Την πρώτη μακροχρόνια ύφεση σε ένα παιδί που γεννιέται με τον ιό HIV  συνιστά η περίπτωση μιας 18χρονης Γαλλίδας, η οποία γεννήθηκε οροθετική καθώς η μητέρα της έπασχε από AIDS, παραμένει μέχρι και σήμερα υγιής, 12 χρόνια αφότου σταμάτησε τη θεραπεία που της χορηγούσαν οι γιατροί.

Αυτή η πρώτη περίπτωση στον κόσμο δείχνει ότι «μια παρατεταμένη ύφεση μετά από έγκαιρα χορηγούμενη θεραπεία μπορεί να επιτευχθεί σε ένα παιδί που προσβάλλεται από τον HIV από τη γέννησή του», ανέφερε ο Δρ. Ασιέ Σαέζ-Σιριόν, του Ινστιτούτου Παστέρ του Παρισιού, στο 8ο συνέδριο της Διεθνούς Εταιρείας για το AIDS που διεξάγεται στο Βανκούβερ του Καναδά.

Σε ελάχιστους οροθετικούς σε όλον τον κόσμο έχει παρατηθεί ύφεση του ιού για σύντομο χρονικό διάστημα μετά από έγκαιρη χορήγηση θεραπείας με αντιρετροϊκά φάρμακα. Τα 12 χρόνια είναι η μεγαλύτερη χρονική περίοδος που έχει καταγραφεί ποτέ σε ένα παιδί. Το 2103 είχε αναφερθεί η περίπτωση ενός βρέφους από το Μισισίπι που, μετά από επιθετική θεραπεία για τον ιό, το σώμα του μπόρεσε να τον ελέγξει για 27 μήνες προτού να επανεμφανιστεί στις εξετάσεις.

Ύφεση του ιού έχει επίσης παρατηρηθεί σε μια ομάδα 14 Γάλλων ασθενών —την αποκαλούμενη Ομάδα Βισκόντι— οι οποίοι ξεκίνησαν θεραπεία με αντιρετροϊκά φάρμακα σε διάστημα 10 εβδομάδων από τη στιγμή που προσβλήθηκαν από τον ιό και συνέχισαν να παίρνουν φάρμακα επί τρία χρόνια. Αφού σταμάτησαν τα φάρμακα, στους περισσότερους ο ιός παρέμεινε μη ανιχνεύσιμος στο αίμα για περισσότερα από 7 χρόνια.

Στην περίπτωση της νεαρής Γαλλίδας πιστεύεται ότι προσβλήθηκε είτε κατά τους τελευταίους μήνες της κύησης είτε κατά τη γέννησή της. Της χορηγήθηκε ένα φάρμακο όμως όταν σταμάτησε να το παίρνει, σε ηλικία έξι εβδομάδων, παρουσίασε αυξημένα επίπεδα του ιού. Οι γιατροί της έδωσαν τότε ένα κοκτέιλ τεσσάρων πολύ ισχυρών φαρμάκων που συνέχισε να τα παίρνει επί έξι χρόνια. Στη συνέχεια όμως την έχασαν καθώς η οικογένειά της αποφάσισε να διακόψει τη θεραπεία.

Η ιατρική ομάδα ξαναείδε το παιδί έναν χρόνο αργότερα: ο ιός στο αίμα της ήταν μη ανιχνεύσιμος και για αυτό δεν θεωρήθηκε σκόπιμο να ξαναρχίσει τη λήψη φαρμάκων. Σήμερα, στα 18 της, ο ιός παραμένει μη ανιχνεύσιμος μολονότι δεν ξαναπήρε ποτέ αντιρετροϊκά φάρμακα.

Ο Δρ. Σαέζ-Σιριόν αποδίδει την ύφεση στη χορήγηση ενός συνδυασμού αντιρετροϊκών φαρμάκων πολύ γρήγορα μετά τη μόλυνση καθώς το κορίτσι δεν έχει τους γενετικούς παράγοντες που σχετίζονται με τα λίγα εκείνα άτομα το σώμα των οποίων μπορεί να ελέγχει τον ιό.

Ο καθηγητής Ζαν-Φρανσουά Ντελφρεσί προειδοποίησε πάντως ότι μολονότι η περίπτωση του κοριτσιού «ανοίγει νέες προοπτικές στην έρευνα», η ύφεση δεν ισοδυναμεί με θεραπεία. «Αυτή η νεαρή γυναίκα παραμένει φορέας του HIV και είναι αδύνατον να προβλέψουμε την εξέλιξη της κατάστασης της υγείας της», υπογράμμισε.