Κάθε επίτευγμα ξεκινά με την απόφαση να το δοκιμάσεις. Οι άνθρωποι σπάνια κάνουν πράγματα με το μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Συνήθως κάνουν πράγματα με το μέγιστο της προθυμίας τους.
Αυτό αποδεικνύουν και οι περιπτώσεις που ακολουθούν. Άνθρωποι διαφορετικής εθνικής προέλευσης, από διαφορετικές πόλεις, που ζουν σε διαφορετικά κοινωνικοοικονομικά επίπεδα κατάφεραν κάτι που φάνταζε αδύνατο, έχοντας στο πλευρό τη στήριξη των δικών τους ανθρώπων.
Κατάφεραν να πραγματοποιήσουν ένα όνειρό τους, μία επιθυμία τους ή μία υπόσχεση που είχαν δώσει στον εαυτό τους πρωτίστως κι ένιωσαν ευτυχισμένοι, πλήρεις. Πέτυχαν όμως και κάτι άλλο. Μετέδωσαν τη χαρά τους, το μεγαλείο τους και την ανεξάντλητη δύναμη της ψυχής τους σε όσους από εμάς δεν θα είχαμε καμία σωματική δυσκολία να κάνουμε κάτι από όλα αυτά.
«Το όνομα μου είναι Kevan Chandler και όνειρό μου είναι να γυρίσω την Ευρώπη». Η μυϊκή ατροφία από την οποία πάσχει έκανε το ταξίδι αυτό να φαντάζει ένα άπιαστο όνειρο. Τα όνειρα όμως είναι για πραγματοποιούνται κι αυτό έκαναν οι καλοί του φίλοι.
Το καλοκαίρι του 2015, η παρέα αποφάσισε να ξεκινήσει μια περιπέτεια μαζί. Ήθελαν να πάνε όλοι μαζί στην Ευρώπη. Ένας από αυτούς όμως, ο Kevan Chandler, ήταν καθηλωμένος σε αναπηρική καρέκλα και ήταν δύσκολο να τους ακολουθήσει. Είχαν αποφασίσει όμως ότι το ταξίδι αυτό θα το έκαναν μαζί.
Οι επτά φίλοι επί ένα χρόνο σχεδίαζαν πώς θα πετύχουν το ταξίδι τους αναζητώντας τρόπους συγκέντρωσης χρημάτων και σχεδιάζοντας ένα ειδικό σακίδιο πλάτης για να μεταφέρουν τον Kevan στην πλάτη τους. Το όλο εγχείρημα έγινε γνωστό ως «We Carry Kevan» και η απήχηση του κόσμου ήταν απρόσμενα μεγάλη. Τον Ιούνιο του 2016, η παρέα επιβιβάστηκε σε αεροπλάνο για το Παρίσι, αφήνοντας την αναπηρική πολυθρόνα του Kevan στο αεροδρόμιο στην Ατλάντα. Πέρασαν τρεις ολόκληρες εβδομάδες εξερευνώντας τις πόλεις και τις αγροτικές περιοχές της Ευρώπης.
Με ένα διαμορφωμένο για αυτόν ειδικό σακίδιο, τον κουβαλούσαν στην πλάτη τους με βάρδιες. Ταξίδεψαν σε μέρη και τοποθεσίες που εκείνος είχε δει μόνο σε καρτ ποστάλ και δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα τα δει από κοντά.
Ποιος αλήθεια δεν θέλει να έχει δίπλα τους τέτοιους φίλους. Χάρη στην αγάπη τους και την έξυπνη ιδέα τους, ο 30χρονος Kevan έζησε μία μοναδική εμπειρία έχοντας στο πλάι του τους καλύτερους του φίλους. Μάλιστα λέγεται ότι εταιρεία ετοιμάζει ένα παρόμοιο backpack, έτσι ώστε άνθρωποι με ειδικές ανάγκες να έχουν την ευκαιρία να μετακινούνται και να ταξιδεύουν με ευκολία.
Ο Jia Haixia γεννήθηκε τυφλός από το ένα του μάτι. Ένα ατύχημα στη δουλειά του του στέρησε και το άλλο το 2000. Ο φίλος του Jia Wenqi έχασε και τα δύο του χέρια σε ηλικία τριών ετών. Η τραγική τους μοίρα τους έφερε κοντά.
Μαζί, μίσθωσαν 8 στρέμματα γης από την κυβέρνηση και κατάφεραν να ξεπεράσουν τα όποια προβλήματα τους προκαλούν οι αναπηρίες τους, φυτεύοντας 10.000 δέντρα για την προστασία του χωριού τους από τις πλημμύρες. Κατάφεραν να βρουν τρόπους ώστε ο ένα να αναπληρώνει τον άλλο και πέτυχαν ένα θαύμα ανθρώπινης θέλησης!
Ήθελε να συνοδέψει την κόρη του στην εκκλησία και δεν θα το έχανε με τίποτα. Άλλωστε της το είχε υποσχεθεί.
Ο Chris Palmer ήταν παράλυτος και ήταν σωματικά αδύνατο να πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του. Φορώντας ένα ειδικό «κοστούμι» μπόρεσε να παραδώσει τη κόρη του στον γαμπρό.
Ο 56χρονος από τη Βρετανία χτυπήθηκε από επιθετική μορφή καρκίνου τον Ιούνιο του 2012 και έμεινε παράλυτος με τους γιατρούς να αποκλείουν κάθε περίπτωση να περπατήσει ξανά. Ο άντρας ήταν αποφασισμένος να σταθεί όρθιος στον γάμο της κόρης του Heather και το κατάφερε με το ρομποτικό κοστούμι ονόματι Rex.
