Ο Φαν Χάαλ των χαμένων ονείρων

Τελευταία αγωνιστική στους ομίλους του Champions League. Η Γιουνάιτεντ παίζει την πρόκριση στο Volkswagen Arena, χάνει 2-1 και ψάχνει εναγωνίως τρόπο να αλλάξει τις ισορροπίες στην επίθεση. Ο Λουίς Φαν Χάαλ βγάζει τον Μάτα και περνάει στη θέση του τον Πάουελ, που είχε να εμφανιστεί στην 11άδα 16 μήνες, από την συντριβή-αποκλεισμό από την ΜΚ Ντονς στο League Cup. Μία κίνηση που αντανακλά την ανεπάρκεια ενός ρόστερ, το οποίο ο Ολλανδός είχε το χρόνο και χρήμα να χτίσει για να φτάσει εκ νέου στο υψηλότερο επίπεδο. Ins and outs Η διαδοχή του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον από τον Ντέιβιντ Μόγιες απέτυχε στη μετάβαση. Ο Σκωτσέζος παρέλαβε ένα ρόστερ με στενά περιθώρια βελτίωσης, χωρίς όμως να είναι αυτό που αρκετοί περιγράφουν «καμμένη γη». Από τους 18 παίκτες που έκαναν 15+ εμφανίσεις τη χρονιά του τίτλου μόνο οι 3 ήταν 30+ ηλικιακά. Είχε την ευκαιρία να κάνει μόνο δύο κινήσεις. Τον Μαρουάν Φελαϊνί και τον Χουάν Μάτα. Δεν ήταν αρκετοί.  Από την άλλη, ο Φαν Χάαλ ξόδεψε περίπου 285 εκατομμύρια λίρες για να δημιουργήσει τους «Κόκκινους Διαβόλους» που θα επανέρχονταν ξανά δυναμικά. Παραχώρησε επενδύσεις, όπως ο Ντι Μαρία, συγκρούστηκε με σταθερές αξίες, όπως ο Φαν Πέρσι. Απέκτησε 13 παίκτες  και το καλοκαίρι, μετά από αρκετό καιρό, έκλεψε τις εντυπώσεις στη μεταγραφικά αγορά ενώ πρόσθεσε επάρκεια και ποιότητα στη μεσαία γραμμή με τους Σνάιντερλεν και Σβάινσταϊγκερ. Ωστόσο, δεν πήρε κεντρικό αμυντικό παρότι κυνήγησε για όλο το καλοκαίρι τον Ράμος. Ενσωμάτωσε τελευταία στιγμή τον Μαρσιάλ, ποντάροντας σε έναν 19χρονο για να κάνει τη διαφορά στην επίθεση. Και παρότι η επιλογή του Γάλλου είχε άμεση επίδραση στο επιθετικό παιχνίδι, με το ταλέντο του να είναι αδιαμφισβήτητο, δεν παύει να είναι ένας 19χρονος. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ή ο Ρούνεϊ, στην ηλικία του είχαν σημαντικό ρόλο, αλλά δεν ήταν βασικοί σε κάθε παιχνίδι. Δεν βασιζόταν όλο το επιθετικό παιχνίδι πάνω τους. Ο Μαρσιάλ επωμίστηκε αυτόν τον ρόλο και όπως φαίνεται δεν υπάρχουν εναλλακτικές, με δεδομένο το ντεφορμάρισμα του Ρούνεϊ. Ο Τσιτσαρίτο αποδεικνύει ότι θα μπορούσε να ανταποκριθεί. Έχει σημειώσει μόλις δύο γκολ λιγότερα από ότι όλοι οι παίκτες του στο φετινό Champions League! Ο Αντνάν Γιανουζάι επίσης παραχωρήθηκε, ενώ όπως φαίνεται τώρα θα μπορούσε να προσφέρει, έστω στο rotation. Υπήρξαν επιλογές, όπως του Νταρμιάν και του Ντεπάι, που παρότι είναι επαρκείς, δεν κάνουν τη διαφορά. Κοιτάζοντας την 11άδα σε συνάρτηση με τα χρήματα που ξοδεύτηκαν, ο Μάικλ Όουεν στάθηκε στην απουσία παικτών με το ειδικό βάρος του ηγέτη στη Γιουνάιτεντ. Μια Γιουνάιτεντ που ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον πάντα