Δεν υπάρχει κάποιος που να μην γνωρίζει τον Ακροκόρινθο, το επιβλητικό κάστρο της Αρχαίας Κορίνθου. Εξάλλου, ταξιδεύοντας στην Πελοπόννησο, δεν γίνεται να μην πέσει το μάτι σου πάνω σε αυτό, που μοιάζει να κρέμεται από τον τεράστιο βράχο. Μια εικόνα που προκαλεί σίγουρα δέος.
Όπως δέος προκαλεί και η ιστορία του ίδιου του Ακροκορίνθου που χάνεται στα βάθη των αιώνων και συνοδεύεται από θρύλους και ιστορίες που ενισχύουν τον μύθο του. Στα χρόνια της αρχαιότητας, η Αρχαία Κόρινθος ήταν σημαντική πόλη-κράτος και μάλιστα, θεωρείτο η πλουσιότερη πόλη του κόσμου.
Ο Ακροκόρινθος οχυρώθηκε για πρώτη φορά τον 7ο-6ο αιώνα π.Χ. και εξελίχθηκε σε Ακρόπολη. Η είσοδος του σημερινού αρχαιολογικού χώρου βρίσκεται στη δυτική πλευρά και ο επισκέπτης θα περάσει από τις οχυρωματικές ζώνες που κατασκευάστηκαν με τείχη σε τρία επίπεδα. Γύρω από την πρώτη πύλη τα πάντα φαίνεται να έχουν καταρρεύσει ενώ από τη δεύτερη, σε απόσταση περίπου 100 μέτρων, ξεκινά ο ελικοειδής δρόμος που φτάνει στην τρίτη πύλη και το κυρίως κάστρο.
Η περιήγηση στον χώρο γίνεται μέσα σε ερείπια παλαιότερων πύργων και διαφόρων κτισμάτων ενώ από την ενετική κατοχή έχουν απομείνει και κάποια κανόνια. Εντυπωσιακή είναι η δεξαμενή νερού που παραπέμπει στην αρχαία Πειρήνη, την πρώτη κρήνη που απέκτησε ο βράχος χάρη στον βασιλιά Σίσυφο που κατάφερε να λύσει το πρόβλημα της λειψυδρίας.
Εδώ, σύμφωνα με το μύθο ιδιοκτήτης της περιοχής ήταν ο θεός Ήλιος. Τα κτήματα κάτω από τον Ακροκόρινθο (όπου αργότερα κτίστηκε η Κόρινθος) τα παραχώρησε στον γιο του Αιήτη, αλλά τον Ακροκόρινθο που ήταν το προνομιούχο σημείο της περιοχής, 240 στρέμματα τον χάρισε στην θεά Αφροδίτη. Η Αφροδίτη δεν συγκινήθηκε καθόλου από αυτό το δώρο, αφού ήταν σαφώς καλύτερα στον Όλυμπο.
Προς τιμήν της θεάς, έχτισε η Μήδεια ένα ναό στη κορυφή του Ακροκορίνθου. Ήταν ένα ταπεινό και λιτό κτίσμα αλλά η κατάσταση άλλαξε δραματικά όταν έφτασε εκεί το νερό. Ο Σίσυφος, βασιλιάς της Κορίνθου, είδε τον Δία να απαγάγει την κόρη του Ασωπού και του αποκάλυψε πού κρύβονταν, με αντάλλαγμα να λύσει το πρόβλημα λειψυδρίας στον λόφο.
Λέγεται, μάλιστα πως εκεί συνέρρεαν σκλάβες και ιερόδουλες, οι οποίες επιλέγονταν για την ομορφιά τους και προσφέρονταν ως ζωντανά τάματα στη θεά Αφροδίτη. Υπολογίζεται ότι τα αρχαία χρόνια περισσότερες από χίλιες ιερόδουλες έμεναν μόνιμα στον Ακροκόρινθο, ενώ όπως έλεγε ο Στράβων, οι ιερόδουλες έγιναν «αιτία πτώχευσης πολλών άμοιρων ναυτικών».
