Ένας οργασμός που διαρκεί τρεις ώρες μοιάζει πολυπόθητος αλλά για μία γυναίκα από το Σιάτλ ήταν βασανιστήριο. «Ήταν διασκεδαστικό τα πρώτα πέντε λεπτά», λέει η ίδια, αλλά λίγο μετά έγινε εφιάλτης και την έστειλε… στο νοσοκομείο.
Το χειρότερο ήταν πως ο μαραθώνιος οργασμός ήταν μόνο η αρχή μιας αλυσίδας ανεπιθύμητων σεξουαλικών σπασμών που της συνέβαιναν οπουδήποτε και οποτεδήποτε.

«Αρχικά μου συνέβαινε μετά το σεξ αλλά τελικά έφτασε να μου συμβαίνει συνέχεια, ό,τι κι αν έκανα. Ξαφνικά εκεί που έβλεπα τηλεόραση ή περπατούσα είχα οργασμό», εξήγησε η Liz στη Daily Mail.

«Κάποιες φορές συγκρατούμουν για λίγο, κρατώντας την ανάσα μου, μέχρι να μείνω μόνη και να μην εκτεθώ δημόσια, αλλά δεν ήμουν πια ο κυρίαρχος στη ζωή μου, το σώμα μου ήταν αυτό που αποφάσιζε», πρόσθεσε, «έφτασα να έχω δώδεκα παρατεταμένους οργασμούς την ημέρα. Πήγαινα από ειδικό σε ειδικό και κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει τι μου συμβαίνει. Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος».

«Όποιος δεν έχει νιώσει όπως εγώ, νομίζει πως ο οργασμός της μισής ή της μίας ώρας θα ήταν μια φανταστική εμπειρία. Μέχρι να το νιώσει…», σημειώνει.

Οι γιατροί, που αρχικά δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι της συνέβαινε, κατέληξαν τελικά πως αιτία του προβλήματός της ήταν η διπολική διαταραχή από την οποία έπασχε, για την οποία είχε γίνει λάθος διάγνωση ως κατάθλιψη και για την οποία της είχαν χορηγηθεί με αντικαταθλιπτικά.

«Τα αντικαταθλιπτικά επιδεινώνουν την πολύ-οργασμική δυσλειτουργία επειδή μεταβάλλουν την υγεία του εγκεφάλου», σχολιάζει ο Δρ Irwin Goldstein, διευθυντής του Institute of Sexual Medicine στις ΗΠΑ.

Για να αντιμετωπίσει τόσο τη διπολική διαταραχή όσο και τους επίμονους οργασμούς, στη Liz χορηγήθηκε βαλπροϊκό οξύ. «Οι οργασμοί αραίωσαν, έγιναν ένας την ημέρα, μετά ένας κάθε δύο μέρες, μετά ένας την εβδομάδα, στη συνέχεια ένας το μήνα», λέει η ίδια. «Μου πήρε πέντε μήνες να ελέγξω πλήρως την κατάσταση και πλέον έχει περάσει ένας χρόνος χωρίς τέτοιους οργασμούς», προσθέτει.

«Θα χρειαστεί να παίρνω φάρμακα για την υπόλοιπη ζωή μου αλλά έχω πια μια ευτυχισμένη ερωτική ζωή και δεν ζω μέσα στο φόβο», κατέληξε.