Ο Χένρι Μπέσεμερ αποφάσισε το 1874 να κατασκευάσει ένα ατμόπλοιο που όταν είχε «θάλασσα» δε θα ζάλιζε τους επιβατες του.
Σχεδίασε, λοιπόν, ένα ιδιαίτερα μακρύ πλοίο, που θα κάθεται στα κύματα, με το πολυτελές σαλόνι του τοποθετημένο ψηλά, πάνω σε δύο τεράστιους άξονες, στη βάση των οποίων είχε αποθέσει τεράστια βάρη, ώστε να αποτραπεί η απότομη πλάγια μετακίνηση του πλοίου. Η ιδέα ήταν ότι ο χώρος του σαλονιού δε θα επηρεαζόταν καθόλου από τη θαλασσοταραχή, παρά μόνο η καρίνα του πλοίου, η οποία ανάλογα με την κλίση που θα έπαιρνε θα κινούσε τους δύο άξονες.
Μάλιστα, για να τεκμηριώσει το σκεπτικό του, κατασκεύασε ένα ακριβές αντίγραφο του σαλονιού, σε μια αλάνα πίσω από το σπίτι του, όπου έκανε τα πειράματά του. Τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά, οπότε είχε έρθει η ώρα για να βγάλει το πλοίο του στη θάλασσα και να αποδείξει ότι μπορούσε να εξαλείψει το πρόβλημα της ναυτίας.
Μια ηλιόλουστη ημέρα στις 18 Μαΐου του 1875, το ατμόπλοιο Μπέσεμερ διέσχισε με ασφάλεια το κανάλι της Μάγχης και προσέγγισε το πλησιέστερο γαλλικό λιμάνι. Εκεί όμως έπεσε με χαρακτηριστική ευκολία πάνω στην προβλήτα. Έτσι αποδείχτηκε ότι το πλοίο σε πολύ χαμηλές ταχύτητες δεν μπορούσε να στρίψει.
