Η θεμελιώδης έννοια που χαρακτηρίζει τον αρχαίο Έλληνα ήρωα, είναι το κλέος, ή υστεροφημία, με την οποία ορίζεται η δόξα και η φήμη που αποκτούσε όχι μόνο ο ήρωας, αλλά και η οικογένειά του, καθώς και οι μετέπειτα από αυτόν γενιές, χάρη στα ανδραγαθήματά του στο πεδίο της μάχης. Στον κόσμο του ποδοσφαίρου, ως… πεδίο μάχης ορίζεται το γήπεδο, στο οποίο κάποιοι έχουν διαπρέψει περισσότερο (πολύ περισσότερο για την ακρίβεια) από άλλους συναδέλφους του. Ένας από αυτούς είναι και ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο οποίος για τη γενιά των 30ηδων θεωρείται ό,τι πιο άρτιο τεχνικά έχει παρακολουθήσει ποτέ στο λαοφιλέστερο άθλημα του πλανήτη. Ωστόσο, ο «Ζιζού» δεν κατάφερε ποτέ να ολοκληρώσει την τεράστια καριέρα του ως ποδοσφαιριστής με τον τρόπο που όχι μόνο εκείνος θα ήθελε, αλλά και σχεδόν όλοι οι φίλαθλοι επί της Γης. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για το πιο άδοξο «αντίο» που μπορεί να αναμοχλεύσει στη μνήμη του οποιοσδήποτε ασχολείται με το σπορ. Ήταν 9 Ιουλίου του 2006, όταν μπροστά σε 69.000 κόσμου στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου, η Ιταλία αντιμετώπιζε τη Γαλλία για την κορυφή του κόσμου. Οι «τρικολόρ» είχαν μπει μπροστά στο σκορ με πέναλτι του Ζιντάν στο 7ο λεπτό, ενώ στο 19′ ακολούθησε η ισοφάριση από πλευράς «ατζούρα» με τον Μάρκο Ματεράτσι. Τα συγκεκριμένα δύο ονόματα έμελλε να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον και για το υπόλοιπο του παιχνιδιού, καθώς το σκορ δεν άλλαξε ούτε στα 90 λεπτά της κανονικής διάρκειας, ούτε στο 30λεπτο του έξτρα χρόνου. Πάντως, εξ αρχής τα φώτα ήταν στραμμένα πάνω στον αρχηγό των Γάλλων, καθώς -όπως προαναφέρθηκε- θα ήταν το τελευταίο του επίσημο ματς ως ποδοσφαιριστής. Το φινάλε του θρυλικού μεσοεπιθετικού ήταν άδοξο, αλλά τουλάχιστον θα το θυμούνται όλοι, για πάντα. Ουσιαστικά, μόνο οι Ιταλοί θα ασχολούνται περισσότερο με το γεγονός ότι έφτασαν στην κορυφή του κόσμου, καθώς ήταν η τέταρτη φορά που τα κατάφεραν. Αντίθετα, η φάση του 110′ έμεινε για πάντα χαραγμένη στο μυαλό κάθε ποδοσφαιρόφιλου. Τότε που ο «Ζιζού» έριξε κουτουλιά στον Ματεράτσι, για να πάρει την άγουσα προς τα αποδυτήρια. Το έχει ξανακάνει στο μακρινό παρελθόν με τη φανέλα της Γιουβέντους, αλλά σε πολύ νεότερη ηλικία. Κανείς δεν περίμενε ότι θα το δει στην πιο ώριμη στιγμή της καριέρας του, στην τελευταία του παράσταση…
Ο ίδιος δικαιολόγησε τον εαυτό του, λέγοντας ότι άκουσε τον τότε στόπερ της Ίντερ να του βρίζει χυδαία για την αδερφή του. Πολλοί ήταν αυτοί που προχώρησαν σε κατακραυγή του Ζιντάν. Άλλοι, πάντως, τον υπερασπίστηκαν, καθώς ο Ιταλός στόπερ ήταν γνωστός για τους… αθέμιτους τρόπους που χρησιμοποιούσε για να «βραχυκυκλώνει» τους αντιπάλους του, μεταξύ αυτών και το trash talking. Αποχωρώντας από τον αγωνιστικό χώρο ο Ζιντάν, προχωρούσε με σκυμμένο κεφάλι δίπλα από το κύπελλο, το οποίο η ομάδα του έμελλε να μην σηκώσει στον ουρανό του Βερολίνου, αφού οι παίκτες του Μαρσέλο Λίπι αποδείχθηκαν πιο ψύχραιμοι στη διαδικασία των πέναλτι και επικράτησαν με 5-3, κάνοντας το… κόλπο Γκρόσο. Το Παγκόσμιο Κύπελλο πάντα χαρίζει ιδιαίτερες στιγμές. Αυτή, η τόσο σοκαριστική για πολλούς φάση, δύσκολα θα ξεχαστεί ακόμη και μετά από πολλά χρόνια. Άλλωστε, στο Παρίσι έχει δημιουργηθεί και σχετικό άγαλμα, για να μας τη θυμίζει…