Τόπος βγαλμένος μέσα από την ιστορία της Ελλάδας, ο Μυστράς με την καστροπολιτεία του είναι προορισμός του ταξιδιού αλλά και αφετηρία για ένα άλλο ταξίδι, στον χρόνο. Χτισμένη στις πλαγιές του Ταΰγετου, στη Λακωνία, η έρημη πολιτεία καθηλώνει τον επισκέπτη με τις βυζαντινές εκκλησίες της, τα τείχη της, την εκπληκτική θέα της.
Η «γέννηση» του Μυστρά τοποθετείται στο 1249, όταν, μετά τον κατακερματισμό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ο φράγκος πρίγκιπας Γουλιέλμος Β’ Βιλλεαρδουίνος χτίζει στην κορυφή του λόφου Μυζηθρά το ομώνυμο κάστρο. Η θέση είναι στρατηγική, καθώς ελέγχει όλη την κοιλάδα του Ευρώτα. Αυτό το κάστρο είναι που θα αποτελέσει τη βάση για την ανάπτυξη της καστροπολιτείας.
Ο Μυστράς αποτέλεσε πρωτεύουσα του ημιαυτόνομου Δεσποτάτου του Μορέως και προτελευταίος «Δεσπότης» ήταν ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο τελευταίος αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ο οποίος σκοτώθηκε στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης, το 1453. Το 1460 ο Μυστράς παραδίδεται στους Τούρκους και για δεκαετίες υπήρξε σημαντικό κέντρο εμπορίας μεταξιού στην ανατολική Μεσόγειο.
Η παρακμή του αρχίζει με την καταστροφή του 1770 ενώ με την ίδρυση της σύγχρονης Σπάρτης, το 1834, οι κάτοικοι άρχισαν να μετακινούνται προς τη νέα πόλη. Το 1921 ο χώρος κηρύχθηκε βυζαντινό μνημείο με βασιλικό διάταγμα ενώ το 1953 τον εγκατέλειψαν και οι τελευταίοι κάτοικοί του.
Από το 1989 ο Μυστράς έχει ενταχθεί στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco.
