«Σε ποιον θα τηλεφωνούσατε αν θέλατε να μιλήσετε με την Ευρώπη; Αν είστε ο Έλον Μασκ -ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου και βασικός σύμβουλος του εκλεγμένου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ- θα καλούσατε την Τζόρτζια Μελόνι». Αυτό αναφέρει το Politico, «χρίζοντας» την ιταλίδα πρωθυπουργό το πιο ισχυρό πρόσωπο στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή.
Όπως αναφέρει, σε λιγότερο από μία δεκαετία, η ηγέτις του δεξιού κόμματος «Αδελφοί της Ιταλίας» έχει καταφέρει να ξεφύγει από τον χαρακτηρισμό της γραφικής υπερεθνικίστριας και να καθιερωθεί ως μια προσωπικότητα με την οποία οι Βρυξέλλες, και τώρα η Ουάσινγκτον, μπορούν να κάνουν δουλειές.
Η Μελόνι, η οποία ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα ως ακτιβίστρια στην πτέρυγα νεολαίας του νεοφασιστικού Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος και επαίνεσε τον δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι ως «έναν καλό πολιτικό που έκανε ό,τι έκανε για το καλό της Ιταλίας», βρίσκεται στην πρώτη γραμμή ενός κύματος που σέρνει την ευρωπαϊκή πολιτική προς την ακροδεξιά, όπως επισημαίνει το δημοσίευμα.
Πράγματι, μετά την εκλογή της το 2022, η ιταλίδα πρωθυπουργός εισήγαγε πολιτικές σε θέματα όπως το μεταναστευτικό και τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ που κάποτε θα προκαλούσαν την καταδίκη των Βρυξελλών. Αντ’ αυτού, η αντίδραση των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κυμαίνεται από αδιαφορία έως επιδοκιμασία, με πολλούς να αποδέχονται τη Μελόνι ως την εκπρόσωπο του όλο και πιο ριζοσπαστικού zeitgeist που ανθίζει και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Η Μελόνι ήταν πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο, όταν έγινε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας, αλλά λίγοι προέβλεψαν ότι θα άντεχε στο αξίωμα. Αλλά τα τελευταία δύο χρόνια η Μελόνι εδραίωσε την κυβέρνησή της ως μία από τις πιο σταθερές που υπήρξαν στη μεταπολεμική Ιταλία. Αν και η χώρα βαρύνεται με ένα εθνικό χρέος που ισοδυναμεί με το 137% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της, οι οικονομικές προβλέψεις δεν είναι τόσο δυσοίωνες, ώστε να τρομάξουν τους ξένους επενδυτές που προσελκύονται από το ασυνήθιστα ήρεμο πολιτικό περιβάλλον.
«Η σταθερότητα της ιταλικής κυβέρνησης ήταν τόσο αιφνιδιαστική για τους ξένους παρατηρητές, ώστε πολλοί δεν πρόσεξαν τη δημοκρατική οπισθοδρόμηση, ιδίως όσον αφορά την ελευθερία του λόγου, που σημειώθηκε από τη στιγμή ανάληψης των καθηκόντων της» σχολιάζει το Politico.
Πρόθυμοι εταίροι
Ωστόσο, οι ευρωπαίοι ηγέτες, αντί να καταγγείλουν τη διάβρωση των κοινωνικών ελευθεριών που συντελείται στην Ιταλία της Μελόνι, την υποβάθμισαν ως αυστηρά εσωτερικό ζήτημα. «Η προθυμία τους να κάνουν τα στραβά μάτια έχει μια απλή εξήγηση: Ενώ η δεξιά πολιτικός εδραίωνε την κυριαρχία της στο εσωτερικό της χώρας της, εργαζόταν επίσης σκληρά για να πείσει τα κορυφαία στελέχη του μπλοκ ότι είναι ένας αξιόπιστος εταίρος που θα υποστηρίξει την ατζέντα ενδιαφερόντων τους», λέει το Politico.
Κατά τη διάρκεια της θητείας της, η Μελόνι έχει καταφέρει μία «αριστοτεχνική ιδεολογική σχοινοβασία». Και ενώ μόλις το 2018 η Μελόνι πανηγύριζε για την επανεκλογή του Πούτιν ως αντανάκλαση της «σαφούς βούλησης του ρωσικού λαού», από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά της αναδεικνύεται σε έναν από τους πιο σκληρούς υποστηρικτές της Ουκρανίας.
