Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο Κρητικός… Φιλέας Φογκ! Η διαφορά είναι ότι ο Κλεάνθης Αναστασάκης δεν βάλθηκε να κάνει τον γύρο του κόσμου ούτε σε 80 ημέρες, ούτε χρησιμοποιώντας μεταφορικά μέσα που θα του εξασφάλιζαν την άνεση και την ταχύτητα της επίτευξης του στόχου του. Αντίθετα, επέλεξε έναν μακράν πιο χρονοβόρο, πιο δύσκολο, πιο απαιτητικό και συνάμα πιο συναρπαστικό τρόπο για να ταξιδέψει στον κόσμο: το ιστιοπλοϊκό σκάφος.
Του ανταποκριτή μας από το flashnews.gr στην Κρήτη
Με ένα σκάφος μήκους 8,2 μέτρων και 2,8 μέτρων πλάτους, κατασκευασμένο στη Γαλλία από πολυεστέρα, έχει βάλει σκοπό να φτάσει παντού. Όπως λέει ο ίδιος «δεν μπορούν όλα τα σκάφη αυτού του μεγέθους να κάνουν τέτοιο ταξίδι».
Τα δύο πρώτα χρόνια ταξίδευε μόνος του ή για την ακρίβεια παρέα με τη γάτα του. Τον τελευταίο χρόνο μοιράζεται την ταξιδιωτική αυτή εμπειρία με την κοπέλα του, με την οποία ταξιδεύουν μαζί.
Ο 27χρονος Χανιώτης ξεκίνησε το μεγαλεπίβολο εγχείρημα πριν δύο χρόνια, αφού πρώτα είχε ταξιδέψει στο Αιγαίο. Τον Αύγουστο του 2017 απέπλευσε από το λιμάνι της Σούδας στα Χανιά, ξεκινώντας τη μεγάλη περιπέτεια και ταξιδεύοντας μέχρι σήμερα σε Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Μαρόκο, Κανάρια Νησιά, Σενεγάλη, Γουινέα Μπισσάου, στα Μπισάγκος στη δυτική Αφρική, στο Πράσινο Ακρωτήρι και στα νησιά Ανατολικής Καραϊβικής.
Ποιοι είναι οι επόμενοι σταθμοί του; Όπως είπε ο ίδιος ο Κλεάνθης στο Flashnews.gr: «Τελευταίος σταθμός ήταν το Τρινιντάντ και περιμένω να περάσει η εποχή τον τυφώνων ή βροχών όπως τη λένε εδώ. Επόμενος σταθμός είναι η Παταγονία, όμως επειδή δεν μπορούμε να πάμε κατευθείαν νότια λόγω ρευμάτων, θα κινηθούμε τον Μάιο, με κατεύθυνση Αζόρες, μετά Κανάρια και Γουινέα Μπισάου και ύστερα πάλι τον Νότιο Ατλαντικό για Βραζιλία, Αργεντινή και Παταγονία»
«Το σκάφος είναι και το σπίτι μου τα τελευταία τρία χρόνια»
Όσο ελκυστική κι αν ακούγεται σαν ιδέα, τόσο δύσκολη είναι στην υλοποίησή της. Οι προκλήσεις είναι πολλές και συνεχείς και έχουν να κάνουν με πρακτικά ζητήματα, όπως η επάρκεια νερού ή η χρόνια παραμονή σε έναν περιορισμένο χώρο όπως αυτόν ενός σκάφους.