προσπαθούσε να περάσει στους παίκτες της τη φιλοσοφία ότι δεν υπάρχει κλαμπ που να θεωρείται μεγαλύτερο. «Βλέπεις την ομάδα τώρα και αναρωτιέσαι αν υπάρχουν παγκόσμιας κλάσης παίκτες πλέον εκει. Ο Ντε Χέα σίγουρα και μετά θα μπορούσες να μιλήσεις ίσως για έναν δύο-ακόμα. Θα περίμενες από αυτό το ποσό χρημάτων που δαπανήθηκε ότι θα υπήρχαν τουλάχιστον 4-5 world class παίκτες», τόνισε. Τακτική προσέγγιση Ο Ολλανδός κατάφερε να βελτιώσει σημαντικά την ανασταλτική εικόνα της ομάδας του φέτος. Η παρουσία του Ντάλεϊ Μπλιντ σε ρόλο κεντρικού αμυντικού παραξένεψε πολλούς, ωστόσο ήταν ένα τρικ που στα πρώτα ματς βοήθησε πολύ την τακτική παρουσία όλης της τετράδας, με τον Ολλανδό να καθοδηγεί την άμυνα, να έχει σωστές τοποθετήσεις και τον τρόπο να ηρεμήσει το παιχνίδι. Ωστόσο, στο κομμάτι της δημιουργίας, παρά την ενίσχυση του άξονα, υπάρχει σημαντικό ζήτημα. Η υπερπροστατευτική προσέγγιση του Φαν Χάαλ ουσιαστικά καταπνίγει την ελευθερία των παικτών που θα μπορούσαν να αλλάξουν με μια τους μπαλιά, ή μια κίνηση το τέμπο στην ανάπτυξη. Έξι παίκτες πίσω από τη μπάλα, βάθος στις γραμμές και οι δύο κεντρικοί μέσοι να μένουν πίσω για να διασφαλίσουν το αμυντικό κομμάτι. Λείπει το ρίσκο και στις περιπτώσεις που οι «Κόκκινοι Διάβολοι» αναγκάζονται να βγουν μπροστά για να ψάξουν το γκολ, όπως για παράδειγμα με την Βόλφσμπουργκ, δείχνουν ανεπαρκείς. Η Γιουνάιτεντ έχει τη μεγαλύτερη κατοχή στην Premier League (60.3%), αλλά δεν βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα των σουτ ανά αγώνα. Έχει μόλις 11.1 μέσο όρο, εκ των οποίων τα 3.6 στην εστία, την ώρα που η Σαουθάμπτον, για παράδειγμα, βγάζει 14.9 σουτ/ματς.  Το 1-1 με τη Λέστερ είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα του αδιεξόδου στο πλάνο της ανάπτυξης. Είχε 84% επιτυχία στις πάσες, 29 σέντρες, 60% κατοχή, αλλά έκανε μόλις τρία σουτ παραπάνω από την αντίπαλό της. «Η ομάδα δείχνει κατακερματισμένη», σχολίασε ο Ρίο Φέρντιναντ. Στην πρώτη δεκάδα της Premier League μόνο η Λίβερπουλ (18) και η Γουότφορντ (17) έχουν χειρότερη επίθεση από τους Μανκούνιανς. Παράλληλα, ο Φαν Χάαλ δεν δείχνει να βοηθάει με κινήσεις από τον πάγκο. Δεν είναι μόνο το ματς της Τρίτης, όπου οι αλλαγές του έδειχναν ακατανόητες. Η μαγεία που έκανε στο Μουντιάλ με τον Κρουλ να μπαίνει πριν τα πέναλτι με την Κόστα Ρίκα και να κρίνει την πρόκριση δείχνει να έχει μείνει στα γήπεδα της Βραζιλίας… Το αρνητικό man-management Την αλλαγή του Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ ακολούθησε η δημόσια κριτική του Λουίς Φαν Χάαλ προς το πρόσωπο του, καθώς αμφέβαλε αν είναι ο ίδιος Σβαϊνστάιγκερ που είχε όταν προπονούσε την Μπάγερν Μονάχου. Η τοποθέτησή του προκάλεσε την παρέμβαση του Ομοσπονδιακού προπονητή