Ένα μεσόκοπο ζευγάρι, κλείνοντας τριάντα χρόνια γάμου, αποφασίζει να επαναλάβει το ταξίδι που έκαναν στον μήνα του μέλιτος. Αρχίζουν, λοιπόν, να επισκέπτονται όλα τα αγαπημένα μέρη πλημμυρισμένοι από ευτυχισμένες αναμνήσεις. Κάποτε φτάνουν έξω από ένα περιφραγμένο αγρόκτημα.
– Γλύκα μου, λέει ο άντρας, θυμάσαι που κάναμε έρωτα σε τούτο το σημείο; τη ρωτάει ο σύζυγος.
– Φυσικά αγάπη μου, λέει η σύζυγος, και θέλω να το επαναλάβουμε!
Πράγματι, κατεβαίνουν απ’ το αμάξι, γδύνονται και η γυναίκα ακουμπάει την πλάτη της στο δικτυωτό σύρμα του φράχτη. Ο άντρας της πέφτει επάνω της και κάνουν έρωτα σαν τρελοί. Όταν τελείωσαν, ντύθηκαν και ξαναμπήκαν στο αυτοκίνητο.
– Λατρεία μου, λέει παθιασμένα ο άντρας, δε θυμάμαι τότε -ούτε και ποτέ σε αυτά τα τριάντα χρόνια που είμαστε παντρεμένοι- να μου έχεις κάνει τέτοια τινάγματα και κουνήματα! Ήταν εκπληκτικό! Ούτε καν την πρώτη φορά που το κάναμε πάνω στον φράχτη!
– Ναι, απαντά η γυναίκα. Αλλά τότε, αυτός ο καταραμένος φράχτης δεν ήταν ηλεκτροφόρος.
