Έκθεση του μη κερδοσκοπικού οργανισμού ανάλυσης και χαρτογράφησης κρίσεων Armed Conflict Location and Event Data για το 2025 είναι δυσοίωνη και δείχνει ότι οι πόλεμοι θα συνεχιστούν, με τα δύσκολα να είναι μπροστά.
Η ανάλυση του ACLED τονίζει ότι η διεθνής και κρατική βία αντιπροσωπεύουν ένα αυξανόμενο ποσοστό των συνολικών συγκρούσεων. Τα ποσοστά αυξήθηκαν περισσότερο από 25% το 2024 σε σύγκριση με το 2023 και μεγάλο μέρος αυτού οφειλόταν στις συγκρούσεις σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ανάλυσής, στη Μέση Ανατολή αναμένονται οι περισσότερες συγκρούσεις, καθώς το Ισραήλ ενίσχυσε σημαντικά τη θέση του, ενώ αποδυναμώθηκε το Ιράν σε εξωτερικό, αλλά και κυρίως σε εσωτερικό επίπεδο.
Επίσης, η πτώση του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία ανοίγει το δρόμο προς το χάος και ένα νέο γύρο συγκρούσεων, που μπορεί να λάβουν χειρότερη μορφή από τον συριακό εμφύλιο.
Τα προβλήματα στη συγκεκριμένη περιοχή δεν σταματούν εδώ, καθώς λόγω της αποδυνάμωσης του Ιράν, οι Χούθι δρουν ανεξάρτητα στην Υεμένη και με τις επιθέσεις σε εμπορικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα αποκτούν ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί με ξένες χώρες και διεθνείς οργανώσεις (ακόμα και τρομοκρατικές).
Επιπλέον, με βάση την έκθεση το Πακιστάν είναι ένα καζάνι που βράζει και ενδεχομένως ξεσπάσει εμφύλιος στη χώρα των 240 εκατομμυρίων κατοίκων, παρότι μέχρι στιγμής δεν απασχολεί τη διεθνής κοινότητα.
Ουκρανία, Αφρική και Νότια Αμερική
Στο μέτωπο της Ουκρανίας, ο πόλεμος έχει φτάσει σε ένα σημείο καμπής, τρία χρόνια μετά. Το ACLED καταγράφει 63% αύξηση του μέσου όρου των μηνιαίων μαχών σε σύγκριση με το 2023, με αποτέλεσμα σταθερά εδαφικά κέρδη για τη Ρωσία.
Η εκλογή του Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες σε συνδυασμό με τους αυξανόμενους ευρωπαϊκούς φόβους και τις απαιτήσεις για την ατομική και συλλογική στρατιωτική τους δύναμη, αλλάζουν τον πολιτικό υπολογισμό που προηγουμένως στήριζε τη συνεχή υποστήριξη της Ουκρανίας. Ωστόσο, οι μέγιστες απαιτήσεις της Ρωσίας και το υπαρξιακό δίλημμα της Ουκρανίας σημαίνουν ότι οι όροι διαπραγμάτευσης θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμβιβαστούν. Η σύγκρουση είναι πολύ πιθανό να συνεχιστεί στα σημερινά ή και σε υψηλότερα επίπεδα.
Ακόμη, η κατάσταση στις μεγάλες λίμνες, δηλαδή στα αφρικανικά κράτη Ρουάντα, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Ουγκάντα και Μπουρούντι είναι αρκετά άσχημη, λόγω των εσωτερικών συγκρούσεων. Παράλληλα, ρίχνουν λάδι στη φωτιά οι εξωτερικές παρεμβάσεις, όπως της Ρωσίας με τη μισθοφορική ομάδα Wagner ή της Γαλλίας που επίσης θα χρησιμοποιήσει μισθοφόρους.
Τέλος, μένει η Νότια Αμερική που τα πράγματα χειροτερεύουν, ειδικά στην Κολομβία που η κυβέρνηση καλείται να διαχειριστεί τις ένοπλες ομάδες που δεν έχουν διαλυθεί και στηρίζονται από γειτονικά κράτη, λόγω της μεγάλης παραγωγής και διακίνησης σκληρών ναρκωτικών ουσιών που καταλήγουν σε όλο τον κόσμο.
