Αυτήν την Κυριακή (15/10) στις 21:45 το Μιλάνο ετοιμάζεται για την ημέρα που περιμένει η μισή πόλη, η οποία χωρίζεται στα δύο. Ο λόγος για το «ντέρμπι ντέλλα Μαντονίνα», μεταξύ της Ίντερ που είναι τυπικά γηπεδούχος στο «Τζουζέπε Μεάτσα» και της Μίλαν, η οποία θα υποδεχθεί την προσεχή Πέμπτη (19/10) την ΑΕΚ στο… «Σαν Σίρο».
Πώς γίνεται, όμως, το γήπεδο που φιλοξενεί τόσο τους «ροσονέρι» όσο και τους «νερατζούρι» να έχει δύο ονόματα; Πολύ απλά, επειδή το ένα αφορά την περιοχή και το άλλο τον άνθρωπο που έδωσαν το όνομά του για να τον τιμήσουν. Είναι κάτι σαν το γήπεδο του Παναθηναϊκού, το οποίο το γνωρίζουμε και με την ονομασία Λεωφόρος, λόγω της λεωφόρου Αλεξάνδρας στην οποία βρίσκεται, αλλά και με την ονομασία «Απόστολος Νικολαΐδης», του παλαίμαχου αθλητή των «πράσινων».
Έτσι, λοιπόν, είναι σωστή ονομασία τόσο το «Σαν Σίρο» όσο και το «Τζουζέπε Μεάτσα». Μόνο που αν το αναφέρει με τον πρώτο τρόπο σε οπαδό της Ίντερ, εκείνος πιθανότατα θα εκνευριστεί, κάτι που ίσως συμβεί εάν χρησιμοποιήσεις τη δεύτερη ονομασία σε οπαδό της Μίλαν.
Μέχρι τις 3 Μαρτίου του 1980, το γήπεδο είχε την ονομασία «Σαν Σίρο». Όμως, έκτοτε χρησιμοποιείται και το «Τζουζέπε Μεάτσα», με την έγκριση τόσο της Ίντερ όσο και της Μίλαν, προς τιμήν της μεγαλύτερης ποδοσφαιρικής προσωπικότητας που ανέδειξε ποτέ το Μιλάνο. Μόνο που ο συγκεκριμένος θρυλικός ποδοσφαιριστής συνδύασε το όνομά του με την «νερατζούρα» πλευρά της πόλης, αν και αγωνίστηκε και στους «ροσονέρι».
Ποιος ήταν ο Τζουζέπε Μεάτσα
Ο Τζουζέπε Μεάτσα γεννήθηκε στο Μιλάνο στις 23 Αυγούστου του 1910 και -όπως προαναφέρθηκε- έμελλε να ταυτιστεί με τη φανέλα της Ίντερ, την οποία φόρεσε για 14 χρόνια (1927 – 1940 και 1946 – 1947 ως παίκτης – προπονητής). Αγωνίστηκε όμως τόσο στη Μίλαν (1940 – 1942) όσο και στη Γιουβέντους (1942 – 1943).
Ο Μεάτσα ήταν από τους πρώτους σταρ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Οδηγούσε κάμπριο, έπινε σαμπάνια και λάτρευε τις γυναίκες, ενώ ήταν ο μόνος παίκτης της εθνικής Ιταλίας στον οποίο επιτρεπόταν το κάπνισμα. Σε αυτό συνέβαλε το στιλ παιχνιδιού του, το οποίο ήταν γεμάτο ντρίπλες και φαντεζί ενέργειες.
Συνολικά με τη φανέλα της Ίντερ αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Serie A τρεις φορές, το 1930, το 1936 και το 1938. Με τη φανέλα της «σκουάντρα ατζούρα» πέτυχε 33 γκολ σε 53 εμφανίσεις από το 1930 έως το 1939 και είναι μέχρι και σήμερα δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της πίσω από τον Λουίτζι Ρίβα που έχει 35.
Για τον λόγο αυτό, περίπου μισό χρόνο μετά τον θάνατό του αποφασίστηκε να δοθεί το όνομα του στο γήπεδο του Σαν Σίρο, για να βρουν οι Λομβαρδοί οπαδοί ακόμη έναν λόγο για να τσακώνονται…
Πάντως, για την UEFA η ονομασία που ισχύει είτε παίζει εκεί η Μίλαν, είτε παίζει εκεί η Ίντερ, είναι το «Σαν Σίρο». Οπότε, όσοι ταξιδέψουν την προσεχή εβδομάδα στο Μιλάνο, θα ξέρουν ότι αυτήν θα πρέπει να χρησιμοποιούν, αφού πρόκειται για ματς Europa League.
