Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 δεν υπήρχαν Air Jordans ή Just Do It. Η Nike δεν ήταν καν η Nike. Ήταν μια μικρή εταιρεία με την επωνυμία Blue Ribbon Shoes, που ιδρύθηκε από έναν πρώην φοιτητή- δρομέα και τον προπονητή του στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον, Bill Bowerman.
Ούτε και ο ίδιος ο συνιδρυτής της Nike, Bill Bowerman, γνώριζε, λοιπόν, ότι το σπιτικό πρωινό γεύμα που έπαιρνε με τη σύζυγό του ένα πρωί του 1971, θα αποτελούσε μία από τις σημαντικότερες μέρες της ζωής του. Απολαμβάνοντας, λοιπόν, το πλούσιο πρωινό που του είχε ετοιμάσει η γυναίκα του παρατήρησε ότι κάτι «έτρεχε» με τους μικρούς, τετράγωνους σχηματισμούς στο εσωτερικό της βαφλιέρας που βρισκόταν ακριβώς απέναντί του στον πάγκο της κουζίνας.
Αμέσως σκέφτηκε ότι κάτι τέτοιο θα αποτελούσε εξαιρετικό καλούπι για ένα ζευγάρι αθλητικών παπουτσιών τρεξίματος, αναφέρει το Business Insider, και έτσι δημιουργήθηκε το διασημότερο παπούτσι τρεξίματος στον κόσμο.
Όντας και ο ίδιος προπονητής του στίβου, ο Bowerman αναζητούσε έναν τρόπο ώστε τα παπούτσια της προπόνησης να είναι τόσο ταχύτερα, όσο και ελαφρύτερα. Έτσι, επιθυμούσε μια σόλα χωρίς καρφιά, που θα μπορούσε να είναι εξίσου αποδοτική στο γρασίδι όσο και στο διάδρομο του γηπέδου.
Εκείνο το πρωινό, λοιπόν, συζητούσε με τη σύζυγό του το θέμα που τον απασχολούσε, όταν η βαφλιέρα απέναντί του του έδωσε την πρωτότυπη ιδέα της «αντιγραφής» του μοτίβου της στις σόλες των παπουτσιών. Με σόλα από καουτσούκ, το πρώτο παπούτσι της εταιρείας έκανε το ντεμπούτο του το 1974, ενώ η ονομασία του, Waffle Trainer, έφερε ως πρώτο συνθετικό τη συσκευή- έμπνευση του Bowerman.
