Η φήμη λειτουργεί με τις δικές της ιδιοτροπίες και κανείς δεν μπορεί να τη χειραγωγήσει, έτσι χέρι-χέρι όπως πάει με την καλή της φίλη, την Ιστορία. Κι έτσι μπορεί κάλλιστα δυο άνθρωποι να δουλεύουν παράλληλα και ανεξάρτητα για τον ίδιο κοσμοϊστορικό σκοπό, με τον έναν να γίνεται γνωστός στα πέρατα του κόσμου και τον άλλο να τον τρώει η αφάνεια και να περνά στο περιθώριο της Ιστορίας. Τι είναι όμως αυτό που κάνει τη διαφορά σε όρους δημοσιότητας; Είναι οι καλές δημόσιες σχέσεις; Είναι το να βρεθείς την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος; Ή μήπως το να μη σε παραγνωρίσουν οι ιστορικοί και σε ξεχάσουν τα Μέσα; Όλα μαζί και άλλα πολλά φυσικά, καθώς η φήμη έχει τον τρόπο της με τους ανθρώπους. Όπως με τους παρακάτω κυρίους δηλαδή, που θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν γίνει κάποιοι, αλλά δεν έγιναν. Μεγάλο όνομα εδώ στέκει ο άγνωστος εφευρέτης της τηλεόρασης Φίλο Φάρνσγουορθ, ο οποίος άλλαξε τον κόσμο όσο λίγοι, αν και πέρασε στα «ψιλά» της Ιστορίας. Ή ο ανεπανάληπτος ιπτάμενος άσος Μάνφρεντ φον Ριχτχόφεν, ο τρομερός «Κόκκινος Βαρόνος», που τόσο κατατρομοκράτησε τους συμμαχικούς αιθέρες του Α’ Παγκοσμίου. Η λίστα με ξεχασμένες προσωπικότητες μακρά και μεγάλη, πάμε λοιπόν να δούμε τα ηχηρά ονόματά της…
Elisha Gray
Στον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ πιστώνεται η εφεύρεση του τηλεφώνου, αν και στην ουσία ήταν η ακρίβεια του δικηγόρου του που ευθύνεται για την κατοχύρωση της πατέντας. Αν είχε φτάσει στο Αμερικανικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών δύο ώρες αργότερα, όλοι θα μιλούσαμε σήμερα για τον Gray και τον πώς άλλαξε τον κόσμο το τηλέφωνό του! Αμφότεροι οι εφευρέτες δούλευαν πάνω στο τηλέφωνο, με τον Μπελ να κόβει πρώτος το νήμα της πατέντας και τον Gray να είναι απλώς ο άνθρωπος με τον αργοπορημένο δικηγόρο που έκανε τη στάση του καθ’ οδόν προς το Γραφείο Ευρεσιτεχνιών για να τσιμπήσει κάτι…
Kia Silverbrook
Ο Τόμας Έντισον παραμένει στις συνειδήσεις μας ως ο παραγωγικότερος εφευρέτης όλων των εποχών, αν και η πραγματικότητα μόνο έτσι δεν είναι, καθώς έχει εδώ και καιρό ξεπεραστεί και μάλιστα από συνάδελφό του που παραμένει ακόμα ενεργός. Καλωσορίσατε στον συναρπαστικό κόσμο του αυστραλού εφευρέτη Kia Silverbrook, ο οποίος ίδρυσε την πρώτη του εταιρία σε ηλικία 19 ετών (1977) για να εκμεταλλευτεί εμπορικά την πρώτη του πατέντα και έκτοτε δεν έχει σταματήσει λεπτό. Στο ενεργητικό του έχει 4.600 πατέντες με το όνομά του, την ίδια ώρα που ο αριθμός των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και οι τροποποιήσεις τους που είναι κατατεθειμένες στη διεθνή βάση δεδομένων με τη σφραγίδα του αγγίζει τις 10.000! Οι συνεισφορές του στα πεδία της σύνθεσης ηλεκτρονικής μουσικής, του ψηφιακού βίντεο, της τρισδιάστατης εκτύπωσης, των οθονών υγρών κρυστάλλων, των γραφικών του υπολογιστή, της ρομποτικής, της ανάλυσης DNA, των φωτοβολταϊκών και των μικροηλεκτρομηχανικών συστημάτων είναι σημαντικές και έχουν βρει πολλές πρακτικές εφαρμογές, συντελώντας στη δημιουργία της απόλυτα σύγχρονης εποχής. Και βέβαια παραμένει παντελώς άγνωστος…
