Τα ποντίκια απασχόλησαν και συνεχίζουν να απασχολούν την οικουμένη, καθώς μπορούν να γίνουν μεγάλο πρόβλημα για τα νοικοκυριά.
Πιάστηκε σαν τον ποντικό στη φάκα, λέει εξάλλου ο λαός μας, εκφράζοντας προφανώς τον μύχιο πόθο να απαλλαγεί από τους τρωκτικούς εισβολείς.
Κι έτσι οι πατέντες για ποντικοπαγίδες είναι πραγματικά χιλιάδες, κατατεθειμένες σε γραφεία ευρεσιτεχνιών ανά τον πλανήτη. Ακόμα και μουσείο για την ιστορία της φάκας υπάρχει στο Κολόμπους του Οχάιο με περισσότερα από 1.500 εκθέματα!
Κάποιοι λένε βέβαια πως η γάτα είναι το καλύτερο δόκανο, αν και ένας τέτοιος ισχυρισμός δεν θα έβρισκε καθόλου σύμφωνους τους δαιμόνιους εφευρέτες της λίστας μας…
Η ποντικοπαγίδα-αυταπάτη
Η Victor Woodstream Corporation της Πενσιλβάνια πουλά ακόμα το ιδιαίτερο αυτό μοντέλο ποντικοπαγίδας που πατένταρε ο John Morris από τη Νεμπράσκα το 1876 για να πιάνει τα πιο δύστροπα ποντίκια. Ο παράξενος σχεδιασμός έκανε τη σοφιστικέ φάκα σχεδόν αυτόματη στη λειτουργία της: το ποντίκι έμπαινε για να πιάσει το δόλωμα, έκλεινε κατόπιν την πόρτα με το βάρος του σώματός του και μετά χανόταν σε ένα δαιδαλώδες τούνελ, θέτοντας και πάλι την παγίδα σε λειτουργία για το επόμενο θύμα…
Το δόκανο-ρεβόλβερ
Ήταν το 1882 όταν ο Τεξανός James Williams κατοχύρωσε μια σχεδόν τρομακτική εφεύρεση που έφερνε το τρωκτικό αντιμέτωπο με ένα περίστροφο! Σαφώς εγγεγραμμένη στο πνεύμα της εποχής (αλλά και στη διαχρονικά μπαρουτοκαπνισμένη ατμόσφαιρα του Τέξας), η εφεύρεση ακολουθούσε κατά πόδας την αθρόα χρήση των πιστολιών για τα πάντα.
Μέχρι και όπλο κοιμητηρίου είχε κυκλοφορήσει, θέλοντας να σταματήσει τους επίδοξους τυμβωρύχους. Παρά ταύτα, η σκέψη ήταν μακάβρια δημιουργική και εντελώς ιδιοσυγκρασιακή…
Η φάκα-στραγγαλιστής
Γεννημένο στη δεκαετία του 1920, το δόκανο-φονιάς διέθετε τέσσερις τρυπούλες πανέτοιμες να στραγγαλίσουν κάθε ποντίκι που θα έκανε το λάθος να τρυπώσει εντός τους. Και μετά, με το πάτημα ενός κουμπιού, τα νεκρά σώματα απαγκιστρώνονταν από την παγίδα, επιτρέποντάς της έτσι να σκοτώσει ξανά.
Η εταιρία που την έβγαζε μάλιστα, η Victor Woodstream Corporation, συνεχίζει να την έχει σε κυκλοφορία, αν και πλέον η φονική της ισχύ έχει περιοριστεί από τα τέσσερα στα τρία…
Η ηλεκτρική γάτα
Η «φορητή ηλεκτρονική ποντικοπαγίδα που έχει σχήμα γάτας» δουλεύει μόνο για κείνα τα γενναία ποντίκια που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να κόβουν βόλτες μέσα στα ανοιχτά σαγόνια του αιλουροειδούς θηρευτή! Ο εφευρέτης, ένας ταχυδρόμος από το Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, έφτιαξε το πρωτότυπο το 2005 και δήλωσε κατόπιν σε αμερικανική εφημερίδα πως τα ποντίκια δελεάζονται με ένα «ντεπόζιτο αρώματος που μυρίζει σαν φρέσκο τυρί».
Με το που μπει λοιπόν το τρωκτικό στο στόμα της μηχανικής γάτας, ένας ανιχνευτής κίνησης θέτει σε λειτουργία έναν μηχανισμό αντίστοιχο με της ηλεκτρικής σκούπας, που ρουφά το ταλαίπωρο ποντίκι μέσα σε έναν «θάλαμο πνιγμού». Το καλύτερο έρχεται ωστόσο μετά, όταν «ένα ηχείο ειδοποιεί τον κάτοχο ότι ο θάλαμος περισυλλογής είναι γεμάτος»!
Η απαράμιλλη ποντικοπαγίδα
«Η εξόντωση είναι σίγουρη», μας διαβεβαιώνει η διαφήμιση του 1921 για λογαριασμό της Automatic Trap Company του Σικάγο. Η φάκα ήθελε το ποντίκι να σκαρφαλώνει σε μια κατασκευή και να πέφτει μετά σε μια δεξαμενή με νερό, η οποία την ώρα που έπνιγε το ποντίκι έθετε και πάλι το δόκανο σε λειτουργία, λες και τίποτα δεν είχε συμβεί εντωμεταξύ.
Το προωθητικό υλικό θύμιζε βέβαια ταινία τρόμου, όταν λέει για παράδειγμα: «Η ανάσα, το σάλιο και η γούνα τους είναι γεμάτα μικρόβια και βρομιά που εξαπλώνουν αρρώστιες στο πέρασμά τους». Παρά το γεγονός ότι η πολύπλοκη αυτή συστοιχία των διασυνδεδεμένων διαμερισμάτων δεν έπιασε ποτέ εμπορικά, σήμερα είναι συλλεκτική και αξίζει αρκετές εκατοντάδες ευρώ…
