Αν έχετε δει τη σειρά «Narcos», τότε ξέρετε γιατί μιλάμε. Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Κολομβίας που υπήρξε το «άντρο» του Πάμπλο Εσκομπάρ και θεωρείτο ως η «πιο επικίνδυνη πόλη του κόσμου», σήμερα αποτελεί έναν θαυμάσιο προορισμό.
Το Μεδεγίν έχει αφήσει πίσω το κακόφημο παρελθόν του, με τα ναρκωτικά και τον πόλεμο των συμμοριών και πλέον κοιτάζει το μέλλον με αισιοδοξία, καθώς εδώ και χρόνια, βρίσκεται σε μία τροχιά ανάπτυξης.
Η «πόλη της συνεχούς άνοιξης», όπως την αποκαλούν υψώνεται περήφανα από τα βάθη της Κοιλάδας Αμπουρά. Το όνομα Μεδεγίν προήρθε από τη λατινική λέξη «Metellinum» που ήταν η αρχαία ονομασία της ισπανικής πόλης Μεδεγίν στην Εξτρεμαδούρα.
Η μοντέρνα, συνεχώς αναπτυσσόμενη πόλη αποτελεί τον οικονομικό πνεύμονα ολόκληρης της Κολομβίας και διαθέτει ένα πρότυπο μοντέλο συγκοινωνίας, ένα συνδυασμό μετρό και τελεφερίκ που ενώνει όλες τις γειτονιές της πόλης.
Στο Μεδεγίν υπάρχουν πολλά και σημαντικά αξιοθέατα που θα σας εντυπωσιάσουν. Το «Μουσείο Μνήμης» είναι ένα από αυτά και πρέπει να το επισκεφθείτε, καθώς μιλά για την πολύπαθη ιστορία της πόλης, όπως για τις συγκρούσεις με τις συμμορίες των ναρκωτικών ενώ παράλληλα αποτίνει φόρο τιμής σε όσους έχασαν τη ζωή τους.
Αξίζει να επισκεφθείτε και το Μουσείο της Αντιόχεια που ιδρύθηκε το 1881 και βρίσκεται μπροστά στην αναβαθμισμένη Plaza de las Esculturas. Φιλοξενεί συλλογή ζωγραφικής από ντόπιους και ξένους καλλιτέχνες παγκόσμιας φήμης.
Η γιετονιά που κάποτε αποτελούσε τον φόβο και τον τρόμο των κατοίκων, είναι η «Κομούνα 13», μία από τις πιο επικίνδυνες περιοχές σε όλο τον κόσμο. Σήμερα, συγκεντρώνει πλήθος κόσμου και είναι πλέον μία από τις πιο «εναλλακτικές» γειτονιές του Μεδεγίν. Από την Πλατεία Φερνάντο Μποτέρο, οι κόκκινες κυλιόμενες σκάλες οδηγούν σε ένα φανταστικό μέρος με καφέ κι εστιατόρια. Εδώ είναι και ο παράδεισος των γκράφιτι, με απίστευτα σχέδια να κοσμούν τους τοίχους στα άλλοτε επικίνδυνα στενά της Κομούνα 13.
Ο Βοτανικός Κήπος είναι ένα μέρος που επίσης συγκεντρώνει πολύ κόσμο. Πρόκειται για ένα πανέμορφο πάρκο στο κέντρο της πόλης με 600 διαφορετικά είδη δέντρων και φυτών γύρω από μια λίμνη με χελώνες και ιγκουάνα. Ακόμη ένα υποδειγματικό παράδειγμα διαμόρφωσης χώρου συνιστά το Parque de los Pies Descalzos, ήτοι «Το πάρκο των ξυπόλητων». Εδώ τα παπούτσια είναι περιττά, με το όλο κόνσεπτ να έχει ένα «χίπι» πνεύμα. Ο επισκέπτης ενθαρρύνεται να κλείσει τα μάτια, να παραδοθεί στην επαφή, να βουτήξει τις πατούσες του στις λιμνούλες της περιοχής, να χαλαρώσει.
Κάθε Αύγουστο από το 1957 πραγματοποιείται στην πόλη το φεστιβάλ των λουλουδιών, ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ που γίνονται στο Μεδεγίν. Άλλα φεστιβάλ είναι το διεθνές φεστιβάλ ποίησης που γίνεται κάθε Ιούνιο και το Colombia Moda. Σε όλη την πόλη υπάρχουν διάσπαρτα τα ευμεγέθη έργα του γλύπτη Fernando Botero και η πλατεία Botero είναι αφιερωμένη στο έργο του.