Το απολίθωμα ενός ιπτάμενου ερπετού μικρής ηλικίας φέρει τα αδιαμφισβήτητα στοιχεία μιας θανατηφόρας συνάντησης. Ένα πλάσμα που έμοιαζε με κροκόδειλο και καραδοκούσε στα αρχαία νερά βύθισε τα δόντια του στον πτερόσαυρο πριν από περίπου 76 εκατομμύρια χρόνια.

Το εύρημα αυτό θα μπορούσε να δείξει τον τρόπο με τον οποίο κυνηγούσαν τα ζώα στον προϊστορικό κόσμο, αναφέρει το interestingengineering.

Μια διεθνής ομάδα παλαιοντολόγων ανέλυσε το απολίθωμα που βρέθηκε στο επαρχιακό πάρκο δεινοσαύρων στην Αλμπέρτα του Καναδά. Στη μελέτη συμμετείχαν ερευνητές από το Βασιλικό Μουσείο Παλαιοντολογίας Tyrrell (Καναδάς), το Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ (Ηνωμένο Βασίλειο) και το Πανεπιστήμιο της Νέας Αγγλίας (Αυστραλία).

Κυκλικά σημάδια στα οστά

Οι πτερόσαυροι ήταν ιπτάμενα ερπετά που πετούσαν στους ουρανούς από το Ύστερο Τριαδικό έως το τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Απολιθώματά τους έχουν βρεθεί σε όλο τον κόσμο, τα οποία έχουν δώσει σημαντικές πληροφορίες για την εξέλιξη και τη συμπεριφορά τους.

Σε αυτή τη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν νεαρούς σπονδύλους πτερόσαυρων. Ο απολιθωμένος σπόνδυλος ανήκε σε έναν νεαρό πτερόσαυρο των Αζντάρχιδων, συγκεκριμένα σε έναν «Cryodrakon boreas». Ο πτερόσαυρος είχε πιθανότατα άνοιγμα φτερών περίπου 2 μέτρα, αλλά ως μωρό ήταν ευάλωτος στους κινδύνους του προϊστορικού κόσμου.

Τα ενήλικα Cryodrakon boreas ήταν πολύ μεγαλύτερα, φτάνοντας σε εντυπωσιακά μεγέθη, με άνοιγμα φτερών έως και 10 μέτρα. Αυτό τα καθιστούσε τόσο ψηλά όσο οι καμηλοπαρδάλεις, όταν στέκονταν στο έδαφος. Κατά την εξέταση, στο οστό βρέθηκε ένα ευδιάκριτο κυκλικό σημάδι διαμέτρου τεσσάρων χιλιοστών. Οι ερευνητές είναι αρκετά σίγουροι ότι τα σημάδια προέρχονται από το δάγκωμα ενός προϊστορικού κροκόδειλου. Η ανακάλυψη του σημαδιού δαγκώματος στο οστό του πτερόσαυρου προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο τα αρπακτικά και τα θηράματα αλληλεπιδρούσαν μεταξύ τους σε εκείνο το προϊστορικό οικοσύστημα κατά την Κρητιδική περίοδο.

«Τα ίχνη δαγκωμάτων βοηθούν στην τεκμηρίωση των αλληλεπιδράσεων των ειδών αυτής της περιόδου. Δεν μπορούμε να πούμε αν ο πτερόσαυρος ήταν ζωντανός ή νεκρός όταν δαγκώθηκε, αλλά το δείγμα δείχνει ότι οι κροκόδειλοι περιστασιακά κυνηγούσαν ή έτρωγαν νεαρούς πτερόσαυρους πριν από 70 εκατομμύρια χρόνια» δήλωσε ο δρ Μπράιαν Πικλς, συν-συγγραφέας της δημοσίευσης από το Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ.

Οι δεινόσαυροι είχαν τη μεγαλύτερη ποικιλομορφία τους κατά τη διάρκεια της Κρητιδικής περιόδου. Διάσημα παραδείγματα είναι ο Τυραννόσαυρος Ρεξ, ο Τρικεράτοπας και ο Βελοσιράπτορας.

Χρήση προηγμένων τεχνικών

Η εύρεση άμεσων αποδείξεων θήρευσης στα απολιθώματα είναι σπάνια, επειδή η διατήρηση μαλακών ιστών (όπως το δέρμα ή τα σημάδια δαγκώματος) είναι σπάνια.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν προηγμένες τεχνικές προκειμένου να επιβεβαιώσουν ότι το σημάδι δαγκώματος ήταν γνήσιο. Εξέτασαν λεπτομερώς το οστό χρησιμοποιώντας μικρο-CT σαρώσεις και το συνέκριναν με άλλα οστά πτερόσαυρου. Η εκτεταμένη ανάλυση τους βοήθησε να αποκλείσουν την πιθανότητα το τρυπημένο σημείο να προκλήθηκε από ζημιά κατά τη διαδικασία απολίθωσης ή ανασκαφής. Και επιβεβαίωσαν ότι επρόκειτο πράγματι για τραύμα από δάγκωμα που προκλήθηκε από άλλο ζώο.

Αυτή η επιβεβαίωση το καθιστά μια τεράστια ανακάλυψη για την παλαιοντολογία.