Gustav Whitehead
Οι Ράιτ είναι ξακουστοί ως τα αδέλφια της αεροπορίας και οι πρώτοι άνθρωποι που πέταξαν στους αιθέρες, αν και το πράγμα ενδέχεται να μην είναι απόλυτα ακριβές. Γιατί την ίδια εποχή ζούσε άλλος ένας πιονέρος της αεροπορίας, τον οποίο ξέχασαν εντελώς οι ιστορικοί. Το 1901, ένας ολότελα άγνωστος γερμανός μετανάστης στις ΗΠΑ όχι μόνο επιδείκνυε τις ικανότητές του ως πιλότος, αλλά είχε στα χέρια του και μια σειρά από μικρούς αλλά δυνατούς κινητήρες εσωτερικής καύσης που είχε φτιάξει μόνος του και συνήθιζαν να τροφοδοτούν την κομψή πτητική μηχανή του, την οποία ονόμαζε απλά «Number 21». Το εν λόγω ιπτάμενο σκάφος ενδέχεται να κατάφερε να παραμείνει στον αέρα για λίγα λεπτά το πρωινό της 14ης Αυγούστου 1901 με τον Whitehead στο πηδάλιο, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων αλλά και τοπική εφημερίδα του Κονέκτικατ. Οι Ράιτ του έκλεψαν πάντως στη δόξα κι αυτόν τον έζωσε το μαύρο σκοτάδι της λησμονιάς…
Άντον Ντρέξλερ
Πολλοί θέλουν τον Χίτλερ εμπνευστή της ναζιστικής ιδεολογίας του μίσους εκεί στη δεκαετία του 1920, αν και μόνο έτσι δεν είναι το πράγμα. Κι αυτό γιατί το Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (ο προάγγελος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος) ήταν στην πραγματικότητα πνευματικό παιδί του Άντον Ντρέξλερ και είχε ιδρυθεί ήδη από το 1919, στον απόηχο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Χίτλερ εντυπωσιάστηκε από τα κηρύγματα μίσους, τον αντικομουνισμό και τον αντισημιτισμό του Ντρέξλερ και σύντομα μετατράπηκε στο καλύτερο φερέφωνο της προπαγάνδας του, πριν ο προστατευόμενος γίνει τόσο δημοφιλής για τη φαρμακερή του γλώσσα που μέχρι τον Ιούλιο του 1921 ήταν έτοιμος να τον εκθρονίσει από την κεφαλή του σχηματισμού. Ο Ντρέξλερ παρέμεινε επίτιμος πρόεδρος μέχρι το 1923 και το 1933 προσχώρησε στους Ναζί, αν και πια δεν ήταν παρά απλό προπαγανδιστικό όργανο του άλλοτε μαθητή του. Αν είχε παραμείνει επικεφαλής του κόμματός του, τότε ο εθνικοσοσιαλισμός δεν θα είχε αποκτήσει ποτέ τέτοια απήχηση και δεν θα γεννούσε φυσικά το παρανοϊκό τέρας που αιματοκύλησε τον κόσμο…
John Alcock και Arthur Brown
