Σαν να κρέμεται το χωριό στην πλαγιά του βουνού, τα Λαγκάδια της Αρκαδίας αναπτύσσονται αμφιθεατρικά στον ορεινό όγκο του Μαίναλου. Η πλαγιά φτάνει σε κλίση τις 70 μοίρες, και τα Λαγκάδια είναι χτισμένα σε υψόμετρο 900 μέτρων, πάνω από μια απότομη ρεματιά με τρεχούμενα νερά, καρυδιές και πλατάνια.
Χτισμένο με πέτρα, από τα χέρια των φημισμένων μαστόρων και τεχνιτών της πέτρας, των Λαγκαδιανών, το χωριό είναι όμορφο και γραφικό. Στο χείλος της ρεματιάς, η κεντρική πλατεία του είναι γεμάτη πλατάνια.
Κατά την αρχαιότητα, από την περιοχή περνούσε η περίφημη οδός Σπάρτης-Μεγαλόπολης-Μεθυδρίου-Τεύθιδος-Ηραίας-Ολυμπίας, μέσω της οποίας οι κάτοικοι της Πελοποννήσου πήγαιναν στην Ολυμπία για να παρακολουθήσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Αξίζει κανείς να θαυμάσει το ιστορικό σπίτι των Δεληγιάννηδων αλλά και τις εκκλησίες των Αγίων Ταξιαρχών και Αγίων Αποστόλων, με τα ιδιαίτερα καμπαναριά. Και φυσικά, τα υφαντά, για τα οποία τα Λαγκάδια φημίζονται.
Σήμερα, η πρόσβαση γίνεται είτε από τη Βυτίνα και την Τρίπολη, είτε από την Αρχαία Ολυμπία.
