«Με προγραμματισμένη φυσική άσκηση, ίσως μια μέρα να ξαναπερπατήσεις», η φράση αυτή ενός γιατρού έγινε η αφορμή για να γραφτεί το όνομα του Ρέι Γιούρι με χρυσά γράμματα στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Υπήρξε ο αθλητής με τα περισσότερα χρυσά μετάλλια στον στίβο χωρίς να έχει χάσει ούτε μία φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες που έλαβε μέρος. Σημείωσε 10 νίκες από το 1900 έως το 1908 σε άλμα εις ύψος, μήκος και τριπλούν άνευ φόρας, αθλήματα τα οποία καταργήθηκαν το 1912.
Ο «λαστιχένιος άνθρωπος» που δεν έχασε ποτέ σε ολυμπιακούς αγώνες
Ο Ρέι Γιούρι γεννήθηκε στην Ιντιάνα των ΗΠΑ το 1873. Στα πέντε του χρόνια διαγνώστηκε με πολυομυελίτιδα. Τα πόδια του έμειναν παράλυτα και οι γιατροί επέμεναν ότι δεν θα ξαναπερπατήσει ποτέ. Μόνο ένας από τους γιατρούς πίστευε ότι θα μπορούσε να σταθεί ξανά στα πόδια του «με προγραμματισμένη φυσική άσκηση» όπως του είχε τονίσει.
Ο Ρέι έχοντας πάντα στο μυαλό του την κουβέντα του γιατρού άρχισε τις προσπάθειες να σηκωθεί από την καρέκλα όπου ήταν καθηλωμένος. Καθημερινά έκανε ασκήσεις με θέληση και πείσμα και στα 20 του χρόνια κατάφερε να βαδίζει κανονικά. Η αγάπη του για τον αθλητισμό ήταν τεράστια, έτσι το 1899 γράφεται στον Αθλητικό Όμιλο Νέας Υόρκης.
Όνειρο του ήταν να λάβει μέρος σε αγώνες δρόμου, απογοητευόταν όμως όταν σκεφτόταν ότι δεν θα είχε καμία ελπίδα να κερδίσει λόγω του προβλήματος υγείας του. Η σκληρή άσκηση τόσων χρόνων όμως για να καταφέρει να περπατήσει του είχε δημιουργήσει ένα μοναδικό μυϊκό σύστημα, το οποίο τον βοήθησε να κάνει μια εκπληκτική καριέρα ως αθλητής.
Οι υπεύθυνοι του ομίλου βλέποντας τα προσόντα του τον στέλνουν το 1900 στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Στις 16 Ιουλίου το όνομα του θα γραφτεί στην ιστορία. Με άλμα 1,655 μέτρων ο Ρέι Γιούρι κάνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ στο ύψος και παράλληλα πηδά στο μήκος 3,21μ. και στο τριπλούν 10,58. Με τις τρείς νίκες ο Γιούρι γρήγορα κέρδισε, εκτός από τα μετάλλια, το προσωνύμιο «λαστιχένιος άνθρωπος».
Το 1904, στο Σεντ Λούις των ΗΠΑ, ο Ρέι επανέλαβε τον τριπλό «άθλο» καταρρίπτοντας μάλιστα το παγκόσμιο ρεκόρ στο μήκος άνευ φοράς. Ακολουθούν δύο ακόμη χρυσά μετάλλια στο μήκος και στο ύψος το 1906 στη Μεσοολυμπιάδα της Αθήνας. Η επιτυχία του συνεχίσθηκε καθώς επανέλαβε το ίδιο και το 1908 στους Ολυμπιακούς στο Λονδίνο. Έγινε έτσι ο αθλητής που δεν ηττήθηκε ποτέ σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά κυρίως ο άνθρωπος που με πολυομυελίτιδα κατάφερε να κάνει το μεγαλύτερο άλμα της ζωής του.
