Είναι η μικρότερη πόλη- κράτος στον κόσμο, κι όμως κάθε χρόνο προσελκύει εκατομμύρια τουρίστες. Το Βατικανό, αποτελεί το «σπίτι» του Πάπα από το 1929, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Γνωρίζετε, όμως, ποιος ήταν ο λόγος που ο Μουσολίνι, στην ουσία, εμπνεύστηκε τη δημιουργία του;
Με την τελική πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453, η Ρώμη έμεινε ως το τελευταίο κέντρο του Χριστιανισμού που δεν κυριεύτηκε από κάποια άλλη μη χριστιανική δύναμη. Ακόμα και αυτό ελάχιστα διασφαλίστηκε στη μάχη του Λεπάντο, όπου ένας συνασπισμός από πολλές χριστιανικές ναυτικές δυνάμεις κατάφερε να στείλει πίσω έναν οθωμανικό στόλο. Εν τω μεταξύ, η Λεηλασία της Ρώμης το 1527 από απατεώνες στρατιώτες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παραλίγο να στοιχίσει τη ζωή στον Πάπα Κλήμη Ζ. Παρά, όμως, τις αμέτρητες φορές που ήρθε αντιμέτωπος με την καταστροφή, ο Παπισμός κατάφερε να κρατήσει τεράστια κυριαρχία στις μοναρχίες της Ευρώπης ανά τους αιώνες, αναφέρει το grunge.com.
Η κυριαρχία του Πάπα στη Βόρεια Ιταλία
Ακόμα και αφού οι ελληνορθόδοξες και προτεσταντικές θρησκείες δημιούργησαν τους δικούς τους κλάδους του χριστιανισμού, ο Πάπας παρέμεινε μια ισχυρή προσωπικότητα. Εκτός από την πολιτική του δύναμη, από το 754 έως το 1870, ο Πάπας (κυρίως) ήλεγχε άμεσα την κυβέρνηση και τον στρατό των Παπικών κρατών -μια χώρα που κυριαρχούσε σε μεγάλο τμήμα της βόρειας Ιταλίας, σύμφωνα με το grunge.com. Ωστόσο, σήμερα, ο άμεσος έλεγχος του Πάπα δεν ξεπερνά το Βατικανό, και πριν από δεκαετίες, αυτός ο έλεγχος ήταν ακόμη λιγότερο έντονος.
Η «έμπνευση» του Μουσολίνι για την δημιουργία του Βατικανού
Από την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έως τον 19ο αιώνα, η Ιταλία ήταν ένα «κολάζ» από ανεξάρτητες και ελεγχόμενες από το εξωτερικό περιοχές, μία από τις οποίες και τα Παπικά Κράτη. Αλλά στα τέλη του 1800, μια αυξανόμενη κινητικότητα για την δημιουργία μιας ανεξάρτητης Ιταλίας οδήγησε σε αρκετές επαναστάσεις και πολέμους ανεξαρτησίας. Και το 1870, σχεδόν όλη η Ιταλία ήταν υπό τον έλεγχο του πρώην βασιλιά της Σαρδηνίας Βίκτωρ Εμμανουήλ Β’, εκτός από το έδαφος των Παπικών κρατών.
Ο στρατός του Πάπα ηττήθηκε στη μάχη και η Ρώμη έγινε η πρωτεύουσα του πλέον παγιωμένου Βασιλείου της Ιταλίας. Για τα επόμενα 59 χρόνια, ο Παπισμός συνεχίστηκε μέσα στο συγκρότημα του Βατικανού αλλά δεν ασκούσε καμία δύναμη. Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση ανησυχούσε όλο και περισσότερο ότι ένας Πάπας, ως Ιταλός πολίτης, θα μπορούσε να επιχειρήσει να ενταχθεί στην πολιτική σκηνή της χώρας κάποια στιγμή. Κάτι που άλλαξε το 1929, όταν ο Μπενίτο Μουσολίνι έδωσε λύση στο «πρόβλημα» με τη Συνθήκη του Λατερανού. Η συμφωνία κατέστησε το Βατικανό ανεξάρτητο έθνος εντός της πόλης της Ρώμης, δίνοντας στον Πάπα ένα είδος εξουσίας πάνω στους εκατοντάδες πολίτες της νέας χώρας του.
