Αντικρίζοντας κανείς το Γαλαξίδι, αντικρίζει μια εικόνα που θυμίζει νησί. Μια ναυτική ιστορία διηγούνται τα επιβλητικά πανέμορφα καπετανόσπιτα που το κοσμούν και η ακμή της κωμόπολης, που στηρίχτηκε στη ναυτιλία. Αυτή η γωνιά της Φωκίδας, που βρέχεται από τον Κορινθιακό, παραπέμπει περισσότερο σε θαλασσινή πολιτεία παρά σε στεριανή.
Κι αυτή είναι μόνο μία από τις πτυχές της γοητείας που εκπέμπει αυτός ο τόπος. Γραφικά δρομάκια περνούν ανάμεσα από αρχοντικά καπετανόσπιτα με στρωμένες με βότσαλα ανθοστόλιστες αυλές και καταλήγουν στη θάλασσα, θυμίζοντας πως για χρόνια πολλά αυτή ήταν ο μόνος δρόμος που ένωνε το Γαλαξίδι με τον υπόλοιπο κόσμο κι αυτή ήταν η «τροφός» του περιποιημένου και χαρακτηρισμένου παραδοσιακού οικισμού. Το 1803, το Γαλαξίδι ήταν μεταξύ των πέντε πόλεων με τα περισσότερα πλοία στον ελλαδικό χώρο.
Μην παραλείψετε μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα, ξεκινώντας από το κεντρικό λιμάνι με προορισμό τον πευκόφυτο λόφο. Με αυτοκίνητο μπορείτε να ανηφορίσετε στο μοναστήρι του Σωτήρα, από όπου η θέα είναι πανοραμική και εκθαμβωτική.
Το Γαλαξίδι έχει το πρώτο ναυτικό μουσείο της Ελλάδας, που άνοιξε το 1928. Στον ναό του Αγίου Νικολάου, στο ψηλότερο σημείο της πόλης, αξίζει να δείτε το ξυλόγλυπτο τέμπλο ενώ στην Αγία Παρασκευή θα κοντοσταθείτε με απορία μπροστά στον ζωδιακό κύκλο, που είναι ζωγραφισμένος στο πλακόστρωτο δάπεδο.
