Την πέμπτη σερί νίκη του στο πρωτάθλημα σημείωσε με το 3-0 κόντρα στην Καλλονή ο Παναθηναϊκός, ο οποίος δεν χρειάστηκε καν το βαρύ πυροβολικό του, τον Μάρκους Μπεργκ για να φτάσει σε μια άνετη επικράτηση, έχοντας ως απόλυτους πρωταγωνιστές τα… μωρά του Γιάννη Αναστασίου.
Ντίνας (14’) και Καρέλης (42’) σκόρερ και κορυφαίοι του «τριφυλλιού», ο Βέλιος με αυτογκόλ μετά από προσπάθεια του Σπυρόπουλου διαμόρφωσε το τελικό σκορ.
Λίγα πράγματα από τους φιλοξενούμενους, που ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, δεν είχαν κανένα αντίδοτο στην «πράσινη» ανωτερότητα.
Το ματς
Φαντάζομαι, δεν ξέρω, πως ο Αναστασίου ως άνθρωπος και προπονητής θα έχει διάφορα ελαττώματα και κουσούρια. Όποια κι αν είναι αυτά πάντως, αποκλείεται να συμπεριλαμβάνουν την τυφλή εμμονή σε κάποιο συγκεκριμένο αγωνιστικό σύστημα. Όπως έχει κάνει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της σεζόν, έτσι και κόντρα στην Καλλονή ο τεχνικός του Παναθηναϊκού αποφάσισε να διατηρήσει την αγωνιστική φιλοσοφία και τα χαρακτηριστικά που αποτελούν το σήμα κατατεθέν της ομάδας (διαρκή κίνηση, ασταμάτητο πρέσινγκ και επιθετικό προσανατολισμό) αλλάζοντας τη διάταξη σε 4-2-3-1.
Αυτή ήταν η «πράσινη» απάντηση στους τρεις κεντρικούς αμυντικούς της Καλλονής και στη διπλή ζώνη άμυνας που επέλεξε ο Μαντζουράκης και -όπως αποδείχτηκε- ήταν η σωστή.
Με συχνές εναλλαγές ρόλων μεταξύ των ποδοσφαιριστών και όλους τους παίκτες του να συμμετέχουν στην επίθεση, το «τριφύλλι» έδειξε από νωρίς τις διαθέσεις του και προηγήθηκε σε μία από τις πολλές ευκαιρίες που δημιούργησε. Για πολλή ώρα ο Χογκ αποτέλεσε τη μοναδική αιτία που τις δύο ομάδες τις χώριζε μόνο το παρθενικό γκολ του Ντίνα με την πράσινη φανέλα, όμως ο τερματοφύλακας των φιλοξενούμενων ήταν αδύνατο να πει «όχι» στον Καρέλη. Ο φορ των «πρασίνων» σέρβιρε το πρώτο τέρμα και στο τέλος του πρώτου μέρους έβγαλε το… άχτι του για τις προηγούμενες χαμένες ευκαιρίες, όταν με φανταστικό σουτ έκανε το 2-0.
Βλέποντας τα δύσκολα, ο Μαντζουράκης εγκατέλειψε το 5-3-2 το οποίο άφηνε τους αμυντικούς του έρμαια στην πίεση 6 και 7 αντιπάλων και γύρισε το σύστημά του, ελπίζοντας πως ο Γκαρσία με τον Φουρλάνο θα πρόσφεραν μια επιπλέον επιλογή στην κυκλοφορία της μπάλας στους… πακετωμένους (κυρίως ο Χωριανόπουλος) αμυντικούς.
Είναι αλήθεια πως αυτή η κίνηση (σε συνδυασμό με τη χαλαρότητα που έφερε στην αντίπερα όχθη η ασφάλεια του 2-0) έφερε μια αποσυμφόρηση, όσο όμως έμεναν στο γήπεδο οι Καρέλης-Ντίνας, σχεδόν κάθε φάση μύριζε γκολ.
Από αυτόν τον Παναθηναϊκό όμως, ώρες-ώρες δεν ξέρεις από πού να φυλαχτείς. Αυτό το ένιωσε καλά στο πετσί του ιδίως ο Βάλιος, ο οποίος άθελά του έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του μετά από ωραία ατομική ενέργεια του Σπυρόπουλου. Άλλωστε, τόσο ο πρώην παίκτης του Πανιωνίου από τα δεξιά, όσο και ο Χουχούμης (που στο παρελθόν δεν άρπαξε τις ευκαιρίες που του δόθηκαν) από τα αριστερά, δικαίωσαν τον Αναστασίου για την εμπιστοσύνη που τους έδειξε.
Φυσικά, αυτή η εμπιστοσύνη και η πίστη δεν εξαντλείται στους συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές. Το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός χρησιμοποίησε τελικά 10 (δέκα) νέους Έλληνες παίκτες, οι περισσότεροι εξ αυτών από τις Ακαδημίες του συλλόγου) είναι ενδεικτικό αυτού που… ψιθυρίζεται στα ποδοσφαιρικά στέκια. Ο Παναθηναϊκός, όπως τον ξέραμε δεκαετίες τώρα, δηλαδή πρωταγωνιστή και διεκδικητή των τίτλων, πλησιάζει και στηρίζεται αποκλειστικά στα δικά του πόδια (και στα δικά του παιδιά).
Οι συνθέσεις:
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Καπίνο, Σπυρόπουλος, Χουχούμης, Κουτρουμπής, Σίλντενφελντ (78’ Ρισβάνης), Μέντες, Ατζαγκούν, Κλωναρίδης, Καρέλης, Ντίνας (67’ Γιαννιτσάνης), Πράνιτς (78’ Δώνης).
Στον πάγκο: Κοτσόλης, Ζέκα, Μαρινάκης, Αμπέντ.
ΚΑΛΛΟΝΗ: Χογκ, Χωριανόπουλος, Νιαμπούγιου (69’ Σιλιγαρδάκης), Ποντάνι, Βαλιός, Φουρλάνος, Φαρία, Γάλας (46’ Γκαρσία), Καλτσάς (80′ Ναούμ), Ζακουάνι, Μανούσος.
Στον πάγκο: Σιδεράκης, Καζάκης, Κεϊτά, Γιασιτζόγλου.
Πηγή: Sport-fm.gr
