Κατάλευκη και με το φως του ήλιου να της προσδίδει περισσότερη λάμψη, έρχεται σε αντίθεση με την άγρια ομορφιά του βραχώδους τοπίου ολόγυρά της, χαρίζοντας σε όσους την επισκεφτούν αφορμή για αμέτρητα φωτογραφικά κλικ.
Ο λόγος για την αναδυόμενη, λες, από την μπλε θάλασσα του Αιγαίου μονή της Παναγίας Χρυσοπηγής στη Σίφνο. Στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού μεταξύ του Φάρου και του Πλατύ Γιαλού, στέκει αγέρωχη στο πέρασμα του χρόνου από το 1615.
Σημείο αναφοράς για το νησί, είναι ταυτόχρονα η πολιούχος και προστάτιδα του από το 1964, ενώ δημιουργήθηκε για να στεγάσει τη θαυματουργή εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής που σώσανε οι ψαράδες του νησιού από τη θάλασσα.
Από το 1760 αποτελεί μετόχι του μοναστηριού της Βρυσιανής, ενώ οφείλει την ονομασία της στον καλόγερο Παρθένο Χαιρέτη, ο οποίος την ονόμασε έτσι προς ανάμνηση της προηγούμενης μονής όπου ασκήτεψε πριν έρθει στη Σίφνο, την Χρυσοπηγή Χανιών.
Αν παρατηρήσετε καλύτερα θα δείτε ότι ο βράχος όπου είναι χτισμένη η μονή ενώνεται με το υπόλοιπο νησί με μια γέφυρα. Σύμφωνα, λοιπόν με την παράδοση η Παναγία έκοψε το βράχο στα δύο μετά από κάλεσμα μιας καλόγριας ώστε να σωθεί από την επιδρομή πειρατών.
Η δεύτερη εκδοχή ισχυρίζεται ότι όταν οι καλόγριες του μοναστηριού πήγαν να ανάψουν τα καντήλια βρήκαν τους πειρατές να κοιμούνται στην εκκλησία. Από το άρωμα του λιβανιού ένας πειρατής ξύπνησε, σήκωσε και τους υπόλοιπους και άρχισαν να τις κυνηγάνε. Τότε η Παναγία, προκειμένου να τις σώσει από τα χέρια πειρατών, έκοψε το βράχο στα δύο.
