Ερευνητές χρησιμοποιώντας τα τηλεσκόπια της NASA Spitzer και Hubble, ανακάλυψαν έναν γαλαξία υπέρλαμπρο γαλαξία στα πέρατα του σύμπαντος. Ο γαλαξίας, ο οποίος επισημαίνεται ως GN-108036, φαίνεται να γεννά αστέρια με «ανησυχητικό» ρυθμό.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τα τηλεσκόπια Spitzer και Hubble, εκτιμάται πως γαλαξίας «παράγει» 100 ήλιους ανά έτος, ισοδύναμους του δικού μας. Τριάντα φορές περισσότερους από όσους δημιουργεί, δηλαδή, ο δικός μας Γαλαξίας.
Παρατηρώντας τον γαλαξία είναι σαν βλέπουμε πίσω στο χρόνο, μιας και πιστεύεται ότι εμφανίστηκε περίπου 750 χρόνια μετά το θεωρητικό «Big Bang».
Η διεθνής ομάδα αστρονόμων, με επικεφαλής τον Masami Ouchi του Πανεπιστημίου του Τόκιο, στην Ιαπωνία ήταν η πρώτη που αναγνώρισε τον γαλαξία. Αρχικά χρησιμοποίησε το τηλεσκόπιο Subaru στο Mauna Kea στη Χαβάη και στη συνέχεια επαλήθευσε την απόσταση χρησιμοποιώντας το WM Keck Observatory, το οποίο βρίσκεται και αυτό στο Mauna Keα.
Ωστόσο, οι υπέρυθρες αναγνώσεις από τα Spitzer και Hubble ήταν ζωτικής σημασίας για τον καθορισμό των σχηματισμών αστέρων στον γαλαξία, ο οποίος φαίνεται να βρίσκεται περίπου 12.9 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά.
Οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν μια μέτρηση που ονομάζεται «ερυθρή μετατόπιση» για τον υπολογισμό της απόστασης των άστρων. Καθώς το φως ταξιδεύει σε υπερβολικά μεγάλες αποστάσεις τα μήκη κύματος «τεντώνονται», με αποτέλεσμα να γίνονται «κόκκινα», λόγω της διαστολής του σύμπαντος. Αντικείμενα με μία μεγαλύτερη «ερυθρή μετατόπιση», σημαίνει επομέωνς πως βρίσκονται πιο μακριά και πιο πίσω στο χρόνο.
Ο GN-108036 χαρακτηρίζεται από μια ερυθρή μετατόπιση του 7.2. Για να εξηγήσουμε τι ακριβώς αυτό σημαίνει, αρκεί να αναφέρουμε ότι ελάχιστοι γαλαξίες έχουν βρεθεί με μετατόπιση κοντά στο 7, ενώ μόλις δύο έχουν επιβεβαιωθεί ότι βρίσκονται με μεγαλύτερη του GN-108036. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι σαν να κοιτούμε μια κοσμική κάψουλα του χρόνου.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει την συγκεκριμένη ανακάλυψη τόσο εντυπωσιακή; Το ότι ένας τόσο μικρός γαλαξίας παράγει τόσους πολλούς αστέρες. Οι γαλαξίες που σχηματίστηκαν στις αρχές του σύμπαντος, δεν είχαν καταφέρει να συγκεντρώσει τόσο μεγάλη μεγάλη μάζα όπως οι μεταγενέστεροι σαν τον δικό μας. Ο GN-108036 ήταν πιθανώς ένας παίκτης σε μια εποχή που ονομάζεται «σκοτεινά χρόνια» του σύμπαντος.
Μια εποχή λίγο μετά το «Big Bang», όπου μια παχιά «ομίχλη» υδρογόνου διαπερνούσε το σύμπαν. Καθώς γαλαξίες, όπως ο GN-108036 άρχισαν να σχηματίζονται, κατέστησαν την ουσία αυτή διαφανή.
«Αυτός ήταν, συνεπώς, ένας πιθανός πρόγονος των μαζικών και εξελιγμένων γαλαξιών του σήμερα», δήλωσε ο Bahram Mobasher, μέλος της ομάδας από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Riverside.
