Ήταν 14 Ιουνίου 1987. Η Εθνική Ελλάδος, μέσα στην έδρα της, αντιμετωπίζει στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος την υπερδύναμη της Σοβιετικής Ένωσης.
Στιγμές πριν λήξει το παιχνίδι, ο Αργύρης Καμπούρης βρίσκεται, έπειτα από ένα φάουλ που κέρδισε, στη γραμμή των βολών. Και… εκτελεί τους αντιπάλους του σε ένα κατάμεστο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με όλους τους Έλληνες να… κρέμονται από τα χέρια του.
Επικρατεί πανδαιμόνιο. Όλοι δακρύζουν και παίκτες όπως ο Γκάλης, ο Γιαννάκης, ο Φασούλας, ο Χριστοδούλου και ο Καμπούρης με τον προπονητή τους, Χρήστο Πολίτη, γίνονται ένα και γιορτάζουν την πρώτη μεγάλη επιτυχία της Εθνικής Ομάδας.
Σήμερα, 25 χρόνια μετά την ιστορική επιτυχία της Εθνικής, ο «τίμιος γίγαντας» , όπως τον αποκάλεσε ο Φίλιππος Συρίγος, θυμάται τις κρίσιμες στιγμές του παιχνιδιού και περιγράφει στο newsbeast.gr όλα όσα ένιωθε εκείνη τη στιγμή.
Μιλάει ακόμη για τη μεγάλη έκπληξη του ελληνικού αθλητισμού, περιγράφει τα δραματικά δευτερόλεπτα αλλά αναφέρεται και στο πώς παρατάχθηκε η σύνθεση της ομάδας που κατάφερε να κατατροπώσει την υπερδύναμη της Σοβιετικής Ένωσης με 103-101.
Ακούστε το ηχητικό
