Κάποιοι τον είπαν οπορτουνιστή και καιροσκόπο, για άλλους ήταν ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του ιταλικού ποδοσφαίρου.
Όλοι όμως συμφωνούσαν σε κάτι για τον «Pablito»: ήταν γεννημένος σκόρερ!
Την ώρα που κάποιοι παίκτες κοντρολάρουν το παιχνίδι, άλλοι επιδεικνύουν ποδοσφαιρικά κόλπα και άλλοι τέλος κάνουν τη διαφορά με τη δύναμή τους, ο Πάολο Ρόσι δεν εντάσσεται σε καμιά κατηγορία. Κι αυτό γιατί ήταν απλά ένας τρομακτικός γκολτζής!
Τόσο στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής το 1978 όσο κυρίως στα γήπεδα της Ισπανίας το 1982, ο ιταλός «Pablito» θα έδειχνε σε όλη την οικουμένη τα φονικά ένστικτά του στο σκοράρισμα, γινόμενος έτσι ένας από τους κορυφαίους στράικερ της υφηλίου.
Αφού εγκαθίδρυσε λοιπόν τη φήμη του ταλαντούχου σκόρερ στο Παγκόσμιο του 1978, πετυχαίνοντας 3 γκολ και μοιράζοντας 4 ασίστ (οι Ατζούρι κατέκτησαν την τέταρτη θέση), αφού ταλαιπωρήθηκε με το διαβόητο σκάνδαλο με το υποτιθέμενο στημένο ματς που λίγο έλειψε να του στερήσει την καριέρα, αφού αποκλείστηκε άδικα από κάθε διοργάνωση για 2 χρόνια, αφού τον έκλεψε την τελευταία στιγμή η Γιουβέντους, ο Ρόσι επέστρεψε στα γήπεδα τον Απρίλιο του 1978, λίγες μόνο εβδομάδες πριν από το Μουντιάλ της Ισπανίας.
Παρά το γεγονός ότι όλοι τον θεωρούσαν ξοφλημένο, ο θρυλικός προπονητής των Ατζούρι, Enzo Bearzot, τον περιέβαλε με εμπιστοσύνη και τον ενέταξε στις τάξεις της εθνικής, παρά τη διετή απουσία του από τα γήπεδα.
Η διοργάνωση ξεκίνησε φτωχά για τη Σκουάντρα Ατζούρα: σε έναν όμιλο με το Περού, την Πολωνία και το Καμερούν, σημείωσαν μόλις δύο γκολ και πέρασαν απλώς επειδή σκόραραν περισσότερο από το Καμερούν. Και βέβαια κανείς δεν περίμενε ότι αυτή η Ιταλία θα έκανε κάτι καλό, όταν η μοίρα την έριξε στο ίδιο γκρουπ με τη Σελεσάο και την υπερασπίστρια του τίτλου Αργεντινή.
Κι όμως, το 2-1 κατά της Αργεντινής δείχνει σημάδια βελτίωσης της ομάδας, αν και ο άλλοτε κανονιέρης Ρόσι έχει σιγήσει, μη σκοράροντας έπειτα από 4 παιχνίδια. Τότε είναι που ο ομοσπονδιακός προπονητής αποφασίζει να δώσει στο πάλαι ποτέ αστέρι του ιταλικού ποδοσφαίρου μια τελευταία ευκαιρία να εντυπωσιάσει.
Τον ξεκινά στον αγώνα με τη Βραζιλία κι εκείνος τον ξεπληρώνει με ένα ιστορικό ματς, με τη Σελεσάο να χρειάζεται ακόμα και ισοπαλία για να προκριθεί στον ημιτελικό, στο οποίο σκοράρει χατ-τρικ και χαρίζει τη νίκη στην Ιταλία με 3-2!
Ο Ρόσι συνέχισε να εντυπωσιάζει με την απόδοσή του, τόσο στα ημιτελικά με την Πολωνία, όπου σκόραρε και τα δύο τέρματα των Ατζούρι στη νίκη με 2-0, αλλά και στον τελικό με τη Δυτική Γερμανία, όπου σημείωσε το πρώτο από τα τρία γκολ της Ιταλίας (3-1), κάτι που του εξασφάλισε, πέρα από την κούπα του πρωταθλητή κόσμου, και τον τίτλο του κορυφαίου σκόρερ της διοργάνωσης!
Η μηχανή του σκοραρίσματος που άκουγε στο όνομα Πάολο Ρόσι είχε μιλήσει, οδηγώντας αγέρωχα τη Σκουάντρα Ατζούρα στην πανηγυρική της κούπα. Αφού κατέκτησε και το Χρυσό Παπούτσι την επόμενη χρονιά, το 1986 ήταν ώρα για άλλο ένα Μουντιάλ, αυτό του Μεξικού.
Ο Πάολο Ρόσι δεν θα έπαιζε ωστόσο καθόλου στο συγκεκριμένο Μουντιάλ, αφήνοντας όλο τον κόσμο να τον θυμάται για το θρυλικό Παγκόσμιο του 1982, εκεί που έγινε ο ένας από τους δύο παίκτες της ποδοσφαιρικής ιστορίας (πλάι στον Μάριο Κέμπες) που κατέκτησε τα πάντα σε Μουντιάλ: κορυφαίος σκόρερ, πολυτιμότερος παίκτης και παγκόσμιος πρωταθλητής! Με την Ιταλία, ο Ρόσι σκόραρε 20 τέρματα σε 48 ματς…