Ο… θρύλος θέλει τον ζωγράφο Τζόρτζο Μουτζάνι, εκ των ιδρυτών της Ίντερ και υπεύθυνο για τη δημιουργία του πρώτου λογότυπου το 1908, να διάλεξε ως χρώματα το μαύρο και το μπλε γιατί τις ημέρες του σχεδιασμού του σήματος ήταν τα μοναδικά που είχε στην παλέτα του.

Χρόνια αργότερα τα παιδιά του θα αποκαλύψουν ότι ήθελε να αντιπαρατεθεί συμβολικά στο κόκκινο, το άλλο χρώμα, το οποίο με το μαύρο υπήρχαν στις φανέλες της Μίλαν. Φημολογείται ότι το μαύρο επιλέχτηκε για να εκπροσωπήσει τη νύχτα και το μπλε για τον ουρανό.

Παίρνοντας έμπνευση από εκείνα των αγγλικών συλλόγων το σήμα είχε τα γράμματα F, C, I, M σε λευκό χρώμα σε ένα φόντο που αποτελείται από χρυσό κύκλο, που περιβάλλεται από μαύρο κύκλο, το οποίο με τη σειρά του περιβάλλεται από έναν μπλε κύκλο.

Ο Μουτζάνι προσέθεσε στο σήμα το Μ από τη λέξη Μιλάνο αν και η εν λόγω λέξη δεν εμφανίζεται στο πρώτο όνομα του συλλόγου (Foot-Ball Club Internazionale). Αυτό το σήμα εγκαταλείφτηκε το 1928 γιατί η Ίντερ άλλαξε το όνομα σε Αμπροζιάνα.

Εκτός από ένα σύντομο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Ίντερ συνέχισε να φοράει τα ίδια χρώματα κερδίζοντας και το παρατσούκλι «νερατζούρι». Για κάποια χρονική περίοδο, ωστόσο, αναγκάστηκε να τα εγκαταλείψει. Το 1928 το όνομα του συλλόγου και η φιλοσοφία του κρίθηκαν ακατάλληλα από το κυβερνών φασιστικό κόμμα.

Ως αποτέλεσμα ήταν το ίδιο έτος ο σύλλογος να συνενωθεί με την Unione Sportiva Milanese και η νέα ομάδα να ονομαστεί Società Sportiva Ambrosiana από τον προστάτη Άγιο του Μιλάνου. Η σημαία του Μιλάνου (ο κόκκινος σταυρός σε λευκό φόντο) αντικατέστησε το παραδοσιακό μαύρο και μπλε. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο φασισμός έπεσε από την εξουσία ο σύλλογος επανήλθε στο αρχικό του όνομα και σήμα και στα χρώματα τους.

Το 1960 εμφανίζεται στο στέμμα και το φίδι. Το φίδι είναι ένα σημαντικό σύμβολο για την πόλη του Μιλάνου, που παρουσιάζεται συχνά στην μιλανέζικη εραλδική ως κουλουριασμένη οχιά με έναν άνδρα στα σαγόνια της (η εραλδική αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους βοηθητικούς κλάδους μελετών της ιστορίας στην οποία περιλαμβάνονται επιμέρους: η οικοσημολογία, η γενεαλογία, η βιβλιοσημολογία, καθώς και άλλες ιστορικές μελέτες των μεσαιωνικών χρόνων, ιπποτικών χρόνων και μετέπειτα που λαμβάνουν εξ’ αντικειμένου αντίστοιχες ονομασίες).

Το σύμβολο του φιδιού είναι γνωστό για την παρουσία του στο οικόσημο της Οικογένειας Σφόρτσα (της δυναστείας που διοίκησε το Μιλάνο για μισό αιώνα μέχρι την κατάληψή του από τους Γάλλους το 1500), στην πόλη του Μιλάνου και στο ιστορικό Δουκάτο του Μιλάνου. Για τη σεζόν 2010-11 επίσης, υπήρχε στις εκτός έδρας εμφανίσεις της ομάδας.

Από το 2007 η ομάδα επέστρεψε στο πρώτο ορίτζιναλ σήμα. Το 2008 τώρα η Ίντερ γιόρτασε τα εκατό χρόνια με ένα κόκκινο σταυρό στις εκτός έδρας εμφανίσεις της. Ο σταυρός αναπολεί τη σημαία της πόλης τους, και συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το πρότυπο αυτό στην τρίτη εμφάνιση των «ιντερίστι».

Το σήμα δε, έφερε την επιγραφή 1908-2008 και 100 χρόνια Ίντερ. Για τη σεζόν 2009-10 το σήμα έφερε γύρω ένα κύκλο πράσινο, λευκό και κόκκινο και αυτό επιλέχτηκε να εκπροσωπήσει τα 100 χρόνια από το πρώτο πρωτάθλημα.

Ακολουθεί η εξέλιξη του σήματος της Ίντερ, από το πρώτο μέχρι το σημερινό.

Περισσότερα θέματα για το ιταλικό ποδόσφαιρο αλλά και τα σήματα των ομάδων του στο tifosi.gr