκείνη τη συσκευασία που έχει σε προσφορά το κατάστημα της γειτονιάς.
Οι άνθρωποι με μειωμένο εισόδημα, που είναι πιο πιθανό να ακολουθούν τις παραπάνω «στρατηγικές», συνήθως ακολουθούν τις δυο τελευταίες. Κι όμως, το ταπεινό αυτό θέμα ενός χαρτιού υγείας και για το πόσα ξοδεύουν οι «πλούσιοι» και πόσα οι «φτωχοί», απασχόλησε μελέτη του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν και ειδικότερα την καθηγήτρια Yesim Orhun και τον Ph.D. μαθητή, Mike Palazzolo.
Για τις ανάγκες της έρευνας, χρησιμοποιήθηκαν τα δεδομένα από περισσότερα από 100.000 νοικοκυριά από τις ΗΠΑ για πάνω από επτά χρόνια -παρακολουθούσαν τις αγορές του χαρτιού τουαλέτας, αλλά και γενικότερα των ειδών πρώτης ανάγκης. Τι προέκυψε λοιπόν; Τα νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα, δεν έχουν συχνά τα χρήματα για να προμηθευτούν τις οικονομικές συσκευασίες όπου η τιμή είναι συμφέρουσα αναλογικά με τον αριθμό των ρολών. Για παράδειγμα, ένα νοικοκυριό με οικονομική άνεση έχει τη δυνατότητα να αγοράσει μια συσκευασία με 30 ρολά για 24 δολάρια σε αντίθεση με τα νοικοκυριά που δε διαθέτουν οικονομική άνεση που αγοράσουν μια συσκευασία των 4 ρολών έναντι 5 δολαρίων.
«Κοστίζει το να είσαι φτωχός», αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα της washingtonpost και σημειώνει ότι ο «φτωχός» αγοράζει ακριβότερα το χαρτί υγείας. Η συσκευασία των τεσσάρων ρολών τελειώνει γρηγορότερα από αυτή των 30, έτσι ο πρώτος σπεύδει στο κατάστημα για την ανανέωσή του, αναζητώντας μια μικρή συσκευασία, όποια τιμή αναγράφεται. «Έχοντας περισσότερα χρήματα, δίνει στους ανθρώπους την πολυτέλεια να πληρώνουν φτηνότερα τα πράγματα», σημειώνεται.
«Τα εύπορα νοικοκυριά, αγοράζουν όταν η τιμή είναι κατάλληλη και περιμένουν όταν η τιμή δεν είναι η ”σωστή”. Αλλά οι φτωχοί, δεν έχουν αυτή την πολυτέλεια», λέει χαρακτηριστικά η Yesim Orhun.