Για πρώτη φορά από το 1945, μια επανέκδοση του «Μάιν Καμπφ» («Ο αγών μου») κυκλοφόρησε σήμερα στη Γερμανία για παιδαγωγικούς σκοπούς, παρά τις επιφυλάξεις που προκαλεί η δημοσιότητα που αποκτά και πάλι το βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ.
Αυτή η κριτική έκδοση των 1.948 σελίδων, που περιλαμβάνει 3.500 επεξηγηματικές σημειώσεις, έχει στόχο να αποτελέσει «μια απάντηση στο βιβλίο του Χίτλερ», δήλωσε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο Κρίστιαν Χάρτμαν, ο οποίος διευθύνει αυτό το εκδοτικό εγχείρημα στους κόλπους του Ινστιτούτου Σύγχρονης Ιστορίας (IFZ) του Μονάχου.
Το βιβλίο, το οποίο θα κυκλοφορήσει σε δύο τόμους, θα πωλείται στην τιμή των 59 ευρώ.
Το ιδρυτικό κείμενο του ναζισμού και του σχεδίου για την εξολόθρευση των Εβραίων πρέπει να γίνει αντιληπτό ως «το πνευματικό κέντρο μιας φονικής ιδεολογίας», η οποία «κατέληξε στη μεγαλύτερη καταστροφή», επέμεινε ο ιστορικός.
Η ομάδα του IFZ άρχισε το 2009 αυτό το τιτάνιο, όσο και αμφιλεγόμενο εγχείρημα.
Θα ήταν πράγματι αδύνατο να εκδοθεί ένα τέτοιο έργο χωρίς σχόλια και χωρίς να του αντιταχθούν «επικριτικές» αναφορές με στόχο να μπουν «το κείμενο και ο συγγραφέας στη θέση τους», επέμεινε ο Αντρέας Βίρσινγκ, ο διευθυντής του IFZ, ο οποίος κάνει λόγο για μια επιχείρηση «απομυθοποίησης».
Τα δικαιώματα του μοναδικού βιβλίου που γράφτηκε ποτέ από το ναζί δικτάτορα, το 1924 και το 1925 ενώ βρισκόταν στη φυλακή έπειτα από ένα αποτυχημένο πραξικόπημα, περιήλθαν την 1η Ιανουαρίου στο δημόσιο, αφού από το 1945 τα κατείχε το ομόσπονδο κρατίδιο της Βαυαρίας.
Στην πράξη, το «Μάιν Καμπφ» είναι ήδη «ευρέως διαθέσιμο, τόσο στο ίντερνετ, όσο και στα βιβλία ευκαιρίας», υπενθυμίζει ο αμερικανός Ρόναλντ Λόντερ, πρόεδρος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συμβουλίου. Η λήξη των συγγραφικών δικαιωμάτων δεν αλλάζει συνεπώς θεμελιωδώς τα δεδομένα.
Όμως ο συμβολισμός παραμένει βαρύς καθώς βγαίνουμε από το 2015 που σημαδεύτηκε από τις εκδηλώσεις για το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και την απελευθέρωση των στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Σε ποιες χώρες επιτρέπεται και σε απαγορεύεται η έκδοση του «Μάιν Καμπφ»
Η Γερμανία, όπως και η Αυστρία, συνεχίζουν να απαγορεύουν την έκδοση του κειμένου χωρίς σχολιασμό, υπό την απειλή διώξεων για εξώθηση σε φυλετικό μίσος, όμως η κυκλοφορία σχολιασμένων εκδοχών είναι πλέον δυνατή στη Γερμανία.
Η πρώτη πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση ήρθε από το IFZ και γρήγορα προκάλεσε την ενόχληση των βαυαρικών αρχών. Αφού χορήγησε στην έκδοση χρηματοδότηση 500.000 ευρώ το 2012, η Βαυαρία αναθεώρησε την επομενη χρονιά την απόφασή της για να μην θίξει τα θύματα.
Η ιδέα είναι «να αποδομηθούν και να τεθούν σ’ ένα πλαίσιο τα γραπτά του Χίτλερ: τι μπορούμε να αντιτάξουμε, με τις σημερινές γνώσεις μας, στους αναρίθμητους ισχυρισμούς, τα ψέματα και τις δηλώσεις προθέσεων του Χίτλερ;», δικαιολογήθηκε το ινστιτούτο του Μονάχου.
Ένα συνδικάτο γερμανών εκπαιδευτικών τάχθηκε υπέρ της χρησιμοποίησης στο Λύκειο αυτής της κριτικής έκδοσης για να «ανοσοποιηθούν» οι έφηβοι εναντίον του «εξτρεμισμού», ωστόσο το μεγαλύτερο γερμανικό συνδικάτο εκπαιδευτικών απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο να αποτελέσει «υποχρεωτικό ανάγνωσμα».
Στους κόλπους της εβραϊκής κοινότητας, οι αντιδράσεις κυμαίνονται από την παραίτηση μπροστά στο μεγάλο κοινό που έχει ήδη το βιβλίο, το οποίο διανέμεται ευρέως στην Ινδία, τη Βραζιλία, την Τουρκία ή τις αραβικές χώρες, μέχρι την επιθυμία να περιπέσει οριστικά στη λήθη.
Ο Ρόναλντ Λόντερ θεωρεί από την πλευρά του πως ο λίβελος αυτός θα έπρεπε «να έχει μελετηθεί σωστά πριν από 90 χρόνια», πριν ο συγγραφέας του προκαλέσει «τη χειρότερη μαζική σφαγή στην ιστορία της ανθρωπότητας». Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν αξίζει μια ειδική έκδοση τη στιγμή που οι ερευνητές «έχουν εύκολα πρόσβαση σ’ αυτόν».
Στο Ισραήλ η διανομή του έργου στο ευρύ κοινό εξακολουθεί να απαγορεύεται και η λήξη των δικαιωμάτων δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε σ’ αυτό.
Ο Αντρέας Βίρσινγκ λέει πως αντιλαμβάνεται την ενόχληση που προκαλεί αυτή η έκδοση του IFZ. Όμως «θα ήταν πολιτικά και ηθικά ανεπίτρεπτο και πολύ επικίνδυνο να μην κάνουμε τίποτα» μ’ αυτό το έργο, τονίζει.