Την ώρα που ο Τσαρλς Λίντμπεργκ γινόταν παγκόσμια διασημότητα στη δεκαετία του 1920 με την πρώτη υπερατλαντική πτήση του (1927), δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε ο μόνος που κατόρθωνε τέτοιον άθλο. Στην πραγματικότητα, το κατόρθωμα είχε επιτευχθεί 8 ολόκληρα χρόνια νωρίτερα (Ιούνιος του 1919) από δύο βρετανούς αεροπόρους, τους John Alcock και Arthur Brown, οι οποίοι μέσα στο τροποποιημένο βομβαρδιστικό τους κατάφεραν να πετάξουν από τον Καναδά στην Ιρλανδία. Η πτήση κράτησε 16 ώρες και κατέληξε σε συντριβή του δικινητήριου κατά την προσγείωση, έδειξε πάντως ότι η υπερατλαντική πτήση ήταν δυνατή. Οι δύο πιλότοι απέκτησαν μια μικρή φήμη για τον άθλο τους, αν και δεν είχε να κάνει σε τίποτα με τη δημοσιότητα του Λίντμπεργκ μετά τη δική του πτήση ακριβώς 8 χρόνια αργότερα. Για την κατακλυσμιαία του επιτυχία έπαιξε ίσως ρόλο που ο Λίντμπεργκ πέταξε από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι στο πλαίσιο πολυδιαφημισμένου διαγωνισμού, από τον οποίο ξεπήδησε με φήμη αστέρα της μουσικής…
Amy Johnson
Την ώρα που η πρωτοπόρος κυρία της αεροπορίας Αμέλια Έρχαρτ έγινε η μεγάλη αγαπημένη του Τύπου στη δεκαετία του 1930 για τα ρεκόρ πτήσης που σημείωνε, στην εποχή της η φήμη της σβήστηκε σχεδόν από τη συνείδηση του κοινού από μια άλλη γυναίκα πιλότο, την Amy Johnson. Η βρετανή ανταγωνίστρια της Έρχαρτ έθεσε επίσης μια σειρά από προβεβλημένα ρεκόρ, όπως ας πούμε ότι έγινε η πρώτη γυναίκα που πέταξε σόλο από την Αγγλία στην Αυστραλία (1930), τα οποία σημείωσε μάλιστα σε μια περίοδο που η Έρχαρτ έκανε τα πρώτα της βήματα. Η Βρετανή θα την είχε νικήσει αναμφίβολα και στις απόπειρες υπερατλαντικής και υπερειρηνικής πτήσης αν είχε την οικονομική υποστήριξη και την κάλυψη του Τύπου που εξασφάλιζε στην Έρχαρτ ο γάμος της με τον μεγαλοεκδότη George Putnam. Όταν η Έρχαρτ εξαφανίστηκε πάνω από τον Ειρηνικό το 1937, οι γυναίκες πιλότοι έχασαν τη λαϊκή τους απήχηση και η Johnson έμελλε να έχει τελικά την ίδια μοίρα, πεθαίνοντας κι αυτή μέσα στο πιλοτήριο κατά τον Β’ Παγκόσμιο, όταν και πετούσε αεροσκάφος της βρετανικής RAF…
Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας
Την ώρα που ο Κάρολος Δαρβίνος έχει κλέψει όλη τη δόξα ως το πνεύμα πίσω από τη Θεωρία της Εξέλιξης, ήταν άλλος βρετανός φυσιοδίφης που θα λειτουργούσε ως έμπνευση για την καινοτόμα «Καταγωγή των Ειδών» του: ο Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας και η θεωρία του για τη φυσική επιλογή! Ο ανθρωπολόγος και εξερευνητής Γουάλας είχε γράψει αμέτρητα πονήματα σκιαγραφώντας τις αρχές της φυσικής επιλογής, αποδεικνύοντας ότι είχε φτάσει ανεξάρτητα και ταυτόχρονα με τον Δαρβίνο στις ίδιες βιολογικές αρχές. Αυτό που έδωσε στον Κάρολο το πάνω χέρι ήταν η ανάγκη του να απεικονίσει τη θεωρία του σε βιβλίο, την ίδια στιγμή που ο Γουάλας αρκούνταν σε μια σειρά άρθρων σε επιστημονικές επιθεωρήσεις της εποχής. Αλλά και το γεγονός ότι ο Δαρβίνος συζητούσε δημόσια τις αιρετικές του απόψεις, ενώ ο Γουάλας ενδιαφερόταν περισσότερο να συνεχίζει τα ταξίδια του και τις μελέτες στη βιογεωγραφία…