«Η ιδέα ότι η πολιτική και τα σπορ διαχωρίζονται είναι για γέλια στην Ιταλία» γράφει στο «Calcio: A History of Italian Football» ο καθηγητής νεότερης ιστορίας στο UCL του Λονδίνου, John Mackintosh Foot και αν δούμε τα γεγονότα του μουντιάλ της Ιταλίας 1934, καταλαβαίνουμε τι εννοεί.
To πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο επί ευρωπαϊκού εδάφους έγινε στην Ιταλία το 1934 και αποτελούσε διακαή πόθο του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι για να εξαπολύσει τη φασιστική του προπαγάνδα και να αποδείξει διεθνώς τη δύναμη του καθεστώτος του.
Ο ιδρυτής και ηγέτης του φασιστικού ιταλικού κόμματος έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη για το ποδόσφαιρο και φυσικά δεν ήταν ο μόνος ηγέτης δικτατορικού καθεστώτος στην ιστορία που αναγνώρισε τις δυνατότητες εκμετάλλευσης του αθλήματος για τους πολιτικούς του σκοπούς.
Πάντως, ο Bill Murray γράφει στο «The World’s Game: A History of Soccer» πώς ο Ντούτσε ήταν «ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον αθλητισμό ως αναπόσπαστο κομμάτι της κυβέρνησης». Άλλωστε, πολλές από τις τεχνικές που υιοθέτησε ο Μουσολίνι, ακολούθησε αργότερα ο Χίτλερ στη ναζιστική Γερμανία.
Ο John Foot γράφει στο βιβλίο του πως παρόλο που οι ιστορίες από τις νίκες της Ιταλίας το 1934 και 1938 είναι γνωστές σήμερα, πολλά στοιχεία για τους αγώνες παραμένουν άγνωστα.
Εκείνη την εποχή, η ενημέρωση των φιλάθλων, όσων τουλάχιστον δεν βρίσκονταν στο γήπεδο, γίνονταν από τα καθεστωτικά μέσα και από τις προσωπικότητες του Τύπου που μετέδιδαν τα ματς.
Στην Ιταλία, αυτό σήμαινε πως το φασιστικό καθεστώς έλεγχε, διαμόρφωνε και μετέδιδε με τη δική του οπτική τις πληροφορίες από τους αγώνες της διοργάνωσης.
Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι , ένα από τα πιο δύσκολα τεστ που έπρεπε να ξεπεράσει η σκουάντρα ατζούρα του Vittorio Pozzo το 1934 για να φτάσει στον τελικό ήταν στα προημιτελικά κόντρα στη Ισπανία.
Στο βιβλίο του Clemente Angelo Lisi «A History of the World Cup 1930-2006» αναφέρεται πως ο Βέλγος διαιτητής referee Louis Baert, δεν έδωσε πολλά φάουλ που έκαναν οι ιταλοί παίκτες.
Μάλιστα, το sportsillustrated.com γράφει πως στο συγκεκριμένο παιχνίδι ακυρώθηκε γκολ του Ramon de Lafuente της Ισπανίας ως οφσάιντ, ενώ ο Lafuente ξεκίνησε πίσω από τέσσερις ιταλούς αμυντικούς, πριν σουτάρει.
Έτσι, η Ιταλία νίκησε με 1-0 και στους δύο αγώνες και πέρασε στην επόμενη φάση όπου αγωνίστηκε με την Αυστρία. Τη δήλωση ενός Ιταλού δημοσιογράφου επικαλείται και έρευνα φοιτητών του Πανεπιστημίου Duke στη Βόρεια Καρολίνα για το θέμα του Μουντιάλ του 1934. Ο διαιτητής Baert συμπεριφέρθηκε λαμβάνοντας υπόψη τη χώρα στην οποία έγινε ο αγώνας, είχε δηλώσει ο δημοσιογράφος Gianni Brera.
Πολλά ερωτήματα γύρω από τη στάση της διαιτησίας υπάρχουν και για τον επαναληπτικό αγώνα της προημιτελικής φάσης – πρώτος επαναληπτικός Παγκοσμίου Κυπέλλου- όπου το παιχνίδι κρίθηκε στο νικητήριο γκολ της Ιταλίας στο Guisseppe Meazza, το οποίο σύμφωνα με τον Foot, θα μπορούσε να είχε ακυρωθεί.
Αξίζει να αναφέρουμε πως οι περισσότερες αποκαλύψεις σχετικά με το συγκεκριμένο Μουντιάλ έχουν να κάνουν με την επιλογή των διαιτητών από τον Μουσολίνι, οι οποίοι «άνοιξαν» το δρόμο στους Ιταλούς για να πανηγυρίσουν το πρώτο τους Παγκόσμιο Κύπελλο.
Όσο οι Ιταλοί προχωρούσαν στο Μουντιάλ, φαίνεται πως τα φαινόμενα ευνοϊκής διαιτησίας κλιμακώθηκαν.
Διαιτητής του ημιτελικού αγώνα κόντρα στην Αυστρία ήταν ο Σουηδός Ivan Eklind. «Ο Μουσολίνι είχε βάλει έναν νεαρό Σουηδό σε εκείνο το παιχνίδι με τους Αυστριακούς. Μάλιστα λέγεται πως είχαν και ένα δείπνο το προηγούμενο βράδυ για να συζητήσουν για τις τακτικές», επισημαίνει ο Foot για τον αγώνα που έληξε 1-0 και έστειλε τους Ιταλούς στον τελικό με την Τσεχοσλοβακία.
Τη βραδιά πριν τον τελικό ο Μουσολίνι μίλησε στους Azzurri για να τους τονώσει το ηθικό. Εκεί, φέρεται να είπε: «Αν οι Τσέχοι παίξουν δίκαια, θα παίξουμε δίκαια. Αυτό είναι το σημαντικό, αλλά αν θέλουν να παίξουν βρώμικα, τότε οι Ιταλοί θα πρέπει να παίξουν πιο βρώμικα».
Μετά από 70 λεπτά χωρίς γκολ, η Τσεχοσλοβακία πήρε προβάδισμα στο σκορ με γκολ του Πουτς. Το γκολ της ισοφάρισης πέτυχε ο Ραϊμούντο Όρσι, δέκα λεπτά αργότερα, και το γκολ που έδωσε το παγκόσμιο κύπελλο στους ιταλούς σημείωσε ο Σκιάβιο στο 95ο λεπτό στην παράταση.
Όταν η παράταση τελείωσε, οι παίκτες σήκωσαν τον Vittorio Pozzo καθώς κατέκτησαν ένα μουντιάλ, το οποίο όμως δεν έμεινε στην ιστορία απλά ως το πρώτο παγκόσμιο Κύπελλο της Εθνικής Ιταλίας.
Έμεινε στην ιστορία και ως η διοργάνωση, την οποία εκμεταλλεύτηκε ο Μουσολίνι, κάνοντας τις αξίες του αθλητισμού να αντανακλούν πολλά χαρακτηριστικά ενός φασιστικού καθεστώτος.
Δεν είναι τυχαίο για παράδειγμα που η εφημερίδα που ίδρυσε ο Μουσολίνι «Il Popolo D’Italia» μετά τη νίκη στο Μουντιάλ, αναφερόταν στην «αρμονία, την πειθαρχία, την τάξη και το θάρρος» που έδειξε η εθνική ομάδα Ιταλίας στο γήπεδο.
Η αφίσα του Μουντιάλ 1934 που διοργανώθηκε στην Ιταλία