Όπως περιγράφει χαρακτηριστικά ο Κλεάνθης Αναστασάκης: «Το σκάφος είναι και το σπίτι μου τα τελευταία τρία χρόνια. Η κυριότερη δυσκολία που αντιμετωπίζουμε, είναι η ζωή στο σκάφος. Τον καιρό και την κούραση τα συνηθίζεις, εξάλλου στον ωκεανό ο καιρός είναι σταθερός, οπότε βρίσκεις χρόνο να ξεκουραστείς. Όμως, το να μένεις για χρόνια σε ένα χώρο μικρότερο τον 15 τετραγωνικών καταντάει κουραστικό. Φυσικά, η ανταμοιβή από το ταξίδι αξίζει την κούραση…
Επίσης με το νερό υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Το σκάφος μπορεί να φορτώσει αρκετό φαγητό για 6 μήνες ( και για 3 μήνες τώρα που είμαστε 2 άτομα) αλλά από νερό μπορούμε να έχουμε μαζί μας μόνο 250 λίτρα. Αυτά τα 250 λίτρα πρέπει να φτάσουν για όσο κρατήσει το ταξίδι από 10 μέρες έως 40 μέρες. Και εκεί είναι η πραγματική δυσκολία».
Πόσο δύσκολο είναι να διασχίσει κάποιος ωκεανούς με ένα ιστιοπλοϊκό; Το να διαπλεύσεις μεγάλους ωκεανούς με ένα 8μετρο ιστιοφόρο δεν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι αδύνατο σύμφωνα με τον Κλεάνθη. «Θα διασχίσω Ατλαντικό, Ειρηνικό και Ινδικό ωκεανό. Κάθε ωκεανός έχει τη δική διαφορετική δυσκολία, αλλά με τη σωστή ετοιμασία και ξεκινώντας την σωστή εποχή το ταξίδι δεν είναι αδύνατο», λέει επί του θέματος.
Μοιάζει δύσκολο από οικονομικής άποψης, αλλά…
Κι όμως, το ταξίδι σε όλον τον κόσμο δεν είναι τόσο ακριβό όσο φαντάζεται κάποιος. Πώς γίνεται να αντεπεξέλθει κάποιος οικονομικά σε ένα τέτοιο εγχείρημα; Είναι τόσο δαπανηρό όσο φαίνεται;
Ο Κλεάνθης μας απαντά: «Στην ουσία είναι όσο ακριβό θες να το κάνεις. Εμένα, όλο το ταξίδι μου έχει στοιχίσει 19.000 ευρώ μαζί με την αγορά και τις επισκευές του σκάφους, αρκετά χαμηλό ποσό για τρία χρόνια αν το σκεφτείς.
Για να καλύψω τα έξοδά μου δουλεύω κατά διαστήματα. Πριν λίγους μήνες δούλευα στη Μαρτινίκα και τώρα που το σκάφος μου είναι έξω από το νερό, σε καρνάγιο στο Τρινιντάντ περιμένοντας να περάσει η εποχή των τυφώνων για να συνεχίσω το ταξίδι, μου δόθηκε η ευκαιρία να μεταφέρω στο ενδιάμεσο, ένα μεγαλύτερο σκάφος από Αυστραλία στην Ελλάδα, επί πληρωμή, διασχίζοντας τον Ινδικό Ωκεανό και στη συνέχεια περνώντας μέσω Σουέζ».
Από μικρή ηλικία το… μικρόβιο του ταξιδιώτη
Άνεμος στα πανιά του και απάγκιο στις δυσκολίες αυτής της περιπέτειας, αποτελεί το όνειρο που είχε από μικρός και πήρε… σάρκα και οστά στα 25 του χρόνια. «Από μικρός ήθελα να ταξιδέψω και μου άρεσε να παρατηρώ και να γνωρίζω νέες κουλτούρες και διαφορετικούς πολιτισμούς», αναφέρει.
Για να συμπληρώσει: «Ιστιοπλοΐα ξεκίνησα δύο χρόνια πριν το ταξίδι με σκοπό να μάθω. Ήμουν τυχερός και ταξίδεψα με πολύ καλούς καπετάνιους, που μου έμαθαν τη ναυτική τέχνη. Στην αρχή η ιστιοπλοΐα ήταν το φτηνό και εύκολο μέσο για να ταξιδέψω. Μετά την πρώτη μου φορά, όμως, σε σκάφος ερωτεύτηκα τη θάλασσα και την ιστιοπλοΐα».