«Είναι υπέροχο αυτό που έκανα – εκπλήρωσα κάτι που κάνουν οι πατεράδες» δήλωσε ο ίδιος. «Όταν ήμουν καθηλωμένος στο κρεβάτι του νοσοκομείου, ένα από τα πρώτα πράγματα που σκεφτόμουν ήταν ο γάμος της κόρης μου και πώς θα κατάφερνα να τη συνοδεύσω στην εκκλησία», είχε πει.
Όσο για το πώς έγινε πραγματικότητα το όνειρό του; Η κόρη του – εργάζεται στη Rolls Royce -, ανακάλυψε την εταιρεία Rex Bionics που βοηθά άτομα με αναπηρία να περπατήσουν ξανά. Η εταιρεία έχει κατασκευάσει ένα εξωσκελετικό σύστημα υποβοήθησης, το Rex, με το οποίο δίνει τη δυνατότητα κίνησης σε παράλυτα άτομα. Η Heather ήρθε σε επαφή με την εταιρεία και ζήτησε από τους υπεύθυνους να βοηθήσουν τον πατέρα της να εξοικειωθεί με το θαυματουργό αυτό μηχάνημα.
Ο Noah Aldrich δεν ήθελε ο μικρότερος αδερφός του Lucas, που είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, να χάσει το τρίαθλο.
Τα δύο αδέλφια κατόρθωσαν να ολοκληρώσουν ένα τρίαθλο μαζί με τον Noah να σπρώχνει και να τραβάει τον παράλυτο αδελφό του μέχρι το τέλος. Η ιστορία τους είχε κάνει τον γύρο του διαδικτύου.
Ο Lucas πάσχει από ένα σπάνιο γενετικό νόσημα που ονομάζεται νευροπάθεια Lissencephay, μία πάθηση που επηρεάζει αρκετά τις κινητικές του ικανότητες με αποτέλεσμα να μην μπορεί να περπατήσει, να μην μπορεί να κάτσει, όπως και να μιλήσει ή να φάει μόνος του χωρίς βοήθεια.
Όλα αυτά δεν εμπόδισαν ποτέ τον κατά δύο χρόνια μεγαλύτερο αδερφό του να παίξουν μαζί, να κάνουν ποδήλατο ή σκι μαζί, ακόμη και να ολοκληρώσουν ένα τρίαθλο πάντα μαζί.
Τα δύο αδέρφια προπονήθηκαν μαζί για τρεις μήνες με τον Noah να τραβάει τον Lucas για 200 μέτρα στην θάλασσα, να κάνει ποδήλατο μαζί του για άλλα 200 μέτρα και στο τέλος να σπρώχνει τον αδελφό του στο τρέξιμο για ένα μίλι. Τα αγόρια κατάφεραν να τερματίσουν με χρόνο μόλις 54 λεπτά.
Η μητέρα τους δήλωσε στην New York Daily News πόσο περήφανη είναι για τα αγόρια της λέγοντας ότι ήταν μία ψυχοφθόρα ψυχοφθόρα εμπειρία αλλά ταυτόχρονα και συναρπαστική. « Σαν γονείς ήταν απίστευτο να βλέπουμε ένα τόσο συγκινητικό θέαμα. Είναι αχώριστοι και πάντα είχαν αυτό το απίστευτο συναισθηματικό δέσιμο».
Όταν παντρεύεται ο αδελφός σου ή η αδελφή σου η συγκίνηση και η χαρά διαδέχονται η μια την άλλη. Θέλεις να φας, να πιείς και να χορέψεις για τη χαρά του.
Ο Nikola Raguz από την Μόσταρ της Βοσνίας, καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι, μετά από ένα τροχαίο ατύχημα. Μάλιστα, λόγω των κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων βρισκόταν σε κώμα για τρεις μήνες μετά από τροχαίο. Παρά τις κινητικές δυσκολίες, ήθελε να είναι δίπλα στην πιο ευτυχισμένη στιγμή της αδελφής του που παντρευόταν και μάλιστα να χορέψει μαζί της.
Η θέληση πολλές φορές ξεπερνάει τις όποιες δυσκολίες κι έτσι σηκώθηκε να χορέψει μαζί της, με τους καλεσμένους να τον χειροκροτούν, μην μπορώντας ταυτόχρονα να κρύψουν την συγκίνησή τους.
Η αγάπη ενός γονιού για το παιδί του είναι ανεξάντλητη, ασύγκριτη, είναι δύναμη. Το να δεις το παιδί σου ευτυχισμένο, σε πλημμυρίζει με τόσα συναισθήματα που ούτε οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν.
Ένας πατέρας πήρε στην πλάτη του την κόρη του και την πέρασε από το φαράγγι της Σαμαριάς.
Αυτήν την ιδιαίτερη σκηνή μετέφερε μέσω ανάρτησής του ο Μανώλης Παπαδάκης σε προσωπικό του λογαριασμό στα social media, μοιράζοντας με τους διαδικτυακούς του φίλους τη συνάντησή του με έναν άνδρα, ο οποίος σήκωσε στην πλάτη την κόρη του που έχει αναπηρία και διέσχισαν μαζί το πασίγνωστο φαράγγι της Κρήτης.
Διαβάστε την ανάρτηση του Μανώλη Παπαδάκη με τη συγκινητική ιστορία που εκτυλίχθηκε στα Χανιά:
