Ήταν, σαν σήμερα, 27 Ιανουαρίου του 1994 όταν ένας αγώνας ποδοσφαίρου μένει στην ιστορία για όλους τους λάθος λόγους. Για να είμαστε ειλικρινείς όταν αποκαλούμε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα «τρελό» έχουμε στο μυαλό μας ένα παιχνίδι με πολλά γκολ ή δραματική διακύμανση του σκορ.
Στην περίπτωση ωστόσο της εθνικής Μπαρμπέιντος με την αντίστοιχη της Γρενάδας για το Κύπελλο Καραϊβικής το 1994 ο στόχος ήταν να πετύχουν πάση θυσία… αυτογκόλ. Οι διοργανωτές του θεσμού ήθελαν να τον κάνουν πιο ελκυστικό. Το αποτέλεσμα ήταν τραγελαφικό.
Η ομάδα των Μπαρμπέιντος, έπρεπε να νικήσει με δύο γκολ διαφορά, προκειμένου να αποφευχθεί ο πρόωρος αποκλεισμός.
Ήταν μπροστά στο σκορ με 2-0 έως 83′, όταν η Γρενάδα μείωσε. Όμως ο κανονισμός δεν προβλέπει ισοπαλία ούτε στην φάση των ομίλων. Έτσι σε περίπτωση ισοπαλίας, οι δύο ομάδες αναγκάζονται να παίξουν παράταση, όπου ισχύει το «χρυσό» γκολ, το οποίο μάλιστα μετρά διπλά.
Ακριβώς γι αυτόν τον λόγο οι παίκτες των Μπαρμπάντος συνειδητοποιούν ότι είναι… βολικό να έρθει ισόπαλο το ματς και στη συνέχεια να επιδιώξουν το διπλό νικηφόρο γκολ στον επιπλέον χρόνο.
Ετσι, ο αμυντικός Σίλι στο 87` και μετά από ανταλλαγή πασών με τον τερματοφύλακα Στάουτ, έστειλε τη μπάλα στην εστία της ομάδας του. Έχοντας κατανοήσει το κόλπο, οι παίκτες της Γρενάδας προσπαθούν να το διορθώσουν. Και ξέρουν ότι μπορούν να το κάνουν είτε σκοράροντας γκολ ή αυτογκόλ. Δεν τα κατάφεραν.
Με την έναρξη της παράτασης, οι παίκτες των Μπαρμπέιντος επανήλθαν στο κανονικό ποδόσφαιρο. Κατάφεραν να σκοράρουν και να διαμορφώσουν το 4-2 (αφού στον έξτρα χρόνο κάθε γκολ μέτραγε διπλό), που τους έδωσε την πρόκριση.
