Πώς ο Μπαρτομέου αποδόμησε την κορυφαία Μπαρτσελόνα όλων των εποχών

Ο Τζον Χένρι Άντερσον υπήρξε επαγγελματίας μάγος από το Κινκαρντένισαϊρ της Σκωτίας, ο οποίος πιστώνεται την μεταφορά των παραστάσεων των μάγων από τους δρόμους στα θέατρα. Θεωρείται, μάλιστα, ο «πατέρας» του πιο γνωστού κόλπου των μάγων: Το κουνέλι που βγαίνει από το καπέλο.

Με παρεμφερή ταχυδακτυλουργικά κόλπα προσπάθησε ο Τζουσέπ Μαρία Μπαρτομέου Φλορέτα να παρατείνει την παραμονή του στον προεδρικό θώκο της Μπαρτσελόνα, προτού υποχρεωθεί εντέλει να παραιτηθεί το βράδυ της περασμένης Τρίτης (27/10).

Ο 57χρονος επιχειρηματίας, η εταιρεία του οποίου ειδικεύεται στην κατασκευή των διαδρόμων για την είσοδο σε αεροπλάνα και πλοία (εξ’ ου και το απαξιωτικό παρατσούκλι «θυρωρός» που χρησιμοποιούν κάποιοι), φεύγει από τον καταλανικό σύλλογο παραθέτοντας ότι επί προεδρίας του η ποδοσφαιρική ομάδα κατέκτησε το δεύτερο τρεμπλ της ιστορίας της (2015).

Ότι ο σύλλογος πήρε συνολικά 34 τίτλους (σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, χάντμπολ, ποδόσφαιρο σάλας και χόκεϊ με πατίνια, τα πέντε επαγγελματικά τμήματα), γιγαντώθηκε στην αγορά, τα έσοδα του θα είχαν φτάσει το ένα δισεκατομμύριο ευρώ αν δεν προέκυπτε η πανδημία του κορονοϊού και η κρίση που έφερε μαζί της, αλλά και ότι έχει εγκριθεί για να γίνει το «Espai Barça», ένα μεγαλεπήβολο (και πανάκριβο) πρότζεκτ που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την πλήρη ανακαίνιση του (πεπαλαιωμένου πλέον) «Καμπ Νόου».

Την ίδια ώρα, όμως, η ποδοσφαιρική ομάδα κινήθηκε σταθερά προς την πλήρη κατάρρευσή της με το ατιμωτικό 8-2 από την Μπάγερν Μονάχου και το μεγάλο της αστέρι, Λιονέλ Μέσι, ζήτησε να φύγει, το «Espai Barça» έχει μείνει στάσιμο και κατασκευάστηκε μόνο το γήπεδο της δεύτερης ομάδας, τα έξοδα έχουν καταλήξει να είναι περισσότερα από τα έσοδα (!) και, το πιο σημαντικό, ο σύλλογος οδηγήθηκε επανειλημμένως στα δικαστήρια εξαιτίας των παρατυπιών στην μεταγραφή του Νεϊμάρ και έγινε άνω – κάτω από το περίφημο «Barçagate», με την ίδια την Μπαρτσελόνα να προσλαμβάνει εταιρεία για να δυσφημίζει στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης παλιότερα στελέχη του συλλόγου, αλλά ακόμα και ποδοσφαιριστές της τωρινής ομάδας, όπως ο ίδιος ο Μέσι ή ο Ζεράρ Πικέ.

«Δεν υπάρχει πρότζεκτ ούτε τίποτα, γίνονται ταχυδακτυλουργικά κόλπα και κλείνονται τρύπες, ενώ συμβαίνουν τα γεγονότα» εξήγησε ο Μέσι στην καλοκαιρινή συνέντευξη του «μένω», στην πιο… μη Μέσι ατάκα που έχει πει ποτέ ο Αργεντινός. Ε, τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα φαίνεται πως στέρεψαν από το μανίκι του, κατά πολλούς, πιο αποτυχημένου προέδρου στα 121 χρόνια ιστορίας του συλλόγου…

Η φιλοσοφία του τίποτα

Αρχικά, ο Μπαρτομέου ανέλαβε την προεδρία τον Ιανουάριο του 2014, διαδεχόμενος τον καλό φίλο και συνεργάτη του Σάντρο Ροσέλ, ο οποίος παραιτήθηκε, εξαιτίας των δικαστικών περιπετειών στις οποίες έμπλεξε ο σύλλογος, λόγω των (δεδομένων) παρατυπιών στην μεταγραφή του Νεϊμάρ.

