Λίγες ημέρες πριν από την Ημέρα των Ευχαριστιών του 2009 και πιο συγκεκριμένα στις 24 Νοεμβρίου, ο φοιτητής ιατρικής John Edward Jones βρισκόταν στο σπίτι του στη Γιούτα, επισκεπτόμενος την οικογένειά του μαζί με τη σύζυγό του, Emily, και τη νεογέννητη κόρη τους. Ως παθιασμένος εξερευνητής σπηλαίων, ο John, μαζί με τον αδελφό του και εννέα φίλους, αποφάσισαν να αναθερμάνουν την αγάπη τους για τη σπηλαιολογία με μια επίσκεψη στη σπηλιά Nutty Putty.
Αυτό που δεν γνώριζε ο 26χρονος πατέρας ήταν ότι η σπηλιά θα γινόταν ο τάφος του μέσα στις επόμενες 24 ώρες.
Η μοιραία εξερεύνηση
Η σπηλιά Nutty Putty θεωρούνταν ιδανική για αρχάριους λόγω των διαφόρων τμημάτων της που κατηγοριοποιούνταν ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας. Ωστόσο, στο παρελθόν είχε γίνει αιτία και άλλων παγιδεύσεων, καθώς πολλοί εξερευνητές είχαν κολλήσει στα στενά δαιδαλώδη περάσματά της. Μεταξύ 1999 και 2004, έξι άτομα διασώθηκαν από τη σπηλιά, γεγονός που οδήγησε στο προσωρινό της κλείσιμο το 2006 για λόγους ασφαλείας.
Παρά τις προειδοποιήσεις, ο John και ο αδελφός του, Josh, αποφάσισαν να εξερευνήσουν το τμήμα «The Birth Canal» – έναν άκρως δύσκολο και στενό διάδρομο. Όμως, έστριψαν σε λάθος σημείο και κατέληξαν σε ένα αχαρτογράφητο τμήμα της σπηλιάς.
Σύμφωνα με την Daily Mail, ο John, πιστεύοντας ότι βρισκόταν ακόμη στον σωστό δρόμο, συνέχισε να προχωράει μέχρι που βρέθηκε μπροστά σε ένα στενό ρήγμα. Για να το εξερευνήσει, ρούφηξε το στήθος του και γλίστρησε μέσα, αλλά, όταν το στήθος του επανήλθε στην αρχική του θέση, παγιδεύτηκε ανεπανόρθωτα. Ολόκληρο το σώμα του είχε σφηνώσει σε έναν χώρο μόλις 25×46 εκατοστά, μικρότερο και από την είσοδο ενός πλυντηρίου ρούχων.
Οι προσπάθειες διάσωσης
Ο Josh, σοκαρισμένος από την εικόνα του αδελφού του, προσπάθησε ανεπιτυχώς να τον απελευθερώσει και έσπευσε να ζητήσει βοήθεια. Μέσα σε λίγες ώρες, συγκεντρώθηκε μια μεγάλη ομάδα εθελοντών και επαγγελματιών διασωστών. Η πρώτη που έφτασε στο σημείο ήταν η τοπική διασώστρια, Susie, η οποία συνειδητοποίησε ότι ο John ήταν τόσο βαθιά σφηνωμένος, που δεν υπήρχε τρόπος να τον μετακινήσει.
Οι διασώστες δοκίμασαν διάφορες μεθόδους, όπως τη λίπανση των τοιχωμάτων και το σπάσιμο βράχων, αλλά οι σκληρές επιφάνειες και η στενότητα του χώρου δυσκόλεψαν τις προσπάθειές τους. Τελικά, κατέληξαν σε ένα σχέδιο διάσωσης χρησιμοποιώντας ένα πολύπλοκο σύστημα τροχαλιών για να τον τραβήξουν έξω.
Μετά από ώρες προετοιμασίας, ο John άρχισε να σηκώνεται αργά και να αποκτά ελπίδες σωτηρίας. Μίλησε μέσω ασυρμάτου με τη σύζυγό του και, όταν ρωτήθηκε από έναν διασώστη πώς αισθανόταν, απάντησε: «Είναι φρικτό. Είμαι ανάποδα. Δεν το πιστεύω ότι είμαι ακόμη ανάποδα. Τα πόδια μου πονάνε αφόρητα».
Η μοιραία κατάρρευση
Καθώς οι διασώστες προετοιμάζονταν για το τελικό τράβηγμα, ένας μηχανισμός τροχαλίας ξεκόλλησε από τον τοίχο, χτυπώντας έναν διασώστη και ρίχνοντας τον John ακόμη βαθύτερα στο χάσμα. Οι επόμενες προσπάθειες να τον ξαναδέσουν απέτυχαν, και μετά από 24 ώρες, ο John έπαψε να ανταποκρίνεται.
Ένας διασώστης που κατάφερε να τον φτάσει ανέφερε ότι η θερμοκρασία του σώματός του ήταν σχεδόν ίδια με εκείνη των βράχων και ένας γιατρός επιβεβαίωσε τον θάνατό του από καρδιακή ανακοπή και ασφυξία.
Το τραγικό τέλος και η κληρονομιά
Η σύζυγός του, Emily, αρνήθηκε να φύγει μέχρι να ανασυρθεί το σώμα του, αλλά τελικά οι Αρχές αποφάσισαν ότι η ανάσυρσή του ήταν πολύ επικίνδυνη. Η είσοδος στο πέρασμα καταστράφηκε με εκρηκτικά και σφραγίστηκε με σκυρόδεμα, καθιστώντας τον John αιώνιο «κάτοικο» της σπηλιάς Nutty Putty.
Παρά τις αντιδράσεις ορισμένων σπηλαιολόγων που ζήτησαν να παραμείνει ανοιχτή η σπηλιά, η απόφαση για οριστικό κλείσιμο επικράτησε.
Το 2016, η τραγική ιστορία του John Edward Jones δραματοποιήθηκε στην ταινία The Last Descent. Στην είσοδο της σπηλιάς τοποθετήθηκε αναμνηστική πλακέτα προς τιμήν του.
Ο John άφησε πίσω τη σύζυγό του, Emily, την κόρη τους, Lizzie, και έναν γιο που γεννήθηκε μετά τον θάνατό του, ο οποίος πήρε το όνομά του.
