Ήταν 18 Νοεμβρίου του 2004, όταν το Εφετείο έκανε δεκτή την αίτηση της ΠΑΕ ΑΕΚ για υπαγωγή στο άρθρο 44. Οι αμαρτίες των διοικήσεων των προηγούμενων ετών είχαν εκτοξεύσει τα χρέη του συλλόγου σε δυσθεώρητα επίπεδα και σε εννιαψήφιο ποσό. Η πτώχευση και ο υποβιβασμός στη Δ’ Εθνική φάνταζαν αναπόφευκτα για την ΑΕΚ, ωστόσο προέκυψε «φως» από το πουθενά.
Ο Ντέμης Νικολαΐδης, που ήδη είχε δρομολογήσει τις εξελίξεις για το σχηματισμό ομάδας για τη σωτηρία της αγαπημένης του ομάδας σε συνεργασία με επιφανείς επιχειρηματίες ανάλογων «αισθημάτων», ενημερώθηκε για την ύπαρξη μίας διάταξης, που έδινε τη δυνατότητα σε προβληματικές ανώνυμες εταιρείες να εξυγιανθούν και να αναπτυχθούν. Το περίφημο «άρθρο 44» μπήκε στις ζωές μας και φάνταζε μονόδρομος για τη σωτηρία της ΠΑΕ ΑΕΚ.
Τι προέβλεπε αυτό; Οι πιστωτές του 60% μιας χρεωμένης ανώνυμης εταιρείας, είχαν τη δυνατότητα να ζητήσουν τη μείωση και ρύθμιση των χρεών σε ποσοστό που θα αιτηθούν υποχρεώνοντας και τους υπόλοιπους πιστωτές να αποδεχτούν αντίστοιχη μείωση των οφειλομένων απέναντί τους. Οι βασικοί μέτοχοι, Enic και Netmed, συναίνεσαν στην προσπάθεια της ΠΑΕ, το ελληνικό Δημόσιο δεν πρόβαλε αντίσταση (δεν εκπροσωπήθηκε στην τελευταία συζήτηση για την αίτηση υπαγωγής) και η ΑΕΚ πέτυχε να μειωθεί στο ελάχιστο το χρέος της, ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει 1,2 εκατ. ευρώ ετησίως από τις 30/6/2004 μέχρι τις 30/6/2014 και κατέστη βιώσιμη και πάλι.
Επτά χρόνια μετά, η αισιοδοξία που υπήρχε τότε για απαλλαγή από τα οικονομικά βάρη έχει χαθεί. Τα λάθη των διοικήσεων, η σταδιακή αποχώρηση των μετόχων ή η απροθυμία όσων παρέμειναν να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την ΠΑΕ, η φθίνουσα πορεία της ομάδας και η οικονομική κρίση έχουν φέρει την ΑΕΚ ξανά σε αντίστοιχα δυσχερή θέση και με χρέη που φτάνουν τα 38-40 εκατ. ευρώ.
Η «μπόρα» δεν πέρασε τελικά…
Πηγή: sport-fm.gr