Γιοακίμ Λεβ, ο οποίος προσπάθησε να ανυψώσει το ηθικό του «Σβάινι». Δεν είναι η πρώτη φορά που Ολλανδός παίζει φουλ επίθεση απέναντι στους παίκτες του. Ο Ρόμπιν Φαν Πέρσι και ο Άνχελ Ντι Μαρία έφυγαν από το Old Trafford έχοντας προηγουμένως δεχθεί δημόσια τα πυρά του προπονητή τους. Ο συμπατριώτης του απάντησε το καλοκαίρι με τον ίδιο τρόπο, δημόσια. Όταν αποχώρησε ο Ερνάντες, ο οποίος είναι on fire στη Λεβερκούζεν, δήλωνε ότι στη Γερμανία «με έκαναν να αισθάνομαι σημαντικός και αγαπημένος». Η απόδοσή του στο γήπεδο δείχνει πως ο τρόπος που τον προσέγγισαν οι «ασπιρίνες» τον βοήθησε να βρει την αυτοπεποίθηση που του έλειπε. Ο Πάντι ΜακΝερ τα άκουσε μετά το 1-1 με τη Λέστερ, με τον manager του να τον ειρωνεύεται επειδή «πίστεψε ότι έγινε επιθετικός». Πληροφορίες από το ρεπορτάζ ανέφεραν ότι κάποιοι από τους ποδοσφαιριστές μίλησαν στον Ολλανδό πέρυσι, εκφράζοντάς του την ανησυχία τους ότι η δημόσια κριτική που ασκούσε στον Λουκ Σο του κατέστρεφε την αυτοπεποίθηση. «Οι νεαροί παίκτες χρειάζονται καθοδήγηση από τους έμπειρους. Κάποιος σαν τον Κρις Σμόλινγκ πρέπει να ακούγεται περισσότερο. Ο Σβαϊνστάιγκερ ήταν πολύ σιωπηρός ξανά», τόνισε ο Πολ Σκόουλς μετά το παιχνίδι του αποκλεισμού. Ο «Σβάινι», με τις εμπειρίες, την προσωπικότητα και τις παραστάσεις του θα μπορούσε να παίξει αυτόν το ρόλο του καθοδηγητή. Όταν όμως η ψυχολογία είναι καταβαραθρωμένη, αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει. Ο Φαν Χάαλ είναι γνωστός από το παρελθόν του για την… δικτατορική σχέση που αναπτύσσει στα αποδυτήρια. Ένας από τους βασικούς κανόνες του Σερ Άλεξ όμως ήταν να μην βγάζει στη σέντρα τους παίκτες του δημόσια. Αυτό πλέον έχει αλλάξει. Μόνο ο τίτλος… Οι Red Devils είχαν πρώτο στόχο το Πρωτάθλημα και παρά τις επιθετικές αδυναμίες μένουν στο παιχνίδι, με τη φετινή συγκυρία να τους ευνοεί. Η Τσέλσι έχει ξεχάσει τον τίτλο, η Λέστερ δεν είναι και πολύ πιθανόν να αντέξει μέχρι το τέλος, η Άρσεναλ έχει τραυματισμούς και Ευρώπη, η Σίτι αστάθεια και Champions League. Πρόκειται όμως για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο αποκλεισμός στους ομίλους του Champions League, εκτός από οικονομικά, την πληγώνει και σε status, όπως και αυτό καθεαυτό το στιλ παιχνιδιού της. Η αλλαγή στην αγωνιστική της ταυτότητα δεν αρέσει σε πολλούς, κυρίως αν δεν θυσιάζεται, τουλάχιστον, για το αποτέλεσμα. Πλέον ο Λουίς Φαν Χάαλ κρίνεται με λιγότερη επιείκεια και υπομονή, αφού ο πήχης από το φετινό καλοκαίρι, μετά τον πρώτο του χρόνο που του δόθηκε πίστωση και τα χρήματα που δαπάνησε, ανέβηκε πολύ. Μόνο ένας τίτλος θα μπορούσε να μακιγιάρει την κατάσταση, αν και δεν είναι καθόλου σίγουρο αν θα μείνει στη θέση του μέχρι το τέλος του Πρωταθλήματος… Πηγή: gazzetta.gr