Το δέκα το καλό

Μισό αιώνα ζωής συμπληρώνει ο -για πολλούς- κορυφαίος παίκτης που έχει δει ποτέ ο πλανήτης. Σας παρουσιάζουμε τα καλύτερα δέκα από το καλύτερο δέκα, τον Ντιέγκο Μαραντόνα.

1. Η πρώτη σύσταση
Μπορεί στο μουντιάλ του 1978 ο Σέζαρ Μενότι να απέκλεισε από την αποστολή της Εθνικής Αργεντινής τον 17χρονο playmaker της Αρχεντίνος Τζούνιορς, όμως δεν συνέβη το ίδιο έναν χρόνο μετά στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Νέων. Μαζί με τον Ραμόν Ντίας, ο Ντιέγκο έδειξε ότι κάθε αντίπαλος είναι λίγος και η Αλμπισελέστε κατέκτησε την κούπα βάζοντας 20 γκολ και με παθητικό μόλις δύο!
Δεν χρειάζεται κανείς να είναι μάγος: Ο Μαραντόνα πήρε σπίτι του τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη του τουρνουά με εντυπωσιακές εμφανίσεις, ντρίμπλες, πάσες, τελειώματα και εκτελέσεις στημένων φάσεων. Ο Ντιέγκο, που σκόραρε στον τελικό, έκανε τους πάντες μάρτυρες της ιστορίας που μόλις είχε αρχίσει να γράφεται…

2. Τήρησε την υπόσχεση για 4 γκολ!
Το 1980, σε συνέντευξή του ο τερματοφύλακας της Μπόκα Τζούνιορς, Ούγκο Γκάτι, είχε πει ότι ‘ο Μαραντόνα είναι ένας gordito (χοντρούλης) ο οποίος μπορεί να παίξει πολύ καλό ποδόσφαιρο’. Εκείνη την εποχή, ο Ντιέγκο αγωνιζόταν ακόμα με την πρώτη του ομάδα, Αρχεντίνος Τζούνιορς και δεν πήρε με καλή διάθεση το… κοπλιμέντο του Γκάτι. Υποσχέθηκε να του βάλει τέσσερα γκολ όταν οι δύο ομάδες παίξουν μαζί στο πρωτάθλημα.
Παρά την παρουσία του 20χρονου τότε, Μαραντόνα, η Αρχεντίνος ήταν μία πολύ μέτρια ομάδα, ενώ για την σύγκρισή της με την διεθνούς φήμης Μπόκα, ούτε λόγος! Ο Ντιέγκο κράτησε την υπόσχεσή του σκοράροντας με πέναλτι, με υπέροχο τσίμπημα της μπάλας, ενώ επίσης έστειλε συστημένες δύο μπάλες στα δίχτυα του Γκάτι από χτυπήματα φάουλ! Μπόκα-Αρχεντίνος 3-5!

3. Το χέρι του Θεού
Στα προημιτελικά του μουντιάλ του 1986, η Αργεντινή αντιμετώπισε την Αγγλία η οποία προηθήθηκε 1-0. Ο Μαραντόνα πήρε την κατάσταση στα… χέρια του στο ξεκίνημα στου δευτέρου ημιχρόνου. Ο Στιβ Χοτζ σε διεκδίκηση με τον Βαλδάνο έστειλε τη μπάλα με λόμπα προς την εστία της ομάδας του και ο ύψους 1.65 μ. Μαραντόνα πήδηξε με τον Πίτερ Σίλτον των 1.85 μ.
Ο Ντιεγκίτο τσίμπησε τη μπάλα με το χέρι, την έστειλε στα δίχτυα, ξεγελώντας τον διαιτητή που αγώνα, Αλί Μπιν Νασέρ, που έδειξε σέντρα. «Το 1-1 έγινε από το χέρι του Θεού».

