Δεν είναι τυχαία η επιλογή μας να εμπλακούμε και να παραμείνουμε σε μια συντροφική σχέση με ένα συγκεκριμένο άτομο.
Η διαδικασία επιλογής είναι πολύπλοκη, όμως η μελέτη των παραγόντων που παίζουν ρόλο σε αυτή τη διαδικασία μπορεί να μας βοηθήσουν στη συνειδητοποίηση μοτίβων και με αυτόν τον τρόπο στη βελτίωση της προσέγγισής μας στη συντροφική μας σχέση.
Το άτομο που επιλέγουμε ως το σύντροφό μας σε μια μακροχρόνια σχέση είναι συχνά κάποιος που θα μας επιτρέψει να έχουμε το ρόλο που είχαμε στην οικογένεια προέλευσης.
Με άλλα λόγια εάν είχατε εκπαιδευτεί από τους γονείς σας να φροντίζετε για τους άλλους στην οικογένεια (ενδεχομένως παραβλέποντας τις δικές σας ανάγκες) θα βρείτε έναν σύντροφο ο οποίος χρήζει φροντίδας.
Ο ρόλος που διαδραματίζουμε στην οικογένεια προέλευσής μας διαμορφώνεται επηρεαζόμενος από τη σειρά γέννησης μας, τον αριθμό των παιδιών στην οικογένεια, το φύλο των παιδιών, την προσωπικότητα των γονέων μας, το ρόλο των παιδιών που γεννήθηκαν πριν από εμάς.
Κάθε παιδί που γεννιέται στην οικογένεια συχνά παίρνει έναν καινούργιο ρόλο, διαφορετικό από αυτόν των αδελφών που προπορεύθηκαν.
Εξίσου σημαντικός παράγοντας στην επιλογή συντρόφου είναι η εικόνα-πρότυπο που έχουμε για τη μητέρα και τον πατέρα μας. Σύμφωνα με την ψυχολόγο Anne Teachworth (1994) ακόμη πιο καθοριστικός παράγοντας για την εξέλιξη της δικής μας συντροφικής σχέσης είναι η σχέση των γονέων μας. Αυτό που προκαθορίζει συχνά την έκβαση της συντροφικής σχέσης δύο ανθρώπων είναι η μορφή της σχέσης των δικών τους γονέων.
Εάν θέλετε λοιπόν να διερευνήσετε τη διαδικασία επιλογής του συντρόφου σας και να βελτιώσετε λανθασμένα μοτίβα στη συντροφική σας σχέση:
1. Θυμηθείτε πώς ήταν η σχέση των γονέων σας όταν ήσασταν περίπου 6 ετών. Ποιος από τους δύο ήταν πιο εξωστρεφής; Ποιος φρόντιζε περισσότερο τον άλλο; Ποιος εξέφραζε το θυμό του ή ποιος τον συσσώρευε; Ποιος ήταν ο ισορροπιστής; Υπήρχε ανταγωνισμός ή ζήλεια στη σχέση τους;
2. Φέρτε την εικόνα του τελευταίου σας συντρόφου στο μυαλό σας. Ποιον από τους δύο γονείς σας σάς θυμίζει περισσότερο; Ο γονέας που σας θυμίζει είναι το πρότυπο συντρόφου σας. Αυτό σημαίνει ότι ασυνείδητα επιλέγετε αυτού του τύπου ανθρώπους ως συντρόφους.
3. Ο άλλος σας γονέας είναι το πρότυπο ενήλικα για εσάς. Αυτό σημαίνει ότι έχετε αρκετά κοινά στοιχεία στην προσωπικότητα σας με αυτόν τον γονέα. Όταν διαπιστώσετε ποιο είναι το πρότυπο συντρόφου και ποιο το πρότυπο ενήλικα που είναι αποτυπωμένα στο ασυνείδητό σας, πιθανόν να γίνει σαφές ότι επαναλαμβάνετε στη δική σας συντροφική σχέση το μοτίβο συντροφικής σχέσης των γονέων σας (το οποίο έχετε διδαχθεί ως μικρά παιδιά).
4. Παρατηρήστε τη στάση σας απέναντι στο σύντροφό σας. Ίσως τώρα σας είναι πιο εύκολο να ερμηνεύσετε τα εμπόδια στη συντροφική σας σχέση. Επαναλαμβάνετε λάθη που βιώσατε στη σχέση των γονέων σας όπως η επίκριση, η παθητική επιθετικότητα, η αμυντικότητα, ο σαρκασμός ή η περιφρόνηση; Τώρα θα είναι πιο εύκολο να καταλάβετε γιατί εσείς οι ίδιοι τοποθετείτε εμπόδια στην επικοινωνία σας. Αυτό μάθατε στο «σχολείο σχέσεων» ως παιδί, δηλαδή στη σχέση των γονέων σας.
5. Εάν μπορούσατε να αλλάξετε τον τρόπο που επικοινωνούσαν οι γονείς σας όταν ήσασταν μικρό παιδί τι θα τους είχατε συμβουλέψει; Φανταστείτε πώς θα ήταν μαζί εάν ακολουθούσαν τις συμβουλές σας. Ακριβώς αυτές τις συμβουλές χρειάζεται να ακολουθήσετε εσείς!
Για μερικούς ανθρώπους είναι πολύ δύσκολο να γίνει αντιληπτό ότι επαναλαμβάνουν το μοτίβο της σχέσης των γονέων τους. Σε κάποιες περιπτώσεις οι άνθρωποι έχουν διαφοροποιήσει το μοτίβο τους μετά από δυσκολίες στο ιστορικό των συντροφικών τους σχέσεων ή άλλες τραυματικές εμπειρίες.
Είναι όμως σίγουρα ενθαρρυντικό να γνωρίζουμε ότι έχουμε τη δυνατότητα να παρεμβαίνουμε στην επιλογή του τύπου του συντρόφου μας και του τρόπου με τον οποίο θα επικοινωνούμε μαζί του.
Πηγή: eqgames.gr
