Αθώωσε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης μια 26χρονη, η οποία κατηγορούνταν για την κακοποίηση του παιδιού της. Ένοχος κρίθηκε ο 47χρονος πρώην σύντροφος της και καταδικάστηκε ερήμην σε ποινή κάθειρξης 10,5 ετών.

Και οι δύο παραπέμφθηκαν να δικαστούν για βασανιστήρια στα οποία υπέβαλαν ένα 5χρονο αγοράκι για να το τιμωρήσουν επειδή ήταν άτακτο, σύμφωνα με ρεπορτάζ του grtimes.gr. Το παιδί σήμερα βρίσκεται υπό την επιμέλεια της νονάς του και του συζύγου της, σύμφωνα με δικαστική απόφαση.

Το δικαστήριο έκρινε ότι ο 47χρονος Αιγύπτιος πρώην σύντροφος της 27χρονης επέδειξε κακοποιητική συμπεριφορά απέναντι στον ανήλικο. Καταδικάστηκε για «μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού και ψυχικού πόνου σε ανήλικο θύμα κατ’ εξακολούθηση» για «ενδοοικογενειακή απειλή, κατ’ εξακολούθηση».

Η μητέρα του παιδιού αθωώθηκε για «άμεση συνέργεια σε μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού και ψυχικού πόνου σε ανήλικο θύμα κατ’ εξακολούθηση».

«Όταν μου τον πήραν, μου πήραν όλη τη ζωή»

Η κατηγορούμενη στην απολογία της ανέφερε τα εξής: «Αρνούμαι τις κατηγορίες. Για κάψιμο στο χέρι του εγώ το έκανα κατά λάθος και έγινε μια φορά. Καθόμασταν σε τραπέζι του μαγαζιού και όπως μάζευε τα παιχνίδια του ακούμπησε το τσιγάρο μου με το χεράκι του.

Έχω να δω το Γιώργο πάνω από ένα χρόνο. Επικοινωνώ τηλεφωνικά μια φορά την εβδομάδα. Δεν έχουμε πολύ χρόνο να μιλάμε μαζί, μόνο κάποια δευτερόλεπτα. Όταν του λέω ότι τον αγαπάω μου κλείνουν το τηλέφωνο» είπε.

«Στην αρχή της εγκυμοσύνης μου συμπαραστάθηκαν (το ζευγάρι ). Ήταν καλή οικογένειά, μου έδωσαν σπίτι για να μείνω. Εγώ μεγάλωσα σε ίδρυμα. Το κράτησα το παιδί, δεν ήθελα να περάσει αυτά που πέρασα εγώ… Επειδή είχα το δικαστήριο, μου τον πήραν όταν ήταν 5,5 χρονών (κλάμα). Θέλω να κινήσω τις διαδικασίες να τον πάρω πίσω. Εγώ τον κράτησα για μένα, για να κάνω οικογένειά», σημείωσε η κατηγορούμενη.

«Για μένα ο Γιώργος ήταν η δύναμη μου. Όταν μου τον πήραν, μου πήραν όλη τη ζωή. Και αυτό το ήξερε (η νονά). Δεν της άρεσε που έμαθε ότι είμαι με έναν άνθρωπο 22 χρόνια μεγαλύτερο μου, ότι είναι αλλοδαπός, ότι στέκομαι στα πόδια μου και φεύγω από αυτήν. Αν μου έδειχνε αυτός ο άνθρωπος (ο συγκατηγορούμενος) ότι κακοποιούσε το παιδί μου εγώ θα τον σκότωνα…», ανέφερε η κατηγορούμενη.

Η εισαγγελική πρόταση – «Έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε, μια κοπέλα η οποία δεν ήξερε τι θα πει οικογένεια»

Η εισαγγελέας της έδρας πρότεινε την αθώωση της κατηγορουμένης και την ενοχή του συγκατηγορούμενου της μόνο για απλή ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη και για απειλή. «Οι ζωές όλων μας δεν μπαίνουν στην ίδια ζυγαριά. Άλλους μας ευνόησαν οι συνθήκες και άλλους όχι. Υπάρχουν συμπεριφορές ανθρώπων οι οποίες γίνονται με πρόθεση και άλλες κατά λάθος. Στην προκειμένη περίπτωση, ο στόχος ήταν να παρουσιαστεί ότι η κατηγορούμενη ήταν μια κακή μάνα. Ήταν μια ανήλικη που έμεινε έγκυος και επέλεξε να το γεννήσει , ούσα παιδί που μεγάλωσε σε ίδρυμα Οι ανάδοχοι την προσέγγισαν, τη βοήθησαν. Αυτή έκανε προσπάθεια να σπουδάσει.

Έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε μια κοπέλα η οποία δεν ήξερε τι θα πει οικογένειά, τι θα πει νουθεσία. Έκανε την προσπάθεια της, επιτυχημένη για μένα», σημείωσε η εισαγγελική λειτουργός.

«Δεν στοιχειοθετείται συνδρομή σε ενδοοικογενειακή βία. Έγινε τεράστια προσπάθεια να αναδειχθεί πόσο κακή μάνα είναι. Όλο αυτό αποτελεί μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια ενοχοποίησης της κατηγορουμένης που είχε στόχο αφαίρεση της επιμέλειας», τόνισε η εισαγγελέας.

Η ιστορία της μητέρας

Η γεννημένη το 1995 κατηγορούμενη -μητέρα στερούταν από παιδί φυσικού οικογενειακού περιβάλλοντος. Έως την ηλικία των 17 ετών, με επιμέλεια της Εισαγγελίας Ανηλίκων Θεσσαλονίκης, φιλοξενούνταν στο ίδρυμα προστασίας ανηλίκων, υπό τη φροντίδα ανάδοχης μητέρας.

Ενώ ακόμη ήταν ανήλικη κατέστη έγκυος εκτός γάμου από άγνωστο συμμαθητή της στο ΕΠΑΛ όπου φοιτούσε. Λόγω της εγκυμοσύνης της στεγάστηκε σε ίδρυμα για ανύπαντρες μητέρες. Καρπός της παραπάνω επιπόλαιης σχέσης ήταν η γέννηση, μη αναγνωρισθέντος αγοριού (αγνώστου πατρός), το 2012. Από τον 9ο μήνα ζωής του παιδιού, η κατηγορουμένη και ο γιος της εγκαταστάθηκαν σε διαμέρισμα ιδιοκτησίας ζευγαριού Ελλήνων το οποίο της παραχωρήθηκε δωρεάν. Η γυναίκα του ζεύγους γνώριζε προ πολλών ετών την κατηγορουμένη, καθώς εργαζόταν ως ειδική παιδαγωγός στο πρώτο ίδρυμα προστασίας ανηλίκων.

Το ζεύγος (που είχε δύο παιδιά) συνδέθηκε, το συγκεκριμένο χρονικό, διάστημα στενά με την κατηγορουμένη, της παρείχε συστηματική ψυχολογική στήριξη και έγινε στη συνέχεια και ανάδοχος του γιου της.