Ο άλλοτε επικεφαλής του τμήματος μπάσκετ του συλλόγου, ο οποίος στα νιάτα του είχε παίξει μπάσκετ ως πλέι μέικερ και γκαρντ στα τμήματα υποδομής των Μπαρτσελόνα και Εσπανιόλ, ένιωσε πως έβαλε «τρίποντο» στην καριέρα του ως παράγοντας, αλλά αποδείχθηκε απελπιστικά λίγος για την συγκεκριμένη θέση.

Παρ’ ότι μεσολάβησε η τιμωρία – ξεφτίλα της FIFA για παραβιάσεις στην απόκτηση ανήλικων ποδοσφαιριστών, εκμεταλλεύτηκε την συγκυρία και, ευνοημένος από το γύρισμα της τύχης και την αποτελεσματικότητα της τριπλέτας MSN (Messi – Neymar – Suarez), προκήρυξε εκλογές στα μέσα της σεζόν 2014-15 για το καλοκαίρι. Τότε, δηλαδή, που η ποδοσφαιρική ομάδα είχε κατακτήσει το δεύτερο τρεμπλ της ιστορίας της, με αποτέλεσμα να ο Μπαρτομέου να κερδίσει με σχετική άνεση την ψήφο εμπιστοσύνης των μελών.

Από τότε, όμως, οι κινήσεις του οδήγησαν στην αποδόμηση της κορυφαίας Μπαρτσελόνα όλων των εποχών και, κυρίως, έδειξαν την αδυναμία του να διαχειριστεί σωστά την επόμενη μέρα, παρ’ ότι ο σύλλογος είχε τα φόντα για να κάνει πολύ πιο ομαλή και επιτυχημένη την μετάβαση στη νέα πραγματικότητα, αυτή χωρίς Πεπ Γκουαρδιόλα, Τσάβι, Αντρές Ινιέστα και, σύντομα, Λιονέλ Μέσι.

Στα έξι χρόνια της θητείας του, η Μπάρτσα έχασε εντελώς το DNA της, την φιλοσοφία της και πορεύονταν με γνώμονα το χρήμα, χωρίς συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο. Είναι χαρακτηριστικό πως σε αυτό το διάστημα άλλαξαν πέντε αθλητικοί – τεχνικοί διευθυντές (Αντόνι Θουμπιθαρέτα, Ρομπέρτ Φερνάντεθ, Πεπ Σεγούρα, Ερίκ Αμπιντάλ και Ραμόν Πλάνες) και άλλοι τόσοι προπονητές (Χεράρδο Μαρτίνο, Λουίς Ενρίκε, Ερνέστο Βαλβέρδε, Κίκε Σετιέν και Ρόναλντ Κούμαν).

Η Μπαρτσελόνα «κατάφερε», γιατί περί κατορθώματος πρόκειται, να επενδύσει πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ σε μεταγραφές και η πλειοψηφία τους να έχουν μηδαμινή προσφορά, είτε γιατί οι ποδοσφαιριστές δεν προσαρμόστηκαν ποτέ είτε, γιατί απλούστατα δεν ταίριαζαν στην φιλοσοφία (στην ποια;) του συλλόγου.

Η μετάβαση στη νέα εποχή γίνεται φέτος, αλλά απότομα και με λάθος τρόπο, έστω και αν υπάρχουν περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που αφήνουν μια χαραμάδα ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον (Ανσού Φατί, Πέδρι, Ρίκι Πουτς, Φρένκι ντε Γιονγκ, Φρανσίκο Τρινκάο και Σερζίνιο Ντεστ).

Ένα μέλλον, όμως, που απαιτεί καθορισμένο ποδοσφαιρικό πρότζεκτ, στηριζόμενο σε συγκεκριμένη φιλοσοφία και πλάνο, το οποίο δεν θα αλλάζει από την μια ημέρα στην άλλη και θα έχει προοπτική επιτυχίας, έστω και αν αυτή δεν είναι άμεση, όπως κακόμαθαν την τελευταία δεκαετία οι παροικούντες το «Καμπ Νόου».

Δικαστήρια και «Barcagate

Η θητεία του Μπαρτομέου ξεκίνησε για τους λάθος λόγους (παραίτηση Ροσέλ για το παρασκήνιο της μεταγραφής Νεϊμάρ), αλλά ο 40ός πρόεδρος του συλλόγου δεν φρόντισε να αφήσει τους Μπλαουγκράνα μακριά από τα δικαστήρια.

