Την ώρα που η πολιτική ζωή του τόπου κινείται στους… ρυθμούς των συνακροάσεων –νόμιμων ή και μη-, όλο και πιο συχνά συναντάμε τον μάλλον αδόκιμο όρο «πακιστανικό» τηλέφωνο ως αντίμετρο στις υποκλοπές κλήσεων και μηνυμάτων. Τι είναι όμως το «πακιστανικό» τηλέφωνο; Πότε και πώς μπήκε στη ζωή μας; Αυτά και άλλα ερωτήματα θα επιχειρήσει να απαντήσει στις επόμενες γραμμές το Newsbeast.
Επισήμως για την ΕΛ.ΑΣ. και τη Δικαιοσύνη είναι τηλεφωνικοί αριθμοί μίας χρήσης ή κινητά τηλέφωνα «φαντάσματα», καθώς πρόκειται για κάρτες sim που έχουν ενεργοποιηθεί στο όνομα άλλου προσώπου απ’ αυτού που το χρησιμοποιεί. Στην συντριπτική τους πλειονότητα πρόκειται για αλλοδαπούς –κυρίως από Ασία (σ.σ. γι’ αυτό και ο όρος «πακιστανικά») και την Αφρική- οι οποίοι χρησιμοποιώντας αμφιβόλου γνησιότητας πιστοποιητικά ταυτοποίησης, έχουν αποκτήσει μία κάρτα sim, έναν τηλεφωνικό αριθμό, τον οποίο στη συνέχεια μεταπωλούν σε κάποιο τρίτο πρόσωπο.
Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι δεν πρόκειται για «μπίζνα» που γίνεται μεμονωμένα, αλλά πρόκειται για δράση οργανωμένων κυκλωμάτων που προβαίνουν συστηματικά σ’ αυτή την απάτη και αποκομίζουν σημαντικά χρηματικά ποσά. Άλλωστε, αυτός που θέλει να χρησιμοποιήσει ένα «πακιστανικό» τηλέφωνο δεν το κάνει για την πλάκα του, αλλά γιατί θέλει για δικούς του λόγους να «κρυφτεί» από την ΕΥΠ και την ΕΛ.ΑΣ. που έχουν το προνόμιο των νόμιμων συνακροάσεων. Με απλά λόγια επιχειρούν να κάνουν τον εντοπισμό και την ταυτοποίηση τους πιο δύσκολη και για να είμαστε δίκαιοι η αλήθεια είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις τα καταφέρνουν.
Στην υπηρεσία της… παρανομίας
Το εάν υπάρχουν ή όχι πολιτικά πρόσωπα –όπως ακούγεται όλο και πιο συχνά εσχάτως– πουν χρησιμοποιούν τέτοιους τηλεφωνικούς αριθμούς είναι κάτι που δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί από επίσημα χείλη. Ενδεχομένως να αποτελέσει αντικείμενο έρευνας της Δικαιοσύνης των αρμόδιων ελεγκτικών οργάνων της Βουλής, όπως είχε γίνει και πριν από μερικά χρόνια μετά από δημοσίευμα καθημερινής εφημερίδας για χρήση τέτοιων sim σε κομβικό υπουργείο. Αυτό, όμως, που είναι δεδομένο και προκύπτει από πλήθος δικογραφιών τα τελευταία χρόνια, είναι πως ποινικοί –είτε δρουν ως μέλη εγκληματικών ομάδων είτε αυτόνομα- και άτομα που κινούνται μεταξύ αντιεξουσιαστικού χώρου και ένοπλου αντάρτικου πόλεως, προμηθεύονται και χρησιμοποιούν τα «πακιστανικά» τηλέφωνα.
Το είδαμε στην σοκαριστική υπόθεση βιασμού και εκπόρνευσης της 12χρονης από τον Κολωνό, το είδαμε στην εξάρθρωση των συμμοριών της Πολυτεχνειούπολης, το βλέπουμε σχεδόν σε κάθε μεγάλη συμμορία… Και στα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας –αν και απαγορεύεται γενικώς η χρήση κινητού τηλεφώνου- αποτελεί κοινό μυστικό ότι σχεδόν σε κάθε έλεγχο εντοπίζονται κάρτες sim σε στοιχεία… απίθανων –και μάλλον ανύπαρκτων- αλλοδαπών!
Πριν από λίγα χρόνια μπορούσε κανείς να προμηθευτεί «πακιστανικό» τηλέφωνο με μόλις 20 ευρώ ακόμη και από… πάγκο μικροπωλητή στο κέντρο της Αθήνας, Τελευταία, όμως, το πλαίσιο για την ενεργοποιήσει καρτών sim έχει αυστηροποιηθεί με αποτέλεσμα και οι τιμές να… ανηφορίσουν γύρω στα 50-60 ευρώ ανά αριθμό. Χρηματικό ποσό ασήμαντο για κάποιον που έχει λόγους να φοβάται ότι παρακολουθείται και επιδιώκει να «κρυφτεί». Χρήζει αναφοράς το γεγονός ότι τα «πακιστανικά» τηλέφωνα είναι… συνώνυμα των παλιών συσκευών, που δεν έχουν πρόσβαση στο internet και κάμερα, ως ένα επιπλέον μέτρο προστασίας.
Από ληστές μέχρι τρομοκράτες
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η… γκάμα των χρηστών των αριθμών αυτών, καθώς έχουμε δει κυκλώματα ποινικών που εμπλέκονται σε ληστείες, κλοπές και διαρρήξεις να τα χρησιμοποιούν κατά κόρον για τις μεταξύ τους συνομιλίες. Ακόμη πιο συχνή είναι η χρήση τους από διακινητές ναρκωτικών ουσιών, αλλά και βαρυποινίτες με πλήθος… εγκληματικών δράσεων (σ.σ. όπως φάνηκε στην απαγωγή του επιχειρηματία Παναγόπουλου). Τέλος, χρήστες «πακιστανικών» τηλεφώνων έχουν αποδειχθεί μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων (βλ. Επαναστατικός Αγώνας), αλλά και ομάδων που κινούνται στις παρυφές του ένοπλου αντάρτικου πόλεως.
Εύλογο ερώτημα είναι εάν τα σύγχρονα συστήματα νόμιμων επισυνδέσεων που έχουν ΕΥΠ και ΕΛ.ΑΣ. μπορούν να «πιάσουν» τα συγκεκριμένα τηλέφωνα. Η απάντηση είναι πως εφόσον γνωρίζουν ποιο νούμερο πρέπει να «ακούσουν» ή τους οδηγήσει κάποια άλλη νόμιμη συνακρόαση, τότε όλα είναι εύκολα…
