Η τριχόπτωση και η δημιουργία φαλάκρας ανέκαθεν απασχολούσαν τον αντρικό πληθυσμό.
Μία επιστημονική προσέγγιση του θέματος ήρθε από την Αγγλία, το 1898, με την παρουσίαση της «ηλεκτρονικής διέγερσης του κρανίου», μιας συσκευής που έμοιαζε περισσότερο με μεσαιωνικό όργανο για βασανισμούς.
Αποτελείτο από ένα δερμάτινο κασκέτο από το οποίο διέρχονταν πάρα πολλά καλώδια. Το άτομο που αντιμετώπιζε πρόβλημα τοποθετούσε τη συσκευή σφιχτά στο κεφάλι και την άλλη πλευρά των καλωδίων την επισύναπτε μέσα σε ένα ξύλινο κουτί, το οποίο περιελάμβανε μία χειρολαβή που ενεργοποιούσε την τριβή δύο αντικειμένων, παράγοντας έτσι στατικό ηλεκτρισμό. Μέσω των καλωδίων, ο ηλεκτρισμός διοχετευόταν στην κεφαλή.
Σύμφωνα με τον εφευρέτη η συσκευή ήταν απολύτως ασφαλής, ανώδυνη και αποτελεσματική. Προτείνει μάλιστα να χρησιμοποιείται το πρωί με την αυγή ή το βράδυ πριν το ύπνο.