4. Το γκολ του αιώνα
Μπορεί οι Αγγλοι να είχαν ξενερώσει από το πρώτο γκολ της Αργεντινής, όμως ποτέ δεν θα μπορούσαν να φανταστούν τι τους περίμενε μετά. Ο Μαραντόνα τους έδειξε με τον πλέον επιβλητικό τρόπο το ταλέντο του, περνώντας όλη την ομάδα και τον τερματοφύλακα μόλις τρία λεπτά αργότερα.
Το γκολ του αιώνα ήρθε μετά το χέρι του Θεού για την Αργεντινή, με τον Μαραντόνα να παίρνει τη μπάλα πίσω από τη σέντρα και να κάνει κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ μέχρι σήμερα. Η Αλμπισελέστε επικράτησε 2-1 και προκρίθηκε στα ημιτελικά.

5. Η κατάκτηση του μουντιάλ στο Μεξικό
Αφού απέκλεισαν την Αγγλία στα προημιτελικά, ο Μαραντόνα και η Αργεντινή είχαν δύσκολη αποστολή κόντρα στο Βέλγιο στους «4». Ο Ντιέγκο ήταν ξανά εκεί. Πετυχαίνοντας πάλι δύο γκολ, οδήγησε την Αλμπισελέστε σε δεύτερο τελικό μουντιάλ στις τρεις τελευταίες διοργανώσεις.
Στο μεγάλο ματς με την Γερμανία, η Αργεντινή έχασε το προβάδισμα δύο γκολ που είχε αποκτήσει, όμως η τέλεια μπαλιά του Μαραντόνα στον Χόρχε Μπουρουσάγκα καθάρισε τον τελικό, λίγα λεπτά πριν το τέλος (3-2). Ο Μαραντόνα πήρε την «Χρυσή Μπάλα», όντας ο καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης, ενώ γνώρισε την αποθέωση από 30 εκατομμύρια συμπατριώτες του.

6. Το νταμπλ του 1987 με την Νάπολι
Οι Παρτενοπέι βρέθηκαν στην κορυφή του πίνακα της Serie A την 7η αγωνιστική και καθάρισαν την υπόθεση Scudetto με εντός έδρας ισοπαλία (1-1) με την Φιορεντίνα την τελευταία, στέλνοντας όλη την Νάπολη σε ατέλειωτες μέρες πανηγυρισμών. Ο Μαραντόνα ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής στις νίκες εντός και εκτός έδρας με την Μίλαν και την πρωταθλήτρια, Γιουβέντους και πρώτος σκόρερ με δέκα γκολ.
Αυτό ήταν το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της Νάπολι, η οποία κατέκτησε την σεζόν 1986-87 και το Coppa Italia σε διπλές αναμετρήσεις με την υποβιβασμένη, Αταλάντα. Ο Μαραντόνα έγινε Θεός στα μάτια του κόσμου στην πόλη. Η κατάκτηση του πρωταθλήματος αποτέλεσε απάντηση του Νότου της Ιταλίας στον περισσότερο κυριλέ, βορρά. Η κόντρα βορρά και νότου μεταφέρθηκε στην αναμέτρηση της Ιταλίας με την Αργεντινή στο «Σαν Πάολο» το 1990. Ο αρχηγός της Αλμπισελέστε δήλωσε τότε ότι θα είναι πολύ δύσκολο για τους Ναπολιτάνους να υποστηρίξουν τους Ατζούρι, αφού οι συμπατριώτες τους από τον βορρά τους αντιμετώπιζαν με υπεροψία όλα τα χρονιά.

7. Life is Life
Αν ποτέ βρεθείτε στο «Σαν Πάολο» και δείτε τους παίκτες της Νάπολι να ζεσταίνονται υπό τους ήχους του Life is Life των Opus, μην αναρρωτηθείτε. Εδώ είναι η απάντηση. Στο «Ολίμπιασταντιον» στον ημιτελικό του Μονάχου του 1989 ο Μαραντόνα έδωσε το δικό του show. Ενώ οι παίκτες των Παρτενοπέι είχαν βγει για ζέσταμα, ο ίδιος μετέτρεψε την προθέρμανση σε πάρτι κάνοντας τη μπάλα ότι ήθελε.Την κολλούσε στο κεφάλι, τα πόδια του, κάνοντας εκπληκτικά πράγματα.
Ο Ντιεγκίτο χτυπούσε παλαμάκια και χόρευε χωρίς να κάνει τα σπριντ που έκαναν οι υπόλοιποι με το συγκεκριμένο κομμάτι να ακούγεται από τα ηχεία του σταδίου. Η Νάπολι πήρε 2-2 από την Μπάγερν και σε συνδυασμό με το 2-0 στο «Σαν Πάολο» πέρασε τον τελικό.

