Λίγο πριν τις πέντε το απόγευμα στις 12 Ιουνίου του 2014 ένας νεαρός παραπληγικός από τη Βραζιλία θα σηκωθεί στα πόδια του από μια αναπηρική καρέκλα μέσα στο στάδιο Arena Corinthians του Σάο Πάολο, θα περπατήσει μέχρι τη μέση του γηπέδου και θα ρίξει την πρώτη κλωτσιά του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου που φιλοξενείται στη χώρα.
Για εκείνους που ελπίζουν να γίνουν μάρτυρες «ποδοσφαιρικών θαυμάτων» κατά τη διάρκεια του Κυπέλλου, ίσως αυτή η σκηνή να είναι η καλύτερη που θα δουν τα μάτια τους, γράφει ο Ian Sample στον Guardian.
Για τον Miguel Nicolelis από το πανεπιστήμιο Duke της Βόρειας Καρολίνας στις ΗΠΑ, η στιγμή αυτή θα αποτελέσει την πραγματοποίηση ενός μεγάλου ονείρου.
Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι θα παρακολουθήσουν την πρώτη δημόσια επίδειξη της τεχνολογίας, που όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, «θα μετατρέψουν τις αναπηρικές καρέκλες σε μουσειακά κομμάτια».
Η εν λόγω τεχνολογία είναι ένας ελεγχόμενος από το μυαλό ρομποτικός εξωσκελετός.
Ο εξωσκελετός αυτός παρότι μοιάζει πολύπλοκος, έχει μια αρκετά απλή λειτουργία. Είναι φτιαγμένος από ελαφριά υλικά, που τροφοδοτούνται από υδραυλικά συστήματα. Όταν ένας παραπληγικός «φορέσει» το σκελετό, το μηχάνημα κάνει τη «δουλειά» που οι μύες των ποδιών τους δε μπορούν να κάνουν, αναφέρει ο δημοσιογράφος.
Αποτελεί το αποκορύφωμα εργασιών πολλών ετών από μια διεθνή ομάδα επιστημόνων και μηχανικών, οι οποίοι συμμετείχαν στον πρόγραμμα «Walk Again».
Τα ρομποτικά συστήματα αναπτύχθηκαν από τον Gordon Cheng στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ενώ γάλλοι ερευνητές κατασκεύασαν τον εξωσκελετό.
Η ομάδα του Nicolelis εστίασε στους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να «διαβαστούν» τα εγκεφαλικά κύματα των ανθρώπων και στο πώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αυτά για τον έλεγχο των ρομποτικών άκρων.
Η ομάδα έχει δημιουργήσει και μια σελίδα στο Facebook στην οποία θα καταγράφεται η πορεία του εγχειρήματος τις ημέρες που απομένουν μέχρι την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Ο Nicolelis εκπαιδεύει εννιά παραπληγικούς άντρες και γυναίκες, ηλικίας από 20 έως 40 ετών, γύρω από το πώς μπορούν να χρησιμοποιούν τον εξωσκελετό, σε ένα εργαστήριο νευρορομποτικής αποκατάστασης στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας.
Τρεις από αυτούς θα επιλεγούν για να παρευρεθούν στην τελετή έναρξης του Κυπέλλου, πριν από το παιχνίδι μεταξύ της Βραζιλίας και της Κροατίας, ενώ ένας από αυτούς θα μπει στο γήπεδο για να πραγματοποιήσει την πρώτη επίδειξη του ρομποτικού εξωσκελετού.
Προκειμένου να λειτουργήσει ο εξωσκελετός, το άτομο «μπαίνει» με τη βοήθεια άλλων στην στολή και φορά ένα ειδικό καπέλο, το οποίο είναι συνδεδεμένο με ηλεκτρόδια, τα οποία καταγράφουν τα εγκεφαλικά κύματα. Τα σήματα αυτά πηγαίνουν σε έναν υπολογιστή, ο οποίος βρίσκεται σε μια ένα σακίδιο πλάτης, όπου αποκωδικοποιούνται και χρησιμοποιούνται για να κινήσουν υδραυλικά τη στολή.
Ο εξωσκελετός τροφοδοτείται με ενέργεια από μια μπαταρία, η οποία επίσης βρίσκεται στο σακίδιο πλάτης, και η οποία επιτρέπει συνεχή λειτουργία διάρκειας δύο ωρών.
«Οι κινήσεις είναι πολύ απαλές. Είναι ανθρώπινες κινήσεις και όχι ρομποτικές» είπε ο Nicolelis στον Guardian.
Ο ίδιος ανέφερε ακόμη ότι οι ασθενείς που έχουν δοκιμάσει τον εξωσκελετό αναφέρουν ότι τους αρέσει πολύ. «Αυτό το πράγμα έχει φτιαχτεί για μένα» είπε στον επιστήμονα ένας από αυτούς, ενώ ένας άλλος ανέφερε ότι ένιωθε πως περπατούσε σε μια παραλία και πώς τα πόδια του βρίσκονταν στην άμμο.
Τα πόδια τους στηρίζονται σε πλάκες, οι οποίες έχουν αισθητήρες για να ανιχνεύουν πότε γίνεται επαφή με το έδαφος.
Με κάθε πάτημα, ένα σήμα ενεργοποιεί μια συσκευή δόνησης ραμμένη στο αντιβραχιόνιο του πουκαμίσου του ατόμου.
Η συσκευή φαίνεται πως ξεγελά τον εγκέφαλο και τον κάνει να νομίζει ότι η αίσθηση προέρχεται από τα πόδια. Σε προσομοιώσεις εικονικής πραγματικότητας, οι ασθενείς αισθάνθηκαν ότι τα πόδια τους κινούνταν και άγγιζαν κάτι.
Ο ερευνητής υποστήριξε ακόμη πως η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε να μετατρέψει τις καθημερινές συσκευές και μηχανήματα που χρησιμοποιούν οι παραπληγικοί, ενώ μελλοντικά θα μπορούσε να αντικαταστήσει εντελώς τις αναπηρικές καρέκλες.
Ο Sethu Vijayakkumar, ειδικός στα ρομπότ από το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου δήλωσε πως οι εξωσκελετοί είναι μια φυσιολογική εξέλιξη στην αποθεραπεία και αποκατάσταση των παραπληγικών. «Είναι κάτι που θα συμβεί και χρειάζεται να συμβεί. Οι άνθρωποι είναι πολύ καλοί στο να λαμβάνουν υψηλού επιπέδου αποφάσεις και να δημιουργούν την αίσθηση διφορούμενων καταστάσεων, όμως τα ρομπότ είναι πολύ καλά στο να κάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις ακριβείας. Οι εξωσκελετοί “παντρεύουν” αυτά τα δύο μαζί» κατέληξε.
