Διακριτική δεν τη λες και δεν ξέρουμε καθόλου για την αποτελεσματικότητά της, ερχόταν όμως να απαντήσει σε ένα πιεστικό πρόβλημα των τελών της δεκαετίας του 1950.
Την ώρα λοιπόν που οι αστυνομικές εκθέσεις μιλούσαν για ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων κλοπής, μια νέα εφεύρεση έψαχνε να θεραπεύσει το πρόβλημα. Κάνοντας γύρους στα βρετανικά ειδησεογραφικά μέσα.
Ήταν το 1959 λοιπόν όταν το στούντιο της British Pathé ανέφερε πως οι χρηματαποστολές των τραπεζών σκέφτονταν να υιοθετήσουν την τσάντα που θα απέτρεπε την κλοπή της με πρωτοποριακό τρόπο. Ο σχεδιασμός ήταν απλός: είχε στο εσωτερικό της ένα δοχείο με χημικό ατμό, το οποίο συνδεόταν μέσω ενός καλωδίου στον καρπό του κατόχου.
Όταν ο τσαντάκιας θα την τραβούσε λοιπόν, ο μηχανισμός θα πυροδοτούνταν απελευθερώνοντας ένα πυκνό στρώμα καπνού.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά καθώς ο καπνός ήταν κόκκινου χρώματος, υποσχόταν να βάψει τον τσαντάκια ώστε να αναγνωρίζεται εύκολα στο πλήθος και να γίνεται τσακωτός στη στιγμή. Παρά το γεγονός ότι κυκλοφόρησε ακόμα και προωθητικό υλικό, η εφεύρεση δεν έμελλε ωστόσο να έχει καμία εμπορική απήχηση…
