«Μεγάλη Βρύση» την έλεγαν οι λόγιοι και «βρυσάκια» ο απλός λαός.
Ο λόγος για την Κρήνη Ριμόντι του Ρεθύμνου, ένα από τα λαμπρά οικοδομήματα της ιστορικής πόλης και ταυτοχρόνως ένα σπουδαίο κοινωφελές έργο της βενετσιάνικης περιόδου.
Θα τη βρεις στην καρδιά της παλιάς πόλης του Ρεθύμνου, στην πλατεία Τίτου Πετυχάκη, στον Πλάτανο, όπως την ξέρουν όλοι, να ξεδιψά ντόπιους και περαστικούς εδώ και 4 αιώνες.
Φτιάχτηκε το 1626 από τον ρέκτορα Αλβίζε Ριμόντι, τον ενετό διοικητή της πόλης, ανακατασκευάζοντας παλιότερη κρήνη του 1588, «χωρίς καμία δαπάνη του Δημοσίου» μάλιστα, όπως γράφει στην αναφορά του με ημερομηνία 10 Φεβρουαρίου 1626.
Κατόπιν ήρθε η Τουρκοκρατία να αφήσει κι αυτή τη σφραγίδα της πάνω στο κοινωφελές αναγεννησιακού τύπου έργο, με έναν ημισφαιρικό θόλο που την έκανε στεγασμένη πια. Τα μισοφέγγαρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας διακρίνονται εξάλλου ακόμα, μέσα στις λεοντοκεφαλές και τους ραβδωτούς κιονίσκους με τα κορινθιακού ρυθμού κιονόκρανα. Αλλά και το οικόσημο των Ριμόντι φυσικά.
Η Κρήνη Ριμόντι είναι μία μόνο από τις τόσες και τόσες κρήνες του Ρεθύμνου, μια πόλη με σημαντικό πρόβλημα υδροδότησης που οι ενετοί διοικητές είχαν αποφασίσει να λύσουν μια και καλή.
Βενετσιάνικα είναι τα υδραγωγεία και οι κρήνες του Ρεθύμνου και η Ριμόντι ήταν η σημαντικότερη, μιας και βρισκόταν στο κέντρο της πόλης. Ο λίθινος αγωγός που έφερνε το νερό από τις πηγές στα νότια της πόλης εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια έργων υποδομής και ήταν έτσι ακριβώς όπως παρουσιάζεται στα ενετικά σχεδιαγράμματα του 17ου αιώνα.
Μέσα στην πολύβουη πλατεία που σφύζει από ζωή, το βενετσιάνικο μνημείο συνεχίζει να φέρνει νερό στους κατοίκους, όπως έκανε και πριν από τετρακόσια χρόνια.
Και συνεχίζει να γεννά ελπίδες για αιώνια νεότητα, όπως θέλει ο θρύλος να μένει όποιος πιει νερό από την κρήνη που ξεδίψασε το Ρέθυμνο…
