Αν ένα μέρος στην Ελλάδα έχει συνδέσει το όνομά του με την επιβλητικότητα και το δέος, αυτό σίγουρα είναι τα Μετέωρα. Οι εικόνες που αντικρίζει κανείς μόλις βρεθεί σε αυτό το «ιερό δάσος» κόβουν την ανάσα, με τον επισκέπτη της περιοχής να μην μπορεί να διακρίνει αν όντως αυτό που βλέπει με τα ίδια του τα μάτια είναι αληθινό ή σκηνικό από κάποια κινηματογραφική υπερπαραγωγή.
Απ΄ότι φαίνεται η φύση, για ακόμη μία φορά, αποδεικνύεται ότι είναι ο μεγαλύτερος «σκηνοθέτης» δημιουργώντας μέρη που ούτε η ανθρώπινη φαντασία θα μπορούσε ποτέ να σκεφτεί. Στους πρόποδες αυτού του επιβλητικού τόπου, συναντάται και ο διατηρητέος, γραφικός οικισμός που απολαμβάνει από χαμηλά το μεγαλείο του πέτρινου δάσους.
Σε αυτόν τον μαγικό τόπο, λοιπόν, που δίνει την εντύπωση ότι με τον πιο λιτό και απλό τρόπο συνταιριάζεται αρμονικά η βυζαντινή αρχιτεκτονική με την φυσική ομορφιά, συναντάται και το Καστράκι. Το επιβλητικό τοπίο με το μοναδικό σε ομορφιά γεωλογικό φαινόμενο, προκαλεί ρίγη στον επισκέπτη, με τα βυζαντινά μοναστήρια σκαρφαλωμένα πάνω στους απότομους βράχους να δημιουργούν απορία για το πώς κατασκευάστηκαν. Ακριβώς κάτω από αυτό και ο διατηρητέος οικισμός Καστράκι, που αν και ενώνεται με την πόλη της Καλαμπάκας, αποτελεί το πιο γραφικό κομμάτι της.
Η δημιουργία του τοποθετείται επί Τουρκοκρατίας, όταν αρκετοί οικισμοί Ηπειρωτών συνενώθηκαν, προκειμένου να σωθούν από τον Αλή Πασά, βρίσκοντας στην περιοχή καταφύγιο. Η ονομασία του χωριού είναι εμπνευσμένη από το βυζαντινό κάστρο που υπήρχε στην περιοχή, ερείπια του οποίου σώζονται μέχρι σήμερα.
Στην ουσία πρόκειται για ένα διατηρητέο παλαιό χωριό με δρομάκια και σπίτια χτισμένα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, συνθέτοντας μια πολύ όμορφη εικόνα, εφάμιλλη των βράχων που το «σκιάζουν». Το Καστράκι αποτελεί, επίσης, και αγαπημένο ορμητήριο των λάτρεων της αναρρίχησης.
Το χωριό, μαζί με το σύνολο της υπόλοιπης περιοχής των Μετεώρων, έχει ανακηρυχθεί ως Μνημείο της Φύσης και Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.