Το προφίλ της ως ευρωπαίας «team player» και η επιρροή της στο μπλοκ αναδείχτηκε τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν κατάφερε να πείσει τον ούγγρο ομόλογό της να εγκρίνει ένα κρίσιμο πακέτο βοήθειας ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ προς την Ουκρανία, αποσπώντας τα εύσημα από κορυφαίους αξιωματούχους.
Επιπλέον, η άνοδος της Μελόνι συνέπεσε με την ανάγκη αντιμετώπισης άλλης μιας μεταναστευτικής κρίσης στην Ευρώπη.
Προ μηνών, ξεκίνησε το αμφιλεγόμενο σχέδιο για την κράτηση αιτούντων άσυλο σε ιταλικά κέντρα μετανάστευσης στην Αλβανία. Ένα σχέδιο που τα ιταλικά δικαστήρια έκριναν σε πολλές περιπτώσεις παράνομο, αιτούμενα την επιστροφή των μεταναστών από την Αλβανία και τελικά καθιστώντας έωλο το όλο πρότζεκτ.
Ούτε η προφανής αποτυχία του σχεδίου, ούτε το γεγονός ότι οι ιδέες της 47χρονης δεν είναι κάποια καινοφανής ιταλική ανακάλυψη, δεν εμπόδισαν τους ευρωπαίους ηγέτες να κοιτάζουν με θαυμασμό το «μοντέλο Μελόνι» αναφέρει το δημοσίευμα.
«Οι πολιτικοί άνεμοι σηκώνουν τα πανιά της Μελόνι» σχολιάζει το Politico. «Με τους παραδοσιακούς πόλους εξουσίας σε Παρίσι και Βερολίνο αποδυναμωμένους, η ιταλίδα πρωθυπουργός επωφελείται από ένα κενό εξουσίας που της αφήνει περιθώρια να προωθήσει τις πολιτικές της.
Ο παράγοντας Τραμπ
Η επανεκλογή του Τραμπ αναμένεται να ενισχύσει περαιτέρω το πολιτικό φαινόμενο Μελόνι, όπως εκτιμά το Politico. Το κόμμα της έχει εργαστεί μεθοδικά για την εδραίωση δεσμών με το αμερικανικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Η πρωθυπουργός της Ιταλίας, αν και δεν βρίσκεται στο ραντάρ του Τραμπ, σε σχέση με άλλους ευρωπαίους ηγέτες, διατηρεί έναν μεγάλο θαυμαστή στη νέα αμερικανική κυβέρνηση. Ο Ελον Μασκ, που έχει επιλεγεί για τη θέση του υπουργού Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας του Τραμπ, έχει εγκωμιάσει τη μεταναστευτική πολιτική της Μελόνι και τις κατά καιρούς συγκρούσεις της με την ιταλική δικαιοσύνη. Τον Σεπτέμβριο, της απένειμε το βραβείο Global Citizen Award, περιγράφοντας την ιταλίδα πρωθυπουργό ως «κάποια που είναι ακόμη πιο όμορφη εσωτερικά από ό,τι εξωτερικά» και προσθέτοντας ότι είναι «αυθεντική, ειλικρινής και στοχαστική».
Κανείς δεν πιστεύει σοβαρά ότι η σχέση της Μελόνι με τον Μασκ θα της επιτρέψει να ασκήσει επιρροή στον Τραμπ (π.χ. για την Ουκρανία ή τους δασμούς στα ευρωπαϊκά προϊόντα), εκτιμά το Politico. Ωστόσο, όπως προσθέτει, το εκτόπισμα της Μελόνι στην Ευρώπη ενισχύεται από την αντίληψη ότι είναι μέρος ενός παγκόσμιου πολιτικού φαινομένου εθνικιστών λαϊκιστών που κερδίζουν διαρκώς έδαφος παγκοσμίως.
«Προς το παρόν, η Μελόνι χρησιμοποιεί την επιρροή της κυρίως στην Ιταλία. Το ερώτημα που εγείρεται τώρα είναι αν θα αρχίσει να κάνει επίδειξη δύναμης διεθνώς και αν -με τα νέα πολιτικά δεδομένα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού- θα συνεχίζει στο ίδιο μήκος κύματος με θεσμούς όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ ή, όπως υποστηρίζει ο Μπάνον, θα επιστρέψει στις δεξιές καταβολές της, αμφισβητώντας το status quo» καταλήγει το Politico.
