Στον κόσμο των σχεδιαστών, λίγα αντικείμενα είναι πιο ευέλικτα στη φόρμα από τις καρέκλες, εδώ όμως το πράγμα αποκτά κάτι από την αίγλη της επιστημονικής φαντασίας.
«Κάθε σχεδιαστής θέλει να φτιάξει μια καρέκλα στη ζωή του», ισχυρίζεται ο Jan Habraken, ο ιδρυτής του νεοϋρκέζικου σχεδιαστικού οίκου FormNation, «αν όμως θέλω κάτι, είναι να κάνω τα προηγούμενα αντικείμενα απαρχαιωμένα»!
Ο Habraken αποκαλεί τη στάση του αυτή δαρβινιστική προσέγγιση στο design, η ιδέα δηλαδή ότι κάθε νέο προϊόν πρέπει να βελτιώνει τις προηγούμενες γενιές αντικειμένων. Κι έτσι κατέληξε στον απολύτως επιστημονικό τρόπο να σχεδιάσει την υπέρτατη καρέκλα, ένα καθαρόαιμο αντικείμενο που να μη μοιάζει σε τίποτα με όσα έχουμε δει.
Ονόμασε λοιπόν το project του «Chairgenics», στην προσπάθειά του να δει τι θα συμβεί αν πάρεις τους πλέον εμβληματικούς σχεδιασμούς καρέκλας του κόσμου και τους αναμείξεις για να σχηματιστεί κάτι εντελώς καινούριο. Θα ήταν δυνατό να σχεδιαστεί η τέλεια καρέκλα μέσω γενετικής «εκτροφής»;
Για να βρει τα πρότυπα της διασταύρωσης, συγκέντρωσε φημισμένες καρέκλες μεγάλων σχεδιαστών που συνδυάζουν παραμέτρους εργονομίας, ανθεκτικότητας, αισθητικής και κόστους, λαμβάνοντας υπόψη του φυσικά την αναγνωρισιμότητα που απολαμβάνουν οι γνωστότερες καρέκλες της οικουμένης.
Αφού λοιπόν κατέληξε στη γενετική δεξαμενή του, άρχισε να διασταυρώνει τις αρχετυπικές καρέκλες για να παραχθούν οι νέοι -και εξελιγμένοι- απόγονοι. Η γενετική μηχανική βασίστηκε σε τρισδιάστατες απεικονιστικές τεχνικές, επιτρέποντας στον σχεδιαστή να παίζει με τις παραμέτρους που είχε θέσει εξαρχής.
Ο εξελικτικός δρόμος που ακολούθησε δεν είχε πάντα επιτυχία, με τα πειράματα να καταλήγουν συχνά σε τερατογενέσεις. Παρά ταύτα, το όραμά του της τρισδιάστατης διασταύρωσης καρεκλών απέδωσε συναρπαστικούς καρπούς, με τον ίδιο να ισχυρίζεται ότι απέχει ακόμα πολύ από την παραγωγή της τέλειας καρέκλας.
Δεν το βάζει όμως κάτω, καθώς το πείραμά του ανανεώνει ριζικά τον χώρο του σχεδιασμού επίπλου, με τις δημιουργίες του να έλκουν μεν την καταγωγή τους από τους περίφημους γονείς τους, διαθέτοντας ωστόσο τον απόλυτο δικό τους χαρακτήρα…