8. Ο θρίαμβος στο UEFA
Η κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος από την Νάπολι το 1987 την έφερε στην Ευρώπη, όμως η τύχη της γύρισε την πλάτη καθώς αντιμετώπισε στην πρώτη φάση του Κυπέλλου πρωταθλητριών την Ρεάλ Μαδρίτης, από την οποία ηττήθηκε εντός και εκτός έδρας. Το 1988 τερμάτισε δεύτερη στην Serie A και στην σεζόν 1988-89 έπαιξε στο UEFA.
Στον δρόμο προς τον τελικό, οι Παρτενοπέι πέταξαν εκτός συνέχειας την Γιουβέντους ανατρέποντας το 2-0 του πρώτου αγώνα με 3-0 στο «Σαν Πάολο» σε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του Μαραντόνα με τη φανέλα της Νάπολι. Η Μπάγερν Μονάχου ήταν το τελευταίο εμπόδιο και εκεί καθάρισε ο Καρέκα, πριν η Στουτγκάρδη υποκύψει στους Ιταλούς σε διπλό τελικό.

9. Δεύτερο, αμφισβητούμενο, Scudetto
Το δεύτερο πρωτάθλημα για την Νάπολι ήρθε με πιο σκληρή μάχη και αμφισβητούμενο τρόπο. Οι Παρτενοπέι ήταν μπροστά στο μεγαλύτερο κομμάτι του πρωταθλήματος, μέχρι που η πρωταθλήτρια Ευρώπης, Μίλαν, τους προσπέρασε τον Φεβρουάριο. Οι Ροσονέρι έδειχναν η ομάδα που είναι πιο πιθανό να κατακτήσει το πρωτάθλημα, μέχρι που έχασαν στο προτελευταίο ματς στην Βερόνα υπό εξαιρετικά αμφισβητούμενες συνθήκες, σε μία αναμέτρηση για την οποία ο Πάολο Μαλντίνι έχει πει ότι είναι περισσότερο… περίεργη και από τον αγώνα με την Κορέα στο μουντιάλ του 2002.
Η Νάπολι έκανε το 2×2 στο τέλος και κατέκτησε το πρωτάθλημα με +2 από την Μίλαν. Ο Μαραντόνα ήταν και πάλι ο πρωταγωνιστής με 16 γκολ, ενώ οι Ατζούρι είχαν την απίστευτη εντός έδρας συγκομιδή των 16 νικών και της μίας ισοπαλίας σε 17 αγώνες.

10. Νίκη της Αργεντινής επί της Βραζιλίας
Μετά τον θρίαμβο της Νάπολι στην Serie A το 1990, η επόμενη δεκαετία δεν ήταν το ίδιο καλή για τον Ντιέγκο. Οι ικανότητές του έπεσαν, πήρε μεταγραφή κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες στην Σεβίλλη και υπήρξε σκιά του καλού του εαυτού.
Ο Μαραντόνα κύλησε στα ναρκωτικά και δεν μπορούσε να είναι στην κατάσταση που το ποδόσφαιρο απαιτούσε. Το 1994 βρέθηκε θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ, βάζοντας τέλος στην καριέρα του με την Εθνική ομάδα. Πριν από αυτό, στο μουντιάλ της Ιταλίας πρόλαβε να ζήσει μια στιγμή σε βάρος της αιώνιας αντιπάλου.
Η Αργεντινή πέτυχε στον όμιλο την Βραζιλία και ο Μαραντόνα ήταν αυτός που έδωσε την ασίστ από την οποία ο Κλαούντιο Κανίγια έγραψε το τελικό 1-0, που έδωσε στην Αλμπισελέστε την ευκαιρία να φτάσει μέχρι τον τελικό, όπου ηττήθηκε με το ίδιο σκορ από την Γερμανία στην Ρώμη.

Πηγή: gazzetta.gr