Οι παρακάτω εικόνες μοιάζουν να έρχονται από μια χώρα ρημαγμένη από τον πόλεμο, όπως η Συρία, αλλά στην πραγματικότητα είχαν τραβηχτεί για να καταδείξουν τη φτώχεια βρετανικών πόλεων στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και τις αρχές της δεκαετίας του ’70.
Πρόκειται για φωτογραφίες που τραβήχτηκαν για λογαριασμό της οργάνωσης βοήθειας προς τους άστεγους Shelter με σκοπό να παρακινήσουν τους Βρετανούς πολιτικούς να αντιμετωπίσουν το ζήτημα των παραγκουπόλεων.
Τις φωτογραφίες έβγαλε, μεταξύ 1968 και 1972, ο Nick Hedges. Το έργο του, μαζί με το δραματικό ντοκιμαντέρ για τη φτώχεια «Cathy Come Home» του 1966, αποτέλεσε την απαραίτητη ώθηση ώστε η πολιτική τάξη να αναλάβει δράση.
Με αφορμή τα 50 χρόνια από την προβολή του ντοκιμαντέρ, η οργάνωση Shelter καταβάλλει προσπάθειες να εντοπίσει τα παιδιά που απεικονίζονται στις φωτογραφίες για να διακριβωθεί εάν οι ζωές τους πήραν κάποτε μια καλύτερη πορεία.
Ο φωτογράφος λέει πως εντυπωσιάστηκε γιατί παρότι ζούσαν μέσα στη φτώχεια, οι οικογένειες αντιμετώπιζαν την κατάσταση με γενναιότητα κι έμεναν ενωμένες.
Ο Hedges πέρασε τρία χρόνια επισκεπτόμενος ορισμένες από τις πιο φτωχές και υποβαθμισμένες περιοχές της Αγγλίας, καταγράφοντας τις κακές συνθήκες των σπιτιών και καταρρίπτοντας το μύθο πως μόνο οι άνθρωποι που ζουν στο δρόμο είναι επί της ουσίας άστεγοι.
Στις φωτογραφίες του αποτυπώνονται ορισμένες από τις μεγαλύτερες πόλεις του Ηνωμένου Βασιλείου: Λονδίνο, Γλασκώβη, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ, Λιντς, Μπέρμιγχαμ και Νιούκαστλ.
Η απόφαση να καθαριστούν οι παραγκουπόλεις είχε ληφθεί από τη δεκαετία του ’30 αλλά όλα πήγαν πίσω με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η κατάσταση μετά το τέλος του πολέμου παρέμεινε δύσκολη για δεκαετίες. Ωστόσο τη δεκαετία του ’60 η ζωή στο Λονδίνο ήταν αξιοζήλευτη με σταρ του Χόλιγουντ και καλλιτέχνες όπως οι Beatles να διασκεδάζουν στην πόλη.
Ο Nick Hedges στράφηκε στις «ξεχασμένες» πόλεις της χώρας κι έσπευσε να καταγράψει πώς πραγματικά ζούσαν οι άνθρωποι εκεί.
«Θα ήταν καταπληκτικό να συναντούσα τα παιδιά που φωτογράφισα τόσα χρόνια πριν και να μου πουν τις ιστορίες τους», δήλωσε ο φωτογράφος στην έναρξη της αναζήτησής τους. «Συχνά αναρωτιέμαι τι απέγιναν, αν ζουν χαρούμενα και υγιή. Όταν ανέλαβε για λογαριασμό της Shelter να βγάλω τις φωτογραφίες αυτές δεν φανταζόμουν πως θα είχαν τέτοια απήχηση τόσα χρόνια μετά. Η φτώχεια και οι συνθήκες ζωής που είδα με τα μάτια μου με σόκαραν».
