«Μακάρι να είχε αυτοκτονήσει», δήλωσε σοκαρισμένο ο Γιενς Νταβίντ, πατέρας του Άντερς Μπέχρινγκ Μπρέιβικ, που αιματοκύλησε τη Νορβηγία την περασμένη βδομάδα. Την ίδια ώρα ο συνήγορος υπεράσπισής του, Γκάιρ Λίπεσταντ, ο οποίος στο παρελθόν είχε αναλάβει τη υπεράσπιση ενός ακροδεξιού νεαρού που είχε σκοτώσει έναν έφηβο αφρικανικής καταγωγής, δήλωσε πως εάν ο πελάτης του, τον οποίο χαρακτήρισε «παράφρονα», δεν δεχτεί να υποβληθεί σε ψυχιατρική εξέταση, θα παραιτηθεί.

Τι άλλαξε και από μοναχικό παιδάκι που κρυβόταν πίσω από τη μαμά του, ο Μπέχρινγκ Μπρέιβικ μετατράπηκε σε μανιακό δολοφόνο σκοτώνοντας 76 ανθρώπους;

Ο μικρός Αντερς γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1979, όμως έναν χρόνο αργότερα ο πατέρας του αποφάσισε να φύγει από το σπίτι με αποτέλεσμα η μητέρα του να επιστρέψει στο Όσλο, παίρνοντας μαζί της εκείνον και την ετεροθαλή αδερφή του Ελίζαμπεθ.

Όσο περνούσαν τα χρόνια, οι επισκέψεις του Αντερς στον πατέρα του λιγόστευαν, και όπως δημοσιεύει το «Πρώτο Θέμα», σε ηλικία 15 ετών, έπαψε να επικοινωνεί μαζί του. Η απουσία του πατέρα του άλλωστε είναι ένα θέμα στο οποίο επιστρέφει πολλές φορές στις 1.500 σελίδες του μανιφέστο του με τίτλο «2083-Μια Ευρωπαϊκή Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας», στο οποίο επιτίθεται στην «ισλαμική αποικιοκρατία και τον εξισλαμισμό της Δυτικής Ευρώπης» και στην «άνοδο του πολιτιστικού μαρξισμού και της πολυπολιτισμικότητας».

Στην εφηβεία λοιπόν, ο Αντερς άρχισε να αλλάζει, να επαναστατεί και να απομονώνεται. Εκτόνωνε την ενέργεια και τον θυμό του κάνοντας γκράφιτι στους τοίχους και σε κτίρια, ακούγοντας φανατικά χιπ χοπ και έχοντας ελάχιστους φίλους κοντά του.

Παλιοί του φίλοι δήλωσαν πως άρχισε να ενστερνίζεται ιδέες της Ακροδεξιάς, πήγαινε σε συγκεντρώσεις νεοναζί, χωρίς ωστόσο να είναι σκίνχεντ, καθώς «τα ρούχα τους και η μουσική που ακούνε δεν μου αρέσουν».
Στο μεταξύ είχε γίνει μέλος στοάς ελευθεροτεκτονισμού, από την οποία όμως απορρίφθηκε λίγο αργότερα εξαιτίας των αξιών και των θέσεών του. Την ίδια περίοδο, το 2002, ξεκίνησε να γράφει το μανιφέστο του και να προγραμματίζει τις επιθέσεις για να «αλλάξει η κοινωνία».

Η ζωή του ήταν μοναχική, καθώς οι φίλοι του ήταν ελάχιστοι, ενώ δεν είχε σταθερές σχέσεις, μια και «καταστρέφουν και αποσπούν από τον πραγματικό στόχο». Προτιμούσε λοιπόν τις πόρνες «υψηλού επιπέδου», δύο εκ των οποίων μάλιστα κάλεσε λίγο πριν από το αιματοκύλισμα της περασμένης εβδομάδας.

Τι προκύπτει λοιπόν από την εξέλιξη του Μπρέιβικ; Σε αυτό καλούνται να απαντήσουν οι ψυχίατροι: «Είναι προφανώς ιδιαίτερα έξυπνος, όμως όχι τόσο έξυπνος όσο θα ήθελε», σχολίασε στην «Telegraph» ο καθηγητής Ψυχολογίας Θίοντορ Νταλρίμπλ. «Ο χρόνος που χρειάστηκε για να γράψει το μανιφέστο του, υποδηλώνει μια προσωπικότητα με χρόνια ψυχολογικά προβλήματα».