Δεν υπάρχουν πολλοί μεσο-επιθετικοί στην ιστορία της μπάλας που να μπορούν να φτάσουν τα αθλητικά κατορθώματα του τρομερού Μεξικανού.

Κορυφαίος σκόρερ του ισπανικού πρωταθλήματος σε 5 αγωνιστικές σεζόν, κορυφαίος της μεξικανικής λίγκας, κάτοχος Χρυσού Παπουτσιού και εκπρόσωπος του μεξικανικού ποδοσφαίρου σε 3 Παγκόσμια Κύπελλα, ο Σάντσεζ παραμένει μέλος της χρυσής ενδεκάδας της Ρεάλ Μαδρίτης όλων των εποχών. Κι αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά, μιλάμε για τον παίκτη που έμεινε εξίσου γνωστός για τον ασύλληπτο τρόπο που πανηγύριζε!

Ο θρύλος της στρογγυλής θεάς κατείχε αναμφίβολα την τέχνη του σκοραρίσματος, την οποία συνδύαζε με τις απίθανες κωλοτούμπες του, κάνοντάς τον ήδη από νωρίς το «Niño de Oro» (Χρυσό Παιδί) του μεξικανικού ποδοσφαίρου.

Παρά το γεγονός όμως ότι ήταν μέλος της Εθνικής του Μεξικού στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του και συμμετείχε σε τρία Μουντιάλ, ο κορυφαίος θεσμός δεν ήταν το ατού του.

Ο περίφημος «Hugol» περιλήφθηκε στις τάξεις του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος του Μεξικού ήδη από το 1975, πάνω στην ώρα δηλαδή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976. Μέχρι τα 18 του μάλιστα είχε παίξει σε περισσότερους από 80 διεθνείς αγώνες και είχε σκοράρει ήδη 99 γκολ στο μεξικανικό πρωτάθλημα, πριν υπογράψει στην Ατλέτικο Μαδρίτης το 1981 και μετακινηθεί στη μεγάλη του αγαπημένη το 1985, γράφοντας με τη Ρεάλ μερικές από τις χρυσές σελίδες στην ιστορία του συλλόγου.

Το 1978 όμως είναι πια ώρα για Μουντιάλ. Παρά το άστρο του Σάντσεζ, δεν κατάφερε να αποτρέψει τις 3 ήττες στα ισάριθμα ματς του ομίλου, με το Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής να είναι η πρώτη μεγάλη εθνική του απογοήτευση…

Παρά την κακή μουντιαλική εμφάνιση, το άστρο του Σάντσεζ συνέχισε να ανατέλλει και σύντομα θα βρεθεί στην ισπανική λίγκα να γράφει ιστορία. Η αγωνιστική σεζόν μάλιστα του 1989-1990, στον κολοφώνα της καριέρας του, θα παραμείνει ιστορική: ο Σάντσεζ ισοφαρίζει το ισπανικό ρεκόρ γκολ στο πρωτάθλημα (38) και κλείνει τη χρονιά με το Χρυσό Παπούτσι αγκαλιά.

Στη διεθνή σκηνή όμως μετρούσε αποτυχίες και πάλι αποτυχίες. Έχοντας αποκλειστεί από την τελική φάση του Μουντιάλ του 1982, οι Μεξικάνοι μοιάζουν πανέτοιμοι για το Παγκόσμιο Κύπελλο της χώρας τους το 1986, με την τύχη να τους κλείνει πονηρά το μάτι, όταν κληρώνονται σε εύκολο όμιλο με το Βέλγιο, την Παραγουάη και το Ιράκ. Ο Σάντσεζ είναι μάλιστα ο μοναδικός παίκτης της εθνικής που παίζει εκτός χώρας και όλα τα φώτα είναι στραμμένα πάνω του.

Το αστέρι θα επιδείξει σε όλο τον πλανήτη τον χαρακτηριστικό πανηγυρισμό του μετά το γκολ που έβαλε με κεφαλιά στο Βέλγιο, στον πρώτο αγώνα του Μεξικού στη διοργάνωση…

Αυτό βέβαια έμελλε να είναι το ένα και μοναδικό γκολ που θα σκόραρε ποτέ σε τελική φάση Μουντιάλ, παρά τους 8 αγώνες που ευτύχησε να παίξει σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα! Άλλο ένα ηχηρό στιγμιότυπο της μουντιαλικής του καριέρας, το χαμένο πέναλτι με την Παραγουάη στην ίδια διοργάνωση, με το Μεξικό να αποχαιρετά έτσι άρον-άρον το Μουντιάλ…

Επόμενη απογοήτευση τα γήπεδα της Ιταλίας το 1990, όταν το τιμωρημένο Μεξικό δεν θα συμμετέχει στην τελική φάση του θεσμού, καθώς η ομοσπονδία είχε βάλει να παίξουν μεγαλύτερους ηλικιακά παίκτες σε τουρνουά νέων!

Ο Σάντσεζ θα παίξει το τρίτο και τελευταίο του Παγκόσμιο Κύπελλο το 1994 στις ΗΠΑ, Δεν θα υπήρχαν όμως άλλες πανηγυρικές κωλοτούμπες για τον 35άρη πια άσο, που καθόταν κυρίως στον πάγκο, εξαιτίας της διαμάχης του με την ποδοσφαιρική ομοσπονδία του Μεξικού, η οποία είχε πια κλιμακωθεί.

Ο σκόρερ του αστρονομικού 479 γκολ σε 849 ματς αποσύρθηκε από την ενεργό δράση σε ηλικία 39 ετών, έχοντας κάνει το γκολ με ψαλιδάκι συνώνυμο του ονόματός του…