Η Μπάρτσα σύρθηκε στις δικαστικές αίθουσες και, παρ’ ότι το ΔΣ δεν το ήθελε, συμφώνησε εντέλει να αποδεχθεί ένα πρόστιμο 5,5 εκατομμυρίων ευρώ και την παραδοχή ευθύνης για φοροδιαφυγή, με αντάλλαγμα να απαλλαχθούν από τις κατηγορίες ο Μπαρτομέου, ο Ροσέλ και, από σπόντα βεβαίως, ο Νεϊμάρ.

Η κορυφή του… παγόβουνου, όμως, ήταν αναμφίβολα το «Barçagate», το οποίο αποκάλυψε ότι ο Μπαρτομέου και οι συνεργάτες του προσέλαβαν την εταιρεία «I3Ventures» για να αναλάβει να δυσφημεί σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης ανθρώπους του περιβάλλοντος Μπάρτσα από το παρελθόν, υποψήφιους προεδρικούς αντιπάλους του «Μπάρτο», ακόμα και ποδοσφαιριστές της τωρινής ομάδας και, μάλιστα, σημαίες της, όπως ο Μέσι και ο Πικέ.

Εξαιτίας αυτού του σκανδάλου, παραιτήθηκαν έξι μέλη του ΔΣ, μεταξύ των οποίων ο εκ των αντιπροέδρων Εμίλι Ρουσό, ο οποίος προορίζονταν ως ο συνεχιστής του «έργου Μπαρτομέου» (;), αλλά έκτοτε είναι ένας από τους μεγαλύτερους πολέμιους του πρώην πια προέδρου της Μπαρτσελόνα, κατηγορώντας τον επί της ουσίας για διαφθορά. Και αυτό λέει πολλά για τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας του στο τιμόνι του συλλόγου.

Οικονομική «μαύρη τρύπα»

Επί θητείας Μπαρτομέου, το brand name της Μπαρτσελόνα εκτοξεύτηκε (και άλλο) στην παγκόσμια αγορά και τα έσοδα του συλλόγου, κυρίως από εμπορικές συμφωνίες και χορηγίες, άγγιξαν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως (!).

Την ίδια ώρα, βεβαίως, η διαχείριση αυτών των εσόδων ήταν εντελώς λανθασμένη, αφού η διοίκηση απέτυχε να κρατήσει σε ένα φυσιολογικό ύψος τις αποδοχές των ποδοσφαιριστών, οι οποίες την σεζόν 2017-18 εκτοξεύτηκαν στα 639 εκατομμύρια ευρώ (!), ήτοι το 70% του προϋπολογισμού του συλλόγου.

Η οικονομική κρίση που προκάλεσε (και προκαλεί) η πανδημία του κορονοϊού προκάλεσε ζημίες που φτάνουν τα 200 εκατομμύρια ευρώ, η διοίκηση ζήτησε (και πέτυχε) μείωση από τους ποδοσφαιριστές και υπαλλήλους και, προτού αποχωρήσει, επιχείρησε να επαναλάβει την «προσαρμογή» (όπως την χαρακτήρισε ο Μπαρτομέου) μισθών στη νέα, πολύ δύσκολη εποχή.

Τα έξοδα της Μπαρτσελόνα κοντεύουν να ξεπεράσουν τα έσοδα, η «μαύρη τρύπα» μεγαλώνει (το χρέος έχει φτάσει στα 820 εκατομμύρια ευρώ!) και υποχρέωσε τον σύλλογο να ψάξει δάνειο από την «Goldman Sachs» για την χρηματοδότηση του «Espai Barça», το οποίο προς το παρόν έχει «παγώσει», με τον Μπαρτομέου να παραδέχεται ότι, αν δεν υπάρξει νέα συμφωνία για μειώσεις, οι συνέπειες μπορεί να είναι πολύ σοβαρές για την οικονομική σταθερότητα των Μπλαουγκράνα.

Μέσι και πρόταση μομφής

Βάσει καταστατικού, ο Μπαρτομέου δεν είχε δικαίωμα να διεκδικήσει νέα προεδρική θητεία το επόμενο καλοκαίρι, οπότε ούτως ή άλλως ήταν «τελειωμένος». Τα τελευταία καρφιά στο (παραγοντικό) φέρετρό του, όμως, μπήκαν από τον Λιονέλ Μέσι και την επιτυχημένη πρόταση μομφής.

Ο Αργεντινός σούπερ σταρ, ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του συλλόγου, απηύδησε από τις συνεχείς σφαλιάρες στο Champions League και ζήτησε να φύγει. Ο Μπαρτομέου τον εκβίασε ουσιαστικά με την ερμηνεία της περίφημης ρήτρας στο συμβόλαιό του για το αν έμενε ή όχι ελεύθερος, ο Μέσι δεν θέλησε να τεθεί δικαστικά αντιμέτωπος με την ομάδα της καρδιάς του και έκανε πίσω, μένοντας με το ζόρι.

Αυτή η εξέλιξη δεν εμπόδισε έναν εκ των πιθανών υποψηφίων για την προεδρία, τον Τζόρντι Φαρέ, να ξεκινήσει την διαδικασία για πρόταση μομφής κατά της τωρινής διοίκησης η οποία, με την στήριξη του Βίκτορ Φοντ (εκ των φαβορί για τη νίκη στις εκλογές) και χιλιάδων μελών, πέτυχε να συγκεντρώσει σχεδόν είκοσι χιλιάδες υπογραφές που ζητούσαν την διενέργεια δημοψηφίσματος για να «πέσει» η διοίκηση Μπαρτομέου.

Ο τελευταίος, βλέποντας πολύ πιθανό να γίνει ο πρώτος πρόεδρος στην ιστορία του συλλόγου που θα έφευγε μέσα από αυτή την διαδικασία, επιχείρησε να εμπλέξει και την αστυνομία σε έρευνα για πλαστές (;) υπογραφές και, αφού απέτυχε, στη συνέχεια χρησιμοποίησε το «χαρτί» της τοπικής κυβέρνησης, μήπως πάει πιο πίσω η διαδικασία, πέσει εν μέσω πιθανής καραντίνας και ακυρωθεί. Δεν τα κατάφερε, όμως, και προτίμησε να παραιτηθεί, από το να κάνει ακόμα πιο βαρύγδουπο τον ήχο της πτώσης του.

Η επόμενη μέρα

Η είδηση της παραίτησης Μπαρτομέου πέτυχε την ποδοσφαιρική ομάδα στο Τορίνο και την ώρα που οι ποδοσφαιριστές έπαιρναν το δείπνο τους στο ξενοδοχείο. Έκπληξη και έγκριση ήταν οι κυρίαρχες αντιδράσεις, αφού οι παίκτες θεωρούν ότι η αποχώρηση του προέδρου θα ρίξει τους τόνους για τους επόμενους τρεις μήνες, μέσα στους οποίους θα πρέπει να οριστεί ημερομηνία για τις εκλογές.

Πλέον ο σύλλογος περνάει στα χέρια μιας διαχειριστικής διοίκησης που δεν έχει την δυνατότητα να παίρνει καίριες αποφάσεις, πέραν από αυτές που θα βοηθούν στην εύρυθμη καθημερινότητα του, και θα έχει ως πρόεδρο τον Κάρλες Τουσκέτς, έναν γνωστό τραπεζίτη που το 1978, μόλις σε ηλικία 27 ετών, υπήρξε ο πρώτος ταμίας επί προεδρίας Τζουσέπ Γιουίς Νούνιεθ.

Οι πιθανοί υποψήφιοι υποδέχθηκαν με διθυραμβικά σχόλια το τέλος της εποχής Μπαρτομέου και ο Εμίλι Ρουσό θα έρθει σε επαφή με διάφορους εξ’ αυτών, αναζητώντας μια κοινή υποψηφιότητα, με σκοπό να έχει την συναίνεση μεγαλύτερου αριθμού μελών.

Ο Τζουάν Λαπόρτα, ο πρόεδρος της αναγέννησης του συλλόγου το 2003 και ο Βίκτορ Φοντ, ο οποίος έχει συμφωνήσει με τον Τσάβι ώστε να είναι η «σημαία» του πρότζεκτ του, φαντάζουν αυτή την στιγμή ως τα φαβορί, σε μια κούρσα που θα έχει μόνο όσους… δρομείς καταφέρουν να συγκεντρώσουν 5.506 υπογραφές μελών (το 5% των 110.332 μελών, δηλαδή), ώστε να θεωρούνται και επισήμως υποψήφιοι.

Η επόμενη μέρα στην Μπαρτσελόνα είναι γεμάτη αβεβαιότητα και ερωτηματικά. Φαντάζει, όμως, λίγο πιο αισιόδοξη, από την στιγμή που λείπει ο Μπαρτομέου από την κεντρική εικόνα…

Πηγή: gazzetta